31/5/09

Παρατηρώντας

Ανέκαθεν μου άρεσε να παρατηρώ τους άλλους και να προσπαθώ να τους ψυχογραφώ μέσω μικρών καθημερινών πραγμάτων. Κάποιες φορές γίνομαι σαρκαστικός με συγκεκριμένες συνήθειές τους τις οποίες αναπαράγω ή τονίζω προκαλώντας τους άλλοτε τη θυμηδία κι άλλοτε τη δυσφορία. Συνήθως όμως δεν λέω ή δεν κάνω τίποτα κι απλά παρατηρώ. Από τον τρόπο που κάθονται, τον τονισμό ή την επανάληψη κάποιων λέξεων, τις χειρονομίες, τις συνήθειες και τον τρόπο που τρώνε, πίνουν, γελούν, κλαίνε, εκφράζονται.
Ποτέ δεν παρατηρούσα την επιφάνεια: τον τρόπο που ντύνονται, κουρεύονται, χτενίζονται, την εικόνα γενικότερα, κι όποτε γινόταν αυτό ήταν για εκείνη την στιγμή, αν με ρωτούσες μετά από λίγο ούτε που θυμόμουν. Για αυτό δε δίνω ιδιαίτερη σημασία και για την δική μου εικόνα (όποτε το κάνω ακούγονται επιφωνήματα θαυμασμού - ξέρω, μεγάλο ψώνιο).
Χθες βράδυ λοιπόν παραβρέθηκα σε γάμο συναδέλφου, ξέρετε αυτούς τους ανοιχτούς - μεγάλους, με πολλούς καλεσμένους και με γλέντι σε αίθουσα δεξιώσεων... Τι να πρωτοκοιτάξω: τα ντυσίματα των κυριών που ποίκιλαν από Χολυγουντιανές υπερπαραγωγές έως ακραίο κιτς με ανάλογα χτενίσματα (καλά, σίγουρα υπήρχαν και κάποιες κομψές εξαιρέσεις), τους συνοδούς που αισθάνονταν άβολα στα λιτά τους κουστούμια ή τους νεαρότερους σαφώς πιο άνετους με το χαλαρότερο στυλ τους. Η αίθουσα θύμιζε αυτές της υπερατλαντικής ομογένειας, λιτή, κιτρινοπορτοκαλί, με αρχαιοελληνικές παραστάσεις σε υπερμεγέθη τοιχογραφίες. Το φαγητό ήταν καλό, το σέρβις επίσης, το κλιματιστικό που χάλασε κάπου στη μέση όμως έφερε ανατροπές. Πλην του τιμώμενου ζεύγους οι περισσότεροι μετά από έναν το πολύ δύο χορούς κατέβαιναν κάθιδροι. Αλλά η ουσία ήταν ακριβώς αυτή: στις χαρές του ο Έλληνας έστω και για λίγο ξεχνά τα πάντα, η μουσική και το τραγούδι είναι απλά η ευκαιρία για να εκφραστεί, να ξεδώσει, να ξεχωρίσει.
Δεν έχει σημασία αν είναι μέσα στον ρυθμό, αν χάνει τα βήματα, η έκφραση του προσώπου κι η κίνηση του σώματος παίζει ρόλο εδώ. Άλλοτε απόλυτα αφοσιωμένος, σα να μην υπάρχει κανείς γύρω του και χορεύει για πάρτη του, άλλοτε αγκαλιασμένος με τους διπλανούς του κι άλλοτε αντικριστά με το ταίρι του (εδώ πρέπει να πω ότι είδα έναν από τους ωραιότερους μπάλους - κάτι σαν Χιώτικος καρσιλαμάς τελικά - από τον γαμπρό και τον κολλητό του φίλο), εκδήλωναν τη χαρά της ζωής, την ελπίδα για το σήμερα κι ίσως το αύριο, πάντως ζώντας τη στιγμή όπως της αξίζει: μοναδικά. Αφαιρώντας τα σύχρονα στοιχεία μπορούσες να φανταστείς μια αντίστοιχη αρχαιοελληνική σύναξη κι έτσι να δικαιολογήσεις και τις τοιχογραφίες...

Εύχομαι σε όλους ένα πολύ καλό και ξεκούραστο καλοκαίρι, είναι ευκαιρία για όλους να χαλαρώσουμε και να βλέπουμε ακόμη και στα αρνητικότερα πράγματα μια θετική πλευρά, καιρός να φύγει το μαύρο και το γκρι, βάλτε χρώμα παντού.

12 σχόλια:

  1. Ποτέ δεν γούσταρα τις κοινωνικές εκδηλώσεις, ήταν το χειρότερό μου. Κάποτε άρχισα να τις απολαμβάνω αλλά δεν τολμούσα να το παραδεχτώ, κυρίως στον εαυτό μου. Και πολύ τελευταία αποδέχτηκα πως έχω γίνει καθεστώς και δεν χάνω γάμο. βάπτιση, κηδεία και μνημόσυνο. Τι ντροπή Θεέ μου!

    υγ. άσχετο με το κλίμα του ποστ αλλά έχω πιεί λίγο κρασί παραπάνω και δικαιολογούμαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ με τις κοινωνικές εκδηλώσεις δεν τα πήγαινα καθόλου καλά. Από μικρός έχω πάει σε δύο γάμους και μία κηδεία(σε αυτήν σκαστός από το σπίτι). Δεν μου αρέσει αυτό το ψευτοχόλυγουντ, νεοπλουτίστικό στυλάκι. Θα μπορούσα να γράψω αράδες ολόκληρες για τους καλεσμένους και τον τρόπο που ντύνονται αλλά θα στα πω κατ' ιδίαν.

    ΥΓ Δεν ξέρω τί κόλλημα τραβάτε όλοι με το μαύρο και το γκρι αλλά το κοστούμι που διάλεξα είναι ένα ωραιότατο γκρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μα είσαι δίδυμος πώς να το κρύψουμε άλλωστε; ;))
    ο τελευταίος γάμος που βρέθηκα ήταν σε νησί. εκεί να δεις πανικό οι περισσότερες κοπελιές να προλάβουν το κομμωτήριο μετά το μπάνιο σε ημέρα κιόλας που έφτανε και τα 7 μποφόρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εγώ θα πω και στα δικά σου, αρχαιοελληνικά ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν ειναι απιθανο να παρατηρεις τους ανθρωπους? να προσπαθεις να καταλαβεις το γιατι το πως και το αφου!!!
    εγω το κανω πολλες φορες ...


    καλο καλοκαιρι και σε σενα γιαννη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μα δεν είναι εντυπωσιακό πόσο εύκολα βρίσκουμε ευκαιρίες για χορό εμείς οι Έλληνες; Ποιος γάμος και βάφτιση; Εδώ σε σύναξη σε σπίτι, άμα πιούμε λίγο παραπάνω και πέσει και κανα δημοτικό, ωπ! όλοι στην αυτοσχέδια πίστα... ξέρεις, σπρώχνουμε λίγο τον καναπέ, πάει το τραπεζάκι στο μπαλκόνι κι έτοιμοι για γυροβολιές!

    Στους γάμους και στις λοιπές αντίστοιχες συναθροίσεις πάντως, κι εγώ κάνω μεγάλο κέφι να παρατηρώ την ανομοιογένεια γύρω μου, που όμως καταλήγει σε ένα συμπαγές σύνολο τις περισσότερες φορές - όλοι χωράνε στο κάδρο στο τέλος..

    Κατά τα λοιπά, προσυπογράφω την πορτοκαλί παράγραφο ανυπερθέτως!

    Σε φιλώ καλό μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καιρό έχω να χορέψω τώρα που μου το θύμησες.. η καλυτερή μου τέτοια δρώμενα..
    Καλό καλοκαίρι να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. και εμένα μου αρέσει πολύ να παρατηρώ ανθρώπους, αλλά κυρίως γυμνούς και την ώρα του σεξ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. To κουλό είναι ότι έχω πολύ σουξέ τελευταία. Μια φίλη μου με θέλει κουμπάρα στο γάμο της και μια άλλη απειλή να με καταστήσει νονά αν και όταν γκαστρωθεί.
    (για όνομα δηλαδή, εντελώς κόντρα ρόλος)


    Τέλοσπάντων, μια είναι η ουσια

    ΚΑΝΟΝΙΖΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. mamma ε όχι και ντροπή, πλέον δεν μπορείτε με τίποτα να το λέτε αυτό αγαπητή μου, (το κρασί δικαιολογεί τα πάντα)

    island οπότε με τον τρίτο γάμο που θα παραβρεθείτε κοντεύουμε να φτάσουμε και την ταινία...
    υ.γ.: για κουστούμι δεν έχω πρόβλημα βρε, γενικά το λέω...

    basnia εμ, κρύβεται, δεν κρύβεται...
    όμορφοι πάντως οι νησιώτικοι γάμοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. tovene excuse me? ποιά αρχαιοελληνικά δικά μου εννοείτε αγαπητέ; (εδώ το παίζω μικρός /άβγαλτος, κλπ)

    korinoskilo είναι τρελό κόλλημα σου λέω, από τα καλύτερά μου, να περάσεις θαυμάσια σου εύχομαι

    wintersea μα είμαστε λαός με πάθος (κι αρκετά λάθος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα), για αυτό και δίνουμε τόσες λαβές (χωρίς να μας νοιάζει πολλές φορές)
    φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Hfaistiwna εγώ πάλι είμαι της ταύλας γενικά, μια φορά που χόρεψα παραδοσιακά έσπαγαν γλάστρες (μεγάλες) στα πόδια μου να φανταστείς (εντελώς τύφλα εγώ εννοείται), να συνεχίσεις να περνάς υπέροχα

    Sikia ε ναι, ο καθείς με το χόμπι του αγαπημένε, δεν θα περίμενα τίποτα λιγότερο από σένα

    Tanila αυτό το ότι κανονίζεις διακοπές είναι όντως η ουσία (άσε τους γάμους και τις βαφτίσεις τώρα, δεν είσαι εσύ για τέτοια), αλλά πως να το εκλάβω: μου κάνεις πρόταση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε