Κάθε επιστροφή από τις διακοπές είναι ταυτόχρονα γλυκιά και πικρή. Κάτι σαν την σκούρα σοκολάτα ένα πράγμα. Γλυκιά γιατί επιστρέφω σπίτι - που όπως και να το κάνουμε σαν αυτό πουθενά - φροντίζω την Ταμάρ και τα φυτά μου, αλλά και πικρή γιατί δεν βλέπω τους δικούς μου ανθρώπους (συγγενείς και φίλους) με τους οποίους πέρασα τόσο όμορφα αυτές τις μέρες. Αν πω και για την θάλασσα που θα μου λείψει ποιος ξέρει για πόσο... ας μην το σκέφτομαι καλύτερα.

Ευτυχώς έκανα τα μπανάκια μου, ξεκουράστηκα, διασκέδασα, πέρασα καλά γενικά. Τα 3 κιλάκια που κονόμησα οφείλονται εν μέρη στις μπύρες αλλά κυρίως στο πολύ και καλό φαγητό όπου κι αν βρέθηκα. Στο οικογενειακό κομμάτι των διακοπών δεν περίμενα και κάτι λιγότερο, εκτός από το φαγητό, τις μπύρες και τα μπάνια που προαναφέρθηκαν, πολλές συζητήσεις περί παντός - ψυχανάλυση καλύτερη δεν υπάρχει - αλλά κυρίως αγάπη... Κάτι που δυστυχώς αρχίζει και χάνεται όλο και περισσότερο στις μέρες μας... Δεν ξέρω αν φταίει η όποια κρίση αλλά διακρίνω μαύρες σκέψεις, μάτια και καρδιές όλο και συχνότερα όλο και πυκνότερα και κυρίως από ανθρώπους που δεν περίμενα να φτάσουν εκεί... ας είναι καλά αλλά τους προσπερνώ.

Ο γάτος της εκεί παρέας ο Μέρφυ ήταν μες το χάδι και την συναναστροφή, ο έρμος όμως βαλλόταν συνεχώς από τα γύρω γατιά και δεν ήξερε κατά που να την κάνει όταν βρισκόταν σε ανάγκη, συνηθισμένος σε σπίτι κι όντας σε διακοπές δεν είχε καμία σχέση ούτε με το κυνήγι ούτε με τσαμπουκάδες (χμ, κάτι μου θυμίζει αυτό το γατί...). Και που είστε: μην ρουφιανέψετε ότι ανέβασα φώτο του εδώ γιατί θα μου φάει τα καλώδια η Ταμάρ έτσι;
Η συνέχεια των διακοπών ήταν στο σπίτι του κολλητού στο πρώην μέρος διαμονής μου, και πάλι με τα προαναφερόμενα (μπύρες/ούζα, φαγητά, μπάνια, ξενύχτια), αλλά και με έξτρα παρέα (που καιρό είχαμε να κάνουμε διακοπές μαζί)...
Κορυφαίες στιγμές εδώ κάποια
γενέθλια που παρότι απρογραμμάτιστα βγήκαν πολύ καλά κι η συναυλία του Χρήστου Θηβαίου με τους Mr. Highway Band (περισσότερα για αυτούς στην πρώτη εκπομπή που θα κάνω στο Sin Radio) και βέβαια οι φίλοι, η κουμπάρα μετά της βαφτιστήρας όλοι οι αγαπημένοι μια παρέα...
Σας αφήνω προς το παρόν με μια λίγο φουρτουνιασμένη θάλασσα - κάπως έτσι πιστεύω πως θα είναι η σημερινή πρώτη μέρα στη δουλειά - κι εύχομαι να είστε όλοι καλά και να περάσατε εξίσου όμορφα στις διακοπές σας.
Υ.Γ.: Διοχετεύστε την όποια οργή και θυμό σας εκεί που πρέπει κι όχι εκεί που νομίζετε ότι είναι πιο εύκολο, βρείτε που φταίτε οι ίδιοι κι αν το καταφέρετε το συζητάμε...