Οκτώ χρόνια blogging

Το πτωχό πλην τίμιο τούτο blog κλείνει σήμερα τα 8 χρόνια παρουσίας του στο διαδίκτυο.

Ξεκίνησα διαβάζοντας και θαυμάζοντας κάποιους ανθρώπους από εδώ μέσα που ήξεραν να γράψουν. Είτε κωμικά είτε σοβαρά, κατάφερναν να μου φέρνουν το γέλιο ή το δάκρυ με την ανάγνωση. Κάτι που είχε να μου συμβεί από την εφηβεία και τις αναγνώσεις αντίστοιχων βιβλίων. Κάποιους γνώρισα, με κάποιους γίναμε φίλοι, με λιγότερους καλοί φίλοι (παραμένοντας τέτοιοι), με άλλους συγκρουστήκαμε είτε άμεσα είτε αργότερα για διάφορους λόγους. Η ουσία για μένα μένει η ίδια: το blogging παραμένει για μένα ζωντανό και πεδίο όμορφης ανταλλαγής απόψεων, διαθέσεων, συναισθημάτων, εικόνων, ζωής...

Όσο και αν τα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ας μην ονομάσω κάποια, καταλαβαίνετε...) προσπαθούν (και εν πολλοίς το καταφέρνουν) να ρίξουν το blogging σε δεύτερη μοίρα, για εμάς τους παλιότερους διατηρεί την γοητεία του. Γερασμένο ίσως, με τις ρυτίδες του να φαίνονται σαφώς, αλλά και με αυτή την γλυκύτητα του να μεγαλώνουμε μαζί του...

Δεν σκοπεύω ούτε να το κλείσω τούτο εδώ το μπλοκάκι, ούτε να το ρίξω σε δεύτερη μοίρα, μαζί θα πορευόμαστε, θα μιλάμε για αυτά που αγαπάμε, για αυτά που μισούμε, για αυτά που αξίζει να αφιερώνουμε κάποια πληκτρολογήματα και κάποιες στιγμές της ζωής μας. Ελπίζω να είμαστε κοντά και να επιμείνουμε ρομαντικά και ιδανικά με την ίδια χαρά όπως όταν δημιουργούσαμε ο καθένας το δικό του blog. Φιλιά πολλά σε όλους και σας ευχαριστώ για την παρέα.