Λίγες ημέρες μακριά από εργασία και καθημερινότητα λόγω των αργιών του Πάσχα...
Το κόκκινο κυριαρχεί στην βεράντα |
Μπορεί το φετινό Πάσχα να μην θυμίζει τα προηγούμενα... ίσως λείψει η μυρωδιά των κουλουριών , τα βαμμένα αυγά ή το λίπος που θα στάζει στα κάρβουνα...
Η λεβάντα σκορπά την μυρωδιά της και τα ανθάκια της σε αφθονία |
αλλά πάντα το Πάσχα στο χωριό έχει κάτι μαγικό, θες οι μυρωδιές από τους λεμονανθούς και τις γλυτσίνιες, θες οι βόλτες στην παραλία, μα πάνω απ' όλα το ουζάκι με τον πατέρα κι οι χιλιοειπωμένες ιστορίες από τα παλιά, το χάδι της μητέρας, οι ανεκδιήγητες κουβέντες με τον αδελφό...
Δεν είναι ότι δεν θα μου λείψουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα στην πόλη, αλλά πάντα το Πάσχα ήταν "αλλού" και πιστεύω ότι όσο ζω θα επιδιώκω με κάθε τρόπο αυτή την απόδραση.
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους, όπως και να το εννοεί και το νιώθει ο καθένας σας.