Τι έχει πιάσει όλο τον κόσμο καλοκαιριάτικα; Λες κι όλες οι αλλαγές (προς το χειρότερο) πρέπει να γίνουν τώρα, είτε σε επίπεδο κυβερνητικών και άλλων αποφάσεων (βλέπε απαγόρευση -περίπου- του τσιγάρου, νέοι φόροι, κλπ), είτε στο διεθνές σύστημα αστέρων (star system -ellinisti) που πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλο, είτε σε επίπεδο ρατσισμού και νεοσυντηριτισμού (μη μου πείτε ότι δεν έχετε πάρει χαμπάρι κάτι γύρω σας), είτε στο φιλικό επίπεδο (να περιμένει ο "φίλος" πως και πότε θα σου την πει και με ποια ευκαιρία θα μπορέσει να βγάλει τα όποια ανομολόγητα τον προβληματίζουν σχετικά με σένα) - δεν θα θίξω καν το θέμα των σχέσεων, αυτές ήταν πάντα περίπλοκες, δεν είναι σημάδι των καιρών.
Άντε να πούμε ότι για όλα πλέον φταίει η κρίση (η οικονομικιά ντε) κι όχι το κούφιο μας το κεφάλι. Κάποιοι χαίρονται όταν πλήττονται συγκεκριμένες ομάδες (για τους δημοσιογράφους αυτό για όποιον δεν κατάλαβε), άλλοι βρίσκουν ευκαιρία να πουν: εγώ δεν τα' λεγα; με τόσες επεμβάσεις δεν έχει πολύ ζωή μπροστά του, άλλοι πάλι βρίσκουν την αφορμή για να τους βγει ο τόοοοοοσο μεγάλος εγωισμός τους και να εξορίσουν στο πυρ το εξώτερον (ή σε μια γυάλα, ή σε συρματοπλεγμένα παραπήγματα αναλόγως) όσους δεν ταιριάζουν στα θέλω και τα πιστεύω τους. Ας μην είμαστε τόσο παρτάκηδες ρε παιδιά, υπάρχει χώρος για όλους, υπάρχει λογική που μας επιτρέπει να κρατάμε αυτά που θέλουμε και να αδιαφορούμε (αφήνοντας χώρο και ύπαρξη όμως) για αυτά που δεν μας ταιριάζουν, τα πάντα κι οι πάντες έχουν το λόγο ύπαρξής τους.
Φυσικά μπορούμε να διαφωνούμε, να αγωνιζόμαστε, να προσπαθούμε να κερδίσουμε αυτό που εμάς μας φαίνεται σωστό, αλλά υπάρχει το απόλυτο σωστό; υπάρχει η ιδανική κοινωνία; είμαστε σίγουροι ότι αυτό που πιστεύουμε θα πρέπει να είναι και το πιστεύω όλων;
Ας αφήσουμε χώρο να αναπνεύσει κι ο διπλανός μας, αυτός ο κόσμος δεν φτιάχτηκε μόνο για μένα, μόνο για σένα, διαφώνησε μαζί μου αλλά άφησέ με να αναπνεύσω, άφησέ με να χαρώ.
Υ.Γ.: Όλα αυτά τα λέω πάντα αισιοδοξώντας και πιστεύοντας ότι δεν μπορεί, κάποια στιγμή μια κοινή συνείδηση θα δημιουργηθεί εκτοπίζοντας τον υπέρμετρο εγωισμό μας. Πολλά φιλιά και καλά μπάνια...
Άντε να πούμε ότι για όλα πλέον φταίει η κρίση (η οικονομικιά ντε) κι όχι το κούφιο μας το κεφάλι. Κάποιοι χαίρονται όταν πλήττονται συγκεκριμένες ομάδες (για τους δημοσιογράφους αυτό για όποιον δεν κατάλαβε), άλλοι βρίσκουν ευκαιρία να πουν: εγώ δεν τα' λεγα; με τόσες επεμβάσεις δεν έχει πολύ ζωή μπροστά του, άλλοι πάλι βρίσκουν την αφορμή για να τους βγει ο τόοοοοοσο μεγάλος εγωισμός τους και να εξορίσουν στο πυρ το εξώτερον (ή σε μια γυάλα, ή σε συρματοπλεγμένα παραπήγματα αναλόγως) όσους δεν ταιριάζουν στα θέλω και τα πιστεύω τους. Ας μην είμαστε τόσο παρτάκηδες ρε παιδιά, υπάρχει χώρος για όλους, υπάρχει λογική που μας επιτρέπει να κρατάμε αυτά που θέλουμε και να αδιαφορούμε (αφήνοντας χώρο και ύπαρξη όμως) για αυτά που δεν μας ταιριάζουν, τα πάντα κι οι πάντες έχουν το λόγο ύπαρξής τους.
Φυσικά μπορούμε να διαφωνούμε, να αγωνιζόμαστε, να προσπαθούμε να κερδίσουμε αυτό που εμάς μας φαίνεται σωστό, αλλά υπάρχει το απόλυτο σωστό; υπάρχει η ιδανική κοινωνία; είμαστε σίγουροι ότι αυτό που πιστεύουμε θα πρέπει να είναι και το πιστεύω όλων;
Ας αφήσουμε χώρο να αναπνεύσει κι ο διπλανός μας, αυτός ο κόσμος δεν φτιάχτηκε μόνο για μένα, μόνο για σένα, διαφώνησε μαζί μου αλλά άφησέ με να αναπνεύσω, άφησέ με να χαρώ.
Υ.Γ.: Όλα αυτά τα λέω πάντα αισιοδοξώντας και πιστεύοντας ότι δεν μπορεί, κάποια στιγμή μια κοινή συνείδηση θα δημιουργηθεί εκτοπίζοντας τον υπέρμετρο εγωισμό μας. Πολλά φιλιά και καλά μπάνια...