24/10/13

Στον καθρέφτη

Όπως κάθε πρωί τα τελευταία χρόνια μετά από τις πρώτες γουλιές καφέ κι ένα τσιγάρο πήγαινε για ένα ντουζάκι και μετά για ξύρισμα.

Η αλήθεια είναι ότι είχε να ξυριστεί 40 ημέρες, κρατούσε ένα δικό του "πένθος" για τον κολλητό φίλο που είχε φύγει νωρίς και ξαφνικά...
Αφού καθάρισε το μέσον του καθρέφτη με την πετσέτα από τους υδρατμούς που τον είχαν θολώσει, άπλωσε πλούσιο αφρό κι άρχισε να ξυρίζεται. Συνεχώς άλλαζε πλευρά από την οποία άρχισε το ξύρισμα κάθε φορά που θυμόταν τις κουβέντες που είχε με τον φίλο του: καλό είναι να αλλάζουμε τις καθημερινές κινήσεις ρουτίνας γιατί έτσι οξύνεται ο νους και δεν πέφτει σε λήθαργο, για παράδειγμα μην ακολουθείς πάντα την ίδια διαδρομή όταν πηγαίνεις σπίτι ή στην δουλειά, μην αρχίζεις πάντα το πρωινό ξύρισμα από την ίδια πλευρά, κλπ. 
Ένα μικρό κόψιμο κάτω από την μύτη τον έβγαλε από τις σκέψεις του κι αναζητώντας την στύψη για να σταματήσει το αίμα, άνοιξε το ντουλαπάκι δεξιά του καθρέφτη και βιαστικά την αναζήτησε ρίχνοντας κάτω μια κολόνια...
Την άφησε προς στιγμή κάτω και γύρισε στον καθρέφτη. Είχε θολώσει ξανά και δίχως να δώσει ιδιαίτερη σημασία τον καθάρισε βιαστικά με την πετσέτα και πάλι. Κράτησε για λίγο την στύψη στο σημείο από το οποίο έτρεχε το αίμα (είχε και μια ιδιαίτερη δυσκολία με την θέα του) κι αφού μετά από λίγο σταμάτησε έσκυψε να σηκώσει την κολόνια, ήταν δώρο από τον φίλο και την είχε πλέον φυλαγμένη στο ντουλάπι, κάθε που την έβλεπε ή την μύριζε του ερχόταν στην μνήμη η στιγμή που του την χάριζε: δώσε κι ένα κέρμα μην τυχόν και τσακωθούμε...
Αφού την τακτοποίησε ξαναγύρισε για να τελειώσει με το ξύρισμα επιτέλους αλλά προς μεγάλη του έκπληξη ο καθρέφτης άρχισε και πάλι να θολώνει, μόνο που αυτή τη φορά σαν να σχηματιζόταν κάτι πάνω του... σαν κάποιος να είχε γράψει με το δάχτυλο, όσο θόλωνε τόσο πιο καθαρό γινόταν: Θα είμαι πάντα δίπλα σου...

Συμμετοχές:
Παύλος
Veronica

Υ.Γ.1: Κανείς δεν "φεύγει" οριστικά αν δεν τον διώξουμε εμείς, η ψυχική απώλεια υπερισχύει της σωματικής...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Υ.Γ.2: Για σήμερα έκτακτα στο Sin Radio στις 21:00 Blue - Just the two of us... κι όποιος θέλει και μπορεί ακολουθεί.


9 σχόλια:

  1. και μετά λένε εμένα μακάβρια.....ανατρίχιασα!
    άσε που θα φοβάμαι τον καθρέφτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα βρε δεν ήταν μακάβριο... ήταν καλό το πνεύμα

      Διαγραφή
  2. ΙΙιιιιιιιιι, ήρθε ο Χαλοουιν, ε;

    Θα δείς και το δικό μου!

    Φιλιά.

    Γειά σου, Παύλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. http://censurasigloxxi.blogspot.com.es/2013/10/en-el-espejo.html

      Εκεί είμαι.

      Διαγραφή
    2. να σου πω την αλήθεια το δικό μας Χάλοουιν αργεί (Απόκριες...), φιλιά πολλά κι ευχαριστώ για την συμμετοχή

      Διαγραφή
  3. Τι ζωντανή εικόνα μου έδωσες !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος25/10/13, 12:51 μ.μ.

    Ναι. Ξέρω από απώλεια φίλου. Αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ.

    ΥΓ. Έλαβα ειδοποίηση για το ευχετήριο τηλεφώνημα! Ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κατανοητό... κι εμένα μου πήρε κάμποσο να το ξεπεράσω (εάν το έχω κιόλας, δεν είμαι σίγουρος)
      Υ.Γ.: να είσαι πάντα καλά

      Διαγραφή

καλώς ορίσατε