Τα δώρα που έπαιρνα από παιδί ήταν συνήθως συγκεκριμένα και διαλεγμένα από εμένα μετά από αρκετή σκέψη. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου (και από αυτά που μου λένε οι γονείς) δεν ήμουν από τα παιδάκια που έλεγαν: θέλω κι αυτό, κι εκείνο και το άλλο... κόλλαγα με κάτι κι ήμουν ικανοποιημένος όταν ο Άη Μπαμπάς το άφηνε κάτω από το δεντράκι...
Μεγαλώνοντας κι επεκτείνοντας τον κύκλο γνωριμιών και φίλων δεχόμουν δώρα που σχεδόν πάντα έβρισκαν τον στόχο τους, χρηστικά ή προσωπικά έπαιρναν την θέση τους στον χώρο και στην καρδιά μου. Όπως είπαν κι οι περισσότεροι συμμετέχοντες σε αυτό το Λογοτεχνικό, τελικά είναι αυτοί που σου φέρνουν τα δώρα κι όχι τα ίδια τα δώρα, ακόμη και μια ζωγραφισμένη χαρτοπετσέτα, ένα εισιτήριο από συναυλία ή μια κάρτα έχουν κρατηθεί ως ανεκτίμητα δώρα για μένα...
Αν όμως σταθώ στο υλικό του πράγματος ένα πολύ πρόσφατο δώρο ήρθε και πήρε ξεχωριστή θέση σε αυτή των δώρων που μου έχουν προσφερθεί, ένα βιβλίο...
Δεν είναι ένα βιβλίο όπως όλα τα άλλα που κυκλοφορούν, εκδόθηκε σε 3 αντίτυπα (τα 2 από αυτά τα βλέπετε στην εικόνα παραπάνω), διεκδικώντας ίσως και το σχετικό ρεκόρ Γκίνες για το βιβλίο με την μικρότερη εκδοτική κυκλοφορία... Δίχως σύνορα ο τίτλος, μπλε το εξώφυλλο στο δικό μου αντίτυπο, ξεχωριστή αφιέρωση, χαμόγελα χαράς από την συγγραφέα όταν είδε την έκπληξή μου, είναι από αυτά τα μικρά - μεγάλα πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός, είναι από αυτά που ανεβάζουν τον άλλον που σε σκέφτηκε κατ' αυτό τον τρόπο άλλο ένα σκαλοπάτι στην απότομη σκάλα της φιλίας...
Η φιλία χτίζεται κι από πράξεις κι από αισθήματα κι από σκέψεις. Όταν ο άλλος σε σκέφτεται κι εμπνέεται από σένα σε ένα πόνημα σαν το βιβλίο δεν μπορείς παρά να τον κατατάξεις σε αυτό που αποκαλούμε "ευρύτερη" οικογένεια, κι ως γνωστόν τους φίλους τους επιλέγεις και σε επιλέγουν (σε αντίθεση με την οικογένεια). Τα αισθήματα που μου προκάλεσε το διάβασμα του "Δίχως σύνορα" δεν μπορώ να τα περιγράψω εδώ, ακριβώς γιατί δεν περιγράφονται επαρκώς με λέξεις, ακόμη κι η συγκίνηση που ένιωσα είναι μικρή και λίγη σαν περιγραφή. Μέσα σε αυτό το βιβλίο με έβρισκα, και σένα έβρισκα, και τους φίλους βρήκα και την συγγραφέα βρήκα κι όλους όσους αγαπώ...
Σε ευχαριστώ για το δώρο, κι εσένα ευχαριστώ που είσαι το στήριγμα της ζωής μου, κι όλους εσάς σας ευχαριστώ που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρίσκεστε ήρωες αυτής της ιστορίας, της ιστορίας της ζωής μου, μιας ιστορίας Δίχως σύνορα...
Δεν είναι ένα βιβλίο όπως όλα τα άλλα που κυκλοφορούν, εκδόθηκε σε 3 αντίτυπα (τα 2 από αυτά τα βλέπετε στην εικόνα παραπάνω), διεκδικώντας ίσως και το σχετικό ρεκόρ Γκίνες για το βιβλίο με την μικρότερη εκδοτική κυκλοφορία... Δίχως σύνορα ο τίτλος, μπλε το εξώφυλλο στο δικό μου αντίτυπο, ξεχωριστή αφιέρωση, χαμόγελα χαράς από την συγγραφέα όταν είδε την έκπληξή μου, είναι από αυτά τα μικρά - μεγάλα πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστός, είναι από αυτά που ανεβάζουν τον άλλον που σε σκέφτηκε κατ' αυτό τον τρόπο άλλο ένα σκαλοπάτι στην απότομη σκάλα της φιλίας...
Η φιλία χτίζεται κι από πράξεις κι από αισθήματα κι από σκέψεις. Όταν ο άλλος σε σκέφτεται κι εμπνέεται από σένα σε ένα πόνημα σαν το βιβλίο δεν μπορείς παρά να τον κατατάξεις σε αυτό που αποκαλούμε "ευρύτερη" οικογένεια, κι ως γνωστόν τους φίλους τους επιλέγεις και σε επιλέγουν (σε αντίθεση με την οικογένεια). Τα αισθήματα που μου προκάλεσε το διάβασμα του "Δίχως σύνορα" δεν μπορώ να τα περιγράψω εδώ, ακριβώς γιατί δεν περιγράφονται επαρκώς με λέξεις, ακόμη κι η συγκίνηση που ένιωσα είναι μικρή και λίγη σαν περιγραφή. Μέσα σε αυτό το βιβλίο με έβρισκα, και σένα έβρισκα, και τους φίλους βρήκα και την συγγραφέα βρήκα κι όλους όσους αγαπώ...
Σε ευχαριστώ για το δώρο, κι εσένα ευχαριστώ που είσαι το στήριγμα της ζωής μου, κι όλους εσάς σας ευχαριστώ που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρίσκεστε ήρωες αυτής της ιστορίας, της ιστορίας της ζωής μου, μιας ιστορίας Δίχως σύνορα...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Για τις συμμετοχές σας εδώ...
το καλύτερο δώρο σίγουρα! Μοναδική ,ξεχωριστή κίνηση αγάπης!
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς αυτό...
ΔιαγραφήΕμένα που δεν κατάλαβα, θα μου κανεις περίληψη?
ΑπάντησηΔιαγραφήοχι κάτι "έπιασα" δηλαδή, πως " Η φιλία χτίζεται κι από πράξεις κι από αισθήματα κι από σκέψεις", κάτι με το οποίο θα συμφωνήσω απόλυτα.
επίσης εχω να συμπληρώσω πως γράφεις πολύ ωραια, ασχετα αν δεν τα καταλαβαίνω ολα πάντα και πως παλιά εγραφαν στα λευκώματα "φιλια λέξις ιερή, οπου ανθει σπανίως μα οταν ανθίσει κάποτε θα μεινει αιωνίως" και τόχω σαν αρχή!
οχι λεξις ιερή,
Διαγραφήάνθος ιερον,
εε κανω και πολλά μαζί...
ναι, σιγά μην χρειάζεσαι περιλήψεις εσύ... επίσης το ότι κάνεις πολλά μαζί ούτε λόγος... η χαρά της ενέργειας, φιλιά σου (και μερσί και πάλι...)
ΔιαγραφήΠορτοκαλί στο δικό μου αντίτυπο ... φωτεινό ... σαν το πρόσωπο που μου το έδωσε ...
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο "τυχαίες" δεν τις λες τις χρωματικές επιλογές, το πρόσωπο φωτεινότατο...
ΔιαγραφήΛιτό και όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θέμα εχει όμως;
Ποιες συμμετοχές;
καλημέρα μικρέ μου, το θέμα του είναι μια δυνατή ιστορία αγάπης, όσο για τις συμμετοχές: στο παρακάτω ποστ αναφέρονται όσοι έχουν γράψει επίσης για το δικό τους καλύτερο δώρο - θα χαιρόμουν ιδιαίτερα αν έγραφες κι εσύ μια...
ΔιαγραφήΘα γράψω..
Διαγραφήθα περιμένω...
ΔιαγραφήΕξαιρετικό δώρο, εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ μπαμπά... το δικό σου καλύτερο; φιλιά
ΔιαγραφήΜήπως να μας έγραφες κι εσύ αγαπημένε πεθερέ την δική σου ιστορία? Ευκαιρία είναι!!!!
ΔιαγραφήΆμα προκάμω έτσι που τρέχω γαμβρούλη μου...
ΔιαγραφήΊσως το πιο τρυφερό δώρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στα αγαπημένα σας χρώματα! Μπλε και πορτοκαλί!
Είστε και οι δύο σας πολύ τυχεροί που είχατε ένα τέτοιο δώρο!
Αλλά δεν χρειάζεται να το επισημάνω. Το γνωρίζετε πολύ καλά!
Το γνωρίζουμε αγαπημένο ανεκπλήρωτό του....
ΔιαγραφήΑγαπημένο ανεκπλήρωτο (ζηλεύει ο Λουστράκος, μην δίνεις σημασία, θα αναγκαστώ να κόψω κι άλλο κισσό...) οι επισημάνσεις σου είναι πάντα καλοδεχούμενες, σας ασπάζομαι και προσμένω εναγωνίως την επόμενη συνάντησή μας
ΔιαγραφήΑαα, να νιόθεις νοναδικός είναι ενα πολύ όμορφο δώρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και χρόνια πολλά!
ακριβώς αυτό που λες, το να νιώθεις μοναδικός είναι από τα ομορφότερα δώρα...
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά σε όλους σας καλή μου, φιλάκια