Τέλος Εποχής

Προτού καταλάβω ότι μπήκε η Άνοιξη, καλά για Χειμώνα δεν το συζητάμε, ούτε πουλόβερ δεν φόρεσα, να’ σου και το Καλοκαίρι… Ήθελα δεν ήθελα έπρεπε πλέον να ανεβάσω βαριά και να κατεβάσω ελαφριά, μια από τις 2 χειρότερες οικιακές εργασίες για μένα (η άλλη είναι το σίδερο). Κούτες, τσάντες, σακ βουαγιάζ, και ότι μπορείς να φανταστείς μες στη μέση, κι εγώ κάθιδρος να διπλώνω ρούχα, ενώ η Tamar (το σκυλί μου ντε) απορημένο είχε μια ανησυχία ότι ετοιμάζομαι για πολύ μεγάλο ταξίδι κι αυτό δεν έβλεπε να βγαίνει το λουρί του. Όταν όμως τελείωσε όλη αυτή η κουραστική διαδικασία μαζέματος και τοποθέτησης, ένιωσα για ακόμη μια φορά απόλυτη ευφορία.

Το καλοκαίρι είναι η εποχή μου ούτως ή άλλως, κι όταν αρχίζω να φοράω τισερτάκια και σορτσάκια και κάθομαι στη βεράντα πίνοντας μια παγωμένη μπίρα είναι το καλύτερό μου.

Το μόνο που δε γουστάρω καθόλου είναι να δουλεύω σήμερα, ενώ αν μας έδιναν μια μέρα αδειούλα θα ήταν ένα ωραίο τετραήμερο και αντί για δουλειές θα έκανα βαρκάδα, ίσως και καμιά βουτιά (αν και νωρίς για μένα) και σίγουρα ούζα και μεζέδες μετά αμπελοφιλοσοφιών. Ας είναι, το καλοκαίρι προβλέπεται μεγάλο και καυτό οπότε σίγουρα θα βρεθούν ανάλογες ευκαιρίες.

Καλή πρωτομαγιά λοιπόν με αληθινά λουλούδια, μυρωδιές και διαθέσεις.

Sorry…

…seems to be the hardest word που τραγουδούσε κι ο Elton κάποτε.

Μια σύγχρονη "μάγισσα" λοιπόν, μου έδωσε το έναυσμα για αυτή τη σκέψη. Το καφεδάκι το ελληνικόν και απογευματινόν στην εργασία εξελίχθηκε σε καφεμαντεία με τα όλα της. Οι λοιπές προβλέψεις δεν με απασχόλησαν ιδιαίτερα. Όταν όμως που είπε: "πρέπει να αρχίσεις να ζητάς συγγνώμη για να σoυ φύγει το βάρος που νιώθεις" ένοιωσα ότι με διαπερνούσε κεραυνός.

Σχετικά πρόσφατα, είχα αποφασίσει ότι δεν θα ευχηθώ ποτέ στη ζωή μου ξανά για άνθρωπο να πάθει κακό ή να λάβει πίσω το κακό που ίσως μου έκανε. Είχα συγχωρήσει έτσι όλους τους ανθρώπους που ηθελημένα ή όχι με είχαν βλάψει, αδικήσει κ.λ.π. Ποτέ όμως δεν είχα σκεφτεί το αντίστροφο: να ζητήσω συγγνώμη και να με συγχωρήσουν αυτοί που εγώ είχα βλάψει ή αδικήσει. Ίσως θεωρούσα πως δεν το έκανα αυτό, όμως όταν το σκέφτηκα είδα ότι ήταν το τεράστιο εγώ που ορθωνόταν και δεν άφηνε περιθώρια για κάτι τέτοιο, μια και είναι σαφώς δυσκολότερο να ζητάς συγγνώμη παρά να συγχωρείς ο ίδιος.

Έστω, ποτέ δεν είναι αργά, ας αρχίσω από εδώ και βλέπουμε:

Ζητάω ΣΥΓΓΝΩΜΗ από:

• Τον - πέρα από τίτλους και προσδιορισμούς – Γιώργο που δεν πρόλαβα να την ζητήσω όταν έπρεπε και που ελπίζω να με ακούει από εκεί που βρίσκεται
• όσους αγάπησα και δεν το είπα, πάντα θέλουμε να το ακούμε κι ας το ξέρουμε
• όσους δεν βοήθησα όταν είχαν την ανάγκη μου
• τα βαφτιστήρια μου, γιατί αισθάνομαι ότι δεν τους πρόσφερα ότι έπρεπε – συναισθηματικά όχι υλικά
• τους ανθρώπους που θέλουν να μου μιλήσουν και δεν τους ακούω
• όσους πλήγωσα με συμπεριφορές, λόγια ή σκέψεις
• τελικά το σύμπαν ολόκληρο και τα πλάσματα που κατοικούν σε αυτό γιατί δε δίνω αυτά που θα μπορούσα

Δεν ξέρω πόσο βαρύγδουπο ακούγεται αλλά αυτή η συγγνώμη είναι ειλικρινής και από εδώ και πέρα θα λέγεται με αυτή την εκφορά κι όχι με το χαζό-σόρυ που χρησιμοποιούσα μέχρι τώρα χωρίς καν να το εννοώ πολλές φορές.

Παιδί για μια νύχτα

Για όλα αυτά που σκέφτομαι και δε λέω μήπως πληγώσω αυτούς που αγαπώ, για όλα αυτά που θέλω να κάνω και δεν κάνω για να μην θίξω τον άλλο, για όλα αυτά που δεν «πρέπει» να γίνουν γιατί δεν είναι κοινωνικά αποδεκτά, για αυτά και πολλά άλλα ακόμη θα ήθελα να ξαναγινόμουν παιδί.

Διόρθωση: να γινόμουν παιδί, μιας και δεν την έζησα με την ανεμελιά που της άρμοζε αυτή την ηλικία.

Καλή σας νύχτα, τα ομορφότερα παιδικά όνειρα να σας συντροφεύουν.

13 + 13 Ki(a)notipies Vol.1

Οι αριθμοί δεν είναι τυχαίοι, δέκα ήταν οι εντολές, έντεκα υπάρχει γνωστός blogger και δώδεκα ήταν οι μαθητές (όχι του μονοταξίου σχολείου του χωριού μου κουτό). Επίσης επειδή δεν είμαι προληπτικός και το 13+13=26, δηλαδή 2+6=8 (για όποιον κατάλαβε), μια χαρά είναι τόσα – για αρχή τουλάχιστον.

ΑΠΟΦΕΥΓΩ - ΑΠΟΖΗΤΩ (ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΣΤΗΛΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΛΟΓΩ ΦΟΡΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ)

Δομημένα ομόλογα - Αδόμητα & ανομολόγητα

Παραθυρικές ειδήσεις - Ειδήσεις Star

Την ίδια διαδρομή για το ίδιο μέρος - Εναλλακτικές διαδρομές

Το ξύρισμα αρχίζοντας από την ίδια πλευρά - Ρουτίνες άλλου είδους (π.χ. σε σχέσεις)

Julia & Romeo, sorry Ilia εννοούσα - Catman alone

Ταινίες (δήθεν) δράσης - Ταινίες ψυχής

Παραισθήσεις - Διαισθήσεις

Γυαλιά πρεσβυωπίας - Γυαλιά ηλίου

Μυώδεις ανεγκέφαλους - Ευφυείς τσουπωτούς

Ανορεξικές / ανεγκέφαλες / νευρωτικές - Ευφυείς τσουπωτές (ή καμπυλωτές έστω)

Γάτες (λόγω αλλεργίας) - Σκύλους εννοείται

Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα - Αναίσθητα κοινά δεδομένα

Αμερικάνο/παγκοσμιοποίηση - Τοπικισμό

Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια, τα λέμε αγαπητοί ημερολογιάκηδες.

Πιράνχα της γνώσης

Όταν η συμπεριφορά μου άλλαξε απέναντι σε ανθρώπους και τομείς της ζωής μου έκανε τους άλλους να απορούν αρκετές φορές. Όταν στη θέση της εκδίκησης μπήκε η συγχώρεση, στη θέση του μίσους η αδιαφορία και στην θέση της επίθεσης η ψυχραιμία οι απέναντί μου άρχισαν να ανησυχούν / μένουν άναυδοι ή στην καλύτερη δεν γνώριζαν τι να αντιτάξουν.

Η ηθελημένη ή όχι στάση ζωής "βαμπίρ" που έχουν κάποιοι άνθρωποι, αυτοί δηλαδή που θέλουν να σου ρουφούν την ενέργεια προσπαθώντας να σε βάλουν σε κατάσταση εκνευρισμού, αντιπαράθεσης, έντασης και άλλων ακραίων συναισθημάτων και ενεργειών, τους γυρίζει πίσω και χάνουν τελικά και τη δική τους ενέργεια αν δεν πάρεις το δωράκι τους (δεν τους ανοίξεις την πόρτα). Δε λέω ήταν δύσκολο αρχικά να μπορέσω να το ελέγξω – ειδικά το θέμα του θυμού – αλλά όταν το κατάφερε είδα καταπληκτικά αποτελέσματα.

Κάθε συναίσθημα, κάθε σκέψη, κάθε λέξη που λέμε όταν συγκεντρωθούν δημιουργούν ένα κοπάδι που σαν τα πιράνχα μπορούν να κατασπαράξουν αντιπάλους οποιουδήποτε μεγέθους. Όπως ο έλεγχος της αναπνοής βοηθά σε πνευματικό και σωματικό επίπεδο, έτσι κι ο έλεγχος της σκέψης και της γνώσης σε βοηθά στα ίδια και άλλα επίπεδα.

Μην τους αφήνετε να "εισπράττουν" αυτό που θέλουν, δώστε αυτό που θέλετε κι εκεί που θέλετε. Αρκετά ταΐσαμε όλοι τόσα χρόνια τους βρικόλακες, είναι η ώρα να τους κατατροπώσουν τα πιράνχα της γνώσης.

Επάνοδος

Πάει και το Πάσχα παιδιά. Καλά ήταν δε λέω, φαί, ύπνος, ξεκούραση, όλα να στα φέρνουν στο πιάτο. Η φύση στο φόρτε της, όλα ανθισμένα, η θάλασσα για μπάνιο (καλά, αν δεν φτάσει 25 βαθμούς θερμοκρασία νερού εγώ δεν μπαίνω, αλλά λέμε) και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις της ΕΜΥ ο καιρός κρατήθηκε σε γενικές γραμμές, κάτι λίγες ψιχάλες Μ. Πέμπτη και Μ. Παρασκευή έριξε αλλά τους αρμόζει σαν μέρες.

Το ουζάκι των 12 (το μεσημέρι, όχι η μάρκα ούζου βεβαίως) με τον πατέρα ήταν το καλύτερό μου, εκεί που αρχίζαμε τις ιστορίες από προπολεμικά και καταλήγαμε στο διάστημα. Ο αδελφός μου στις σπάνιες εξόδους από το Δ. Η/Υ (δωμάτιο ηλ. υπολογιστή that is), έριχνε μια ατάκα, μας έκανε κουβάρι και αποχωρούσε. Η μητέρα νυχθημερόν μαγείρευε, ετοίμαζε, σκούπιζε κάθε τόσο με μανία τα ανθάκια λεμονιάς που έπεφταν στον κήπο - κι ας μαζεύονταν κάθε 5 λεπτά - και περνούσε καλά ως συνήθως, αφού είχε με τόσα πολλά να ασχοληθεί.

Η μόνη παραφωνία, το μόνο που με χάλασε ήταν ο οικοδομικός οργασμός που επικρατεί στο χωριό: όλο μεζονέτες ξεπηδούν ως μανιτάρια παντού και οι ελεύθεροι χώροι φθίνουν επικινδύνως.

Ως εκ θαύματος δε, φέτος και την Μ. Παρασκευή και στην Ανάσταση δεν έπεσαν ούτε κροτίδες ούτε βεγγαλικά κι όλα κύλησαν ομαλά και όμορφα στο μικρό παραθαλάσσιο εκκλησάκι μέσα στα πεύκα και την ηρεμία.

Και τώρα πάλι μέσα τα κεφάλια, με καθόλου όρεξη για δουλειά (ξέρω, παγκόσμια πρωτοτυπία), ένα μόνιμο χασμουρητό, άσε που βλέποντας από το παράθυρο τον καιρό έξω το μόνο που επιθυμώ είναι να σουλατσάρω δίχως σκοπό στους μισοάδειους δρόμους τους κέντρου.

Τεσπά, μη γκρινιάζουμε κιόλας ακόμη δε γυρίσαμε, το επόμενο μάλλον ψιλοαργεί - εκτός αν κοτσάρουμε μια μερούλα ακόμη την παραμονή της πρωτομαγιάς οπότε θα βγει ένα χορταστικό 4ήμερο...

Ξαφνικά άρχισα να αισιοδοξώ, σας φιλώ και χαίρομαι που είστε όλοι πίσω γεροί και δυνατοί.

ΕΥΧΕΣ ΜΟΝΟ

Καλό σας Πάσχα, γιορτινό, όμορφο, διαφορετικό ή ίδιο με τα προηγούμενα χρόνια δεν έχει σημασία, αρκεί να είναι αυτό που θέλετε, αυτό που θα σας χαλαρώσει, ανανεώσει, ηρεμήσει ή ότι άλλο θέλετε.

Θα τα πούμε σύντομα, φιλιά σε όλους