Αποφόρτιση... αμφιθυμία

Όσο και να προσπαθώ να μείνω εκτός όλων αυτών που συμβαίνουν έρχεται πάντα κάτι και με βγάζει εκτός εαυτού...

Δεν μας φτάνει που οι λίστες γίνονται γαργάρα... που η υγεία κι η παιδεία πάει από το κακό στο χειρότερο, που όλα αυτά που πληρώνουμε εμείς οι τυχεροί που ακόμη δουλεύουμε πάνε στον βρόντο (για την ακρίβεια σε τράπεζες, δανειστές και λοιπές χοντρές τσέπες και κοιλιές... ναι βρε, μαζί τα φάγαμε και μαζί τα τρώμε, ξεχάστηκα), έχουμε και το κοινωνικό έργο που παράγεται στην πόλη μας, στην Αθήνα την διαμαντόπετρα, που πιο άνθρακας μόνο στα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας...

Ιδού αγαπητοί μου η ανάπλαση της αγαπημένης (για πολλούς λόγους) πλατείας Αγ. Γεωργίου:

Ένα παγκάκι του αγαπημένου μας δημάρχου όπου δεν θα μπορούν να κοιμούνται οι άστεγοι, που είναι αρκετά επικύνδυνο για τα παιδιά και που τα 3 συνολικά που τοποθετήθηκαν μαζί με τα λοιπά έργα κόστισαν κάποιες αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ... Τουλάχιστον στην Κλαθμώνος τα ξήλωσαν τελείως για να μην κοροϊδευόμαστε κι η νέα δημοτική (και όχι μόνο) αστυνομία φροντίζει να απομακρύνει τα μιάσματα από τον απόλυτο καθωσπρεπισμό και στρουκοθαμιλισμό που μας διακατέχει ως κοινωνία.

Από την άλλη στην Πάτρα ακούω ότι ήδη η πόλη είναι πιο καθαρή από ποτέ (ζηλεύω τρελά πρέπει να σας πω) κι ότι το δημοτικό πάρκιγκ είναι πλέον εντελώς δωρεάν... 

Βέβαια πρώτο θέμα δεν είναι ούτε η κατάργηση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων ή μη, πολιτών, παιδιών σε υγεία, παιδεία, την ίδια την ζωή τελικά και την ποιότητά της αλλά...

κάτι καρυάτιδες... 

κι όχι αυτή η όμορφη της εικόνας από Ελευσίνα μεριά, αλλά οι άλλες της Αμφί... (τώρα να σχολιάσω μήπως και το "αντιρατιστικό"; α μπα, τσάμπα θα γράψω...). Δεν λέω φαντάζει σημαντική ανακάλυψη, ούτως ή άλλως η σκαπάνη εδώ και 30κάτι χρόνια προς Μακεδονία μεριά σκάβει κι έχει πολιτικές κι εξωτερικές πολιτικές ορμές και δικαίως, πρέπει να αποδείξουμε το αυτονόητο... την ίδια μας την καταγωγή.

Την οποία όμως τι να την κάνω; Όταν με διώχνουν από την ίδια μου την χώρα (όλο και περισσότεροι συνάδελφοι και γνωστοί την κάνουν μετανάστες ανά τον κόσμο) οι κρατούντες ασχολούνται με το πως θα μας τα πάρουν... από παντού... είτε ΕΝΦΙΑ, είτε από την υγεία, ρίχνοντας ψίχουλα "εκπτώσεων" σε πετρέλαιο κι ακατοίκητα... ελπίζοντας απλά ότι το ακατοίκητο μυαλό μας θα εξακολουθήσει έτσι και δεν θα πάρει ποτέ εμπρός.

Δεν θέλω με τίποτα να καταλήξω σε αυτά τα αφιλόξενα και ψυχρά παγκάκια της αρχής (αλήθεια ποιος είναι ο εμπνευσμένος σχεδιαστής;) αλλά δεν σκοπεύω να κάτσω και με σταυρωμένα χέρια είτε μου συμβεί αυτό είτε όχι, κάτι πρέπει να κάνω, κάτι πρέπει να κάνουμε; Τι λέτε;

και για να σας μείνει και μια γλυκιά αίσθηση, ορίστε και το soundtrack με τίτλο Forgive & Forget...

Forgive and Forget by Radiotypies on Mixcloud