Όσα συμβαίνουν γύρω μου το φυσιολογικό θα ήταν να μου προκαλέσουν θυμό, οργή, ανάγκη για εκδίκηση ή από την ανάποδη απαξίωση, αδιαφορία, ανάγκη ηρεμίας και κλεισίματος στον εαυτό μου...
Δεν πρόκειται όμως να πέσω στην παγίδα που κάποιοι μας στήνουν. Ο θυμός κι η αγανάκτηση βγάζουν βεβιασμένο και (συνήθως) λάθος αποτέλεσμα ενώ η αδιαφορία κι ο ωχαδελφισμός βολεύουν αυτούς που παίζουν το παιχνίδι στις πλάτες μας.
Θα μου πεις πλησιάζουν "άγιες" ημέρες (και νύχτες) αλλά είναι δυνατόν να εθελοτυφλώ; Μπορώ να στολίζω δέντρα και φωτάκια, να κάνω δωράκια, να σκέφτομαι χιόνια και διακοπές και παράλληλα να μην σκέφτομαι τους άστεγους, τα αδέσποτα, όλα τα όντα που δίνουν μάχη για την καθημερινότητα σπρωγμένα από το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης;
Είναι δυνατόν να βλέπω την δικαιοσύνη να γίνεται άδικη, την υγεία να σκέφτεται τον θάνατό μας, την παιδεία να εύχεται την αμορφωσιά μας, το κράτος να προσπαθεί για τον αφανισμό μας και να μην αγανακτώ;
Κι όμως όχι. Δεν πρέπει να δράσω κατ' αυτό τον τρόπο. Πρέπει ψύχραιμα να αξιολογήσω την κατάσταση, να δω τι συμβαίνει, να πάρω αποφάσεις, να γίνουμε χείμαρροι απαίτησης δικαιωμάτων και αξιοπρέπειας σε αυτή την ζωή, χωρίς ωμή βία, χωρίς να θίξουμε άλλον άνθρωπο, ζώο ή την φύση γενικότερα.
Θα μου πεις είσαι ο Γκάντι ή ο Βούδας ρε φίλε; Όχι βέβαια, αλλά η ιστορία μας δείχνει ότι πολλές φορές η μη βία αλλά η συνεχής απαίτηση δικαιωμάτων κι ελευθερίας έχει οδηγήσει σε πτώσεις αυτοκρατοριών (πόσο μάλλον σε πτώσεις αποδεδειγμένα αποτυχημένων συστημάτων).
Δεν θα θυμώσω λοιπόν, αντίθετα θα αγαπήσω με όλη μου την δύναμη, τους πάντες και τα πάντα, θα προσπαθήσω να βρω τον λόγο που γίνονται κάποια πράγματα που με βρίσκουν αντίθετο, θα βρω τις αδυναμίες και τον παραλογισμό τους, θα πολεμήσω με μόνο όπλο την λεκτική / λογική / συναισθηματική αντιπαράθεση κι όπου βγει. Η Ουτοπία είναι όσο φανταστική (και ταυτόχρονα όσο πραγματική) είναι η Ατλαντίδα. Στο χέρι μας είναι να την ανακαλύψουμε.
Με το κεφάλι ψηλά συνεχίζουμε και δεν κάνουμε πίσω για τίποτα, εύχομαι σε όλους έναν καλό και δημιουργικό μήνα.
ωραιος. η βια φερνει βια. αλλα η εκδικηση ορισμενες φορες ειναι τοσο ελκυστικη...
ΑπάντησηΔιαγραφήη αλήθεια είναι ότι πολύ εύκολα μπορείς να πέσεις στην λούμπα, αλλά μου αρέσουν τα δύσκολα γενικά...
ΔιαγραφήΘαυμάζω τον τρόπο που σκέφτεσαι. Και την ψυχραιμία σου. Και προσπαθώ να μάθω από εσένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά το δικό μας άλυτο, ακόμα, θέμα, μην κάθεσαι να το αξιολογείς πολύ καιρό ακόμα, διότι δεν έχω κι όλη τη ζωή μπροστά μου!
Καλό μήνα ανεκπλήρωτό μου...
ααχχχχ, ελπίζω αυτή η ψυχραιμία που διακρίνετε να μας φανεί χρήσιμη στο μέλλον, επίσης έχετε και 1 και 2 ζωές μπροστά μην απελπίζεστε, ασπασμούς πολλούς (και ο κισσός πριονίζεται...)
ΔιαγραφήΣωστή η στάση σου αλλά δύσκολα τιθασεύεται ο θυμός. Φιλιά πολλά και ακόμα περισσότερη αγάπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου αρέσει ο εύκολος δρόμος μικρέ μου, θα έπρεπε να το έχεις καταλάβει... φιλιά και πολύ αγάπη
ΔιαγραφήΓιε μου, μια απίστευτα δύσκολη βδομάδα για τον καθέναν μας προσωπικά και για όλους μας. Μια απίστευτα δύσκολη περίοδος, γεμάτη αδικίες κατάφωρες και απελπισία. Όμως ναι, θα κρατήσουμε το κεφάλι ψηλά και θα συνεχίσουμε, αυτό κάνουμε τόσον καιρό, αυτό θα μας βγάλει έξω από το έρεβος που κυβερνά τον πλανήτη ολάκερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ αγαπώ πολύ πολύ
ο Μπαμπάς!
Δυσκολίες παντού μπαμπά, αλλά το δικό μας γονίδιο μας κρατά δυνατούς, φιλιά κι από μένα και πολύ αγάπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν έχεις σε τέτοιους καιρούς την υπομονή να συνειδητοποιήσεις τί είναι καλό και τι όχι.. το έχασες το παιχνίδι.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι ακριβώς είναι μικρέ μου, κατανόηση σε βάθος και σωστή αξιολόγηση - η δράση έρχεται με πολλούς τρόπους
Διαγραφή