Απόγευμα Παρασκευής, μόλις έχω τελειώσει από την δουλειά και βαδίζω βιαστικά προς το σπίτι με ανακούφιση που τελείωσε άλλη μια δύσκολη εβδομάδα. Από το προσωρινό κιόσκι σοκολατοβιομηχανίας που έχει στηθεί σε κεντρική πλατεία της Αθήνας βγαίνει κοπέλα (σε ηλικία φοιτητική) και στοχευμένα, σχεδόν αστραπιαία, προσφέρει την μεγάλη σοκολάτα που κρατούσε σε ηλικιωμένη άστεγη που καθόταν στο απέναντι παγκάκι με την ευχή για καλές γιορτές... Η γιαγιά ανταπέδωσε όσες ευχές της έρχονταν στο μυαλό και την σταύρωνε για ώρα, ώσπου το κορίτσι χάθηκε στο πλήθος. Χαμογέλασα...
Το διάβασα πριν το δημοσιεύσετε εδώ. Από το facebook.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφα γράφετε...
Καλή Ανάσταση λοιπόν...
Κι όταν με το καλό αναστήσουμε, να μου πεις από πού μπορεί να γνωριζόμαστε, γιατί σπάω το κεφάλι μου, αλλά εις μάτην.
Να είστε καλά, εύχομαι τα καλύτερα
ΔιαγραφήΥ.Γ.: εννοείται ότι μετά το Πάσχα θα διηγηθώ από που σας γνωρίζω... γιατί θυμήθηκα, θυμήθηκα πολλά...
Ναι, καλύτερα μετά το Πάσχα. Μη τυχόν έχετε θυμηθεί κάτι επιλήψιμο ή αμαρτωλό και κολαστούμε Μεγαλοβδομαδιάτικα.
Διαγραφήαυτό ακριβώς είναι το πνεύμα, καλά το καταλάβατε
ΔιαγραφήΕγω νομίζω οτι βλέπω πιο συχνά απο όσο πίστευα τέτοιες σκηνές,δεν ειναι μόνο το πνευμα των ημερών,είναι όλη η διάθεση που εχει γινει καλύτερη το τελευταίο καιρό για όλους. Ενω συνεχίζουμε να ζούμε δύσκολες καταστάσεις,θες ο καιρός,θές η ελπίδα που ολο τη περιμενουμε κι ολο κινάει για να ρθει κι όλο συντρίμμι χάνεται στο γυρισμα των κύκλων...Δε ξέρω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα δυο φορες ήθελαν να μου δώσουν εισιτηριο στο μετρό! Χώρια που παίζει και να μου γελάνε οταν τους λέω καλημέρα!
Λες να μας ψεκάζουν τωρα που ειναι και ο καμμενος στη κυβέρνηση?
χαχα Ρόζα νομίζω μόνιμα ψεκασμένοι είμαστε... η αλήθεια είναι ότι κι η ελπίδα αλλά κι η δυσκολία μας έχει κάνει λίγο καλύτερους ανθρώπους, θα δείξει... να είσαι καλά
Διαγραφή