Χθες βράδυ πήγαμε στο θέατρο Βικτώρια να παρακολουθήσουμε το "Δικαίωμα", μια παράσταση της ομάδας Le Freak C'est Chic στα πλαίσια του Open September Festival που διοργανώνει το θέατρο Vault.
Το μόνο που γνωρίζαμε (πέραν κάποιων από τους συντελεστές που είχαμε γνωρίσει στο page 31) ήταν ότι πρόκειται για την τελευταία παράσταση ενός αλλόκοτου θιάσου...
Στην είσοδο η θηριοδαμαστής - compere της παράστασης (Βίκυ Μαστρογιάννη) μοίραζε το πρόγραμμα της παράστασης με έναν ιδιαίτερο τρόπο και μας έβαζε από νωρίς στο πνεύμα της...
Καθ όλη την διάρκεια διάβαζε αρχικά αποσπάσματα από έργα (Η πιανίστρια - E.Γιέλινεκ, Ρέκβιεμ για ένα όνειρο - H.Selby Jr., Αυτόχειρες παρθένοι - Τ.Ευγενίδης, Νέμεσις - P.Roth, Μετά το σεισμό - H.Murakami, Η μητέρα του σκύλου - Π.Μάτεσις, Μη μ' αφήσεις ποτέ - K.Ishiguro) αλλά και προλόγιζε την εμφάνιση κάθε "τέρατος" του θιάσου με έμφαση στο Δικαίωμα: σε αυτό της ελευθερίας, της πολιτικής και προσωπικής έκφρασης, του διαφορετικού, της αγάπης, της ίδιας της ζωής...
Οι συντελεστές / τέρατα(;) του θιάσου (Ο Άνθρωπος Γίγαντας - Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος, Τα Δίδυμα - Δημήτρης & Ορέστης Σταυρόπουλος, Το Κορίτσι Λάστιχο - Γεωργία Μαυράκη, Η Γυναίκα με του Μούσι - Νίκος Γεωργίου, Λύκος/Γυναίκα Ακροβάτης - Μακρίνα Γεωργίου) άλλοτε με κωμικό κι άλλοτε με δραματικό τρόπο (στην πραγματικότητα το γέλιο κι η συγκίνηση έβγαιναν το ίδιο αβίαστα καθ όλη την διάρκεια του έργου) τραγουδούσαν λέγοντας ο καθένας την μικρή / μεγάλη του ιστορία κι αποχωρούσαν από το θίασο της ζωής ως ιδανικοί αυτόχειρες...
Ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από όλο αυτό ο Γιώργος Καλογερόπουλος (που εκτός από την σύλληψη και την σκηνοθεσία έγραψε και την μουσική και στίχους για τα τραγούδια της παράστασης) μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ταλαντούχοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν το μεράκι τους τέχνη πολύ καλύτερα από "επαγγελματίες" του είδους.
Εν κατακλείδι μια ουσιαστική παράσταση που τα είχε όλα: συμβολισμούς στην σύγχρονη πραγματικότητα, γέλιο μέχρι δακρύων (ακόμη και το γκροτέσκο είχε λόγο ύπαρξης), τροφή για σκέψη... Το μικρό (μεγάλο) μας τσίρκο έχει δικαίωμα και λόγο συνέχισης αυτής της προσπάθειας, πραγματικά ελπίζω να βρει χώρο για να εκφραστεί.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές
Παρακολουθώντας τέτοιες παραστάσεις, όπως αυτή που περιέγραψες, αλλά και ακούγοντας άσματα όπως αυτό που προσφάτως δημοσίευσα, μπορώ να πω ότι είσαι στο σωστό δρόμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε ανεκπλήρωτο! Έτσι να συνεχίσεις!
το να το λέτε εσείς έχει ιδιαίτερη αξία για μένα... ευχαριστώ ανεκπλήρωτο, θα κάνω φιλότιμες προσπάθειες, ασπασμούς
ΔιαγραφήΥ.Γ.: καλά το πρόσφατα δημοσιευθές άσμα από εσάς απλά δεν υπάρχει
Πολύ ωραια πρόταση, αχ αυτο το τραγουδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό υπόλοιπο στη μέρα σου :)
ναι ήταν ωραία παράσταση, και το τραγούδι ακουγόταν στο φινάλε της (μας έχει σημαδέψει πολλούς νομίζω...), να είσαι καλά και να περνάς όμορφα
ΔιαγραφήΤο θέατρο είναι βαθιά αγκυρωμένο στα γονίδια των Ελλήνων. Για τους (πολλούς) άλλους υπάρχει το τσίρκο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενούδης
ευτυχώς που υπάρχει κι αυτή η άγκυρα στα γονίδια, δυστυχώς που στο καθημερινό τσίρκο που ζούμε είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές, καλημέρες
Διαγραφήκαλημερα Μπλου ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σου μήνα κοριτσάρα, να είστε όλοι καλά
Διαγραφήόλο εξόδους βλέπω...πα πα πα....και μετά σου λένε κρίση.....ορίστε
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα..ναστε καλά παιδάκια μας
χαχα, βρε δωρεάν ήταν η παράσταση, που περισσεύουν για άλλα... όπου πρόσκληση και δωρεάν τρέχουμε, κι εσείς να είστε καλά ρε φίλε, τα φιλιά μου στην οικογένεια
Διαγραφή