Έπιναν το αψέντι τους καθισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Με την πρώτη ματιά φάνταζαν από διαφορετικούς κόσμους ο καθένας. Αυτός τύπος κλοσάρ, καλλιτέχνης που ζούσε κυρίως από φιλανθρωπίες ή από τουρίστες που αγόραζαν φτηνά τα έργα που πουλούσε στις όχθες του Σηκουάνα. Αυτή από μεσοαστική οικογένεια, κάποτε όμορφη και πάντα με καλή εμφάνιση, το πάθος της όμως για τζόγο και ποτό την οδήγησε μαθηματικά στην πορνεία...
 |
| Για την Βερόνικα και το Λογοτεχνικό Σάββατο |
Την κοίταξε μετά από αρκετή ώρα, κι αφού άφησε μια τζούρα από τον καπνό της πίπας που κάπνιζε προς το μέρος της. Το βλέμμα της ήταν χαμένο στο κενό, κάπου μεταξύ του ποτού της και του τραπεζιού. Δεν ήταν σίγουρος αν την είχε πειράξει το ποτό ή είχε άλλου είδους προβλήματα, αλλά όσο την κοιτούσε τόσο εικόνες άρχισαν να του έρχονται στο μυαλό.
Η καλλιτεχνική φύση και η οργιώδης φαντασία του τον έκαναν κυριολεκτικά να "μπει" μέσα της και να βλέπει τον κόσμο από τα μάτια της...
Οι εικόνες έρχονταν σαν φλας: μωρό, παιδί, ενήλικη, τώρα, κι ενδιάμεσα όμορφες στιγμές, οι γονείς, ο πρώτος έρωτας, ο αγοραίος έρωτας, κορμιά ιδρωμένα, φράγκα πεταγμένα στο πάτωμα, χαρτιά στην πράσινη τσόχα, το αψέντι που έπινε... το βλέμμα του έγιναν τα μάτια της...
Δεν ήπιε το υπόλοιπο ποτό, σηκώθηκε νωχελικά κι έφυγε ρίχνοντας μια τελευταία ματιά προς την κυρία που καθόταν πριν λίγο δίπλα του, το βλέμμα της ήταν το ίδιο θολό αλλά αυτό που είδε σαν τελευταία εικόνα τον τρόμαξε και βγήκε να πάρει καθαρό αέρα...
Υ.Γ.1: Το αψέντι είναι ένα ποτό (πράσινου χρώματος) που πήρε μυθικές διαστάσεις τέλη 18ου κι αρχές έως μέσα 19ου αιώνα, εξυμνήθηκε και κατηγορήθηκε από πολλούς, έγινε το αγαπημένο ποτό καλλιτεχνών αλλά και της άρχουσας τάξης της Γαλλίας και του απλού κόσμου κερδίζοντας κάποια στιγμή στην κατανάλωση ακόμη και το κρασί. Κατηγορήθηκε ακόμη και για την πρόκληση τρέλας κι άλλων ψυχοπαθητικών νοσημάτων και απαγορεύτηκε. Απενεχοποιήθηκε πολύ πρόσφατα, ειδικά στην Ελλάδα άρχισε να κυκλοφορεί εκ νέου από την προηγούμενη δεκαετία μόλις.
Υ.Γ.2: Αλήθεια εσείς τι τέλος θα δίνατε στην ιστορία; ποια ήταν η τελευταία εικόνα που είδε στα μάτια της;
Υ.Γ.2: Αλήθεια εσείς τι τέλος θα δίνατε στην ιστορία; ποια ήταν η τελευταία εικόνα που είδε στα μάτια της;
το αψέντι ξέρω τι ειναι το κείμενο με προβλημάτισε. θα ξανάρθω η ξανθιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί μεσημεριανό!
Μου άρεσε πολύ. Σα να ζωντάνεψες τον πίνακα του Ντεγκά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάτρης του ιδίου ποτού ήταν και ο αγαπημένος Τουλούζ Λωτρεκ!
Δεν ήξερα ότι έχει αρθεί η απαγόρευσή του. Διάβαζα όμως με αφορμή την ιστορία ότι επιτρέπεται υπό τον όρο να έχει μέχρι μια συγκεκριμένη περιεκτικότητα στη βασική του ουσία, αλλιώς προκαλεί όλα αυτά που προανέφερες. Πολύ ενδιαφέρον!
Α, για μένα είναι η άψινθος που με 2 μπύρες είμαι για νοσοκομείο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο κείμενο, πολύ "ζωγραφικό" αν θες!
πολύ όμορφο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πολύ καλλιτεχνικό!
Τι μπορεί να είδε; σοκαρισμένος το έβαλε στα πόδια,ίσως να είδε τον εαυτό του να την ερωτεύεται,πολύ ρομανική είμαι η τρελή...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο βράδυ θέλω αψέντι,ετσι για να πάω κόντρα στο κατεστημένο..
τα λέμε σε λιγότερο από 2 ώρες
Η δύναμη της (καλής) ζωγραφικής μετουσιωμένη σε φαντασίωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενούδης
Ωραία ιστορία.. καλλιτεχνική..
ΑπάντησηΔιαγραφή...έτσι μου φάνηκε και μένα Blu μου...σαν να ζωγράφισες..
ΑπάντησηΔιαγραφήαψέντι έφερε μια φορα ο γιος μου όταν ήταν φοιτητής στην Ελλάδα...μου έλεγε ότι ήταν παράνομο και όλα αυτά που μας γράφεις...με τρέλανε τη γυναικα!!!!πας καλά ρε που θα πιείτε αυτό το πράμα...δεν σας φτάνει η τρελα σας θα βάλετε και άλλη ...τελικά το ήπιε με τους φίλους του...καλά είπαμε...την τρελα την είχαν δεν μας φταίει το αψέντι!!!!!XA!XA!
Zouzouna μου δεν ήταν δύσκολο βρε, μάλλον ταυτόχρονα θα μιλούσες στο τηλέφωνο, φιλί
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα κι ο Μποντλαίρ και πολλοί ακόμη καλλιτέχνες, κυρίως παρεξηγήθηκε αδίκως πάντως γιατί σύμφωνα με νέες έρευνες (υπόψιν δεν πίνετε σκέτο αλλά με ζάχαρη και νερό) πολλούς από τους πότες ήταν και συφιλιδικοί οπότε η ασθένεια τους προκαλούσε αυτές τις παραισθήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
tremens όταν έχεις ένα πίνακα ζωγραφικής και τέτοιο θέμα δεν είναι δύσκολο... να μην πίνεις επίσης Papi, εσύ είσαι της υγιεινής συμπεριφοράς ούτως ή άλλως, φιλί μεγάλο
ΑπάντησηΔιαγραφήRia μου να είσαι καλά κοριτσάρα μου, εσύ δεν προλαβαίνεις πλέον να αφήνεις τις "πινελιές" σου; Φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΥΛΗ η αλήθεια είναι ότι κάτι άλλο είχα στο μυαλό μου ως κατάληξη, αλλά μου αρέσει κι η ρομαντική σου προσέγγιση - αλήθεια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσείς τι τέλος θα δίνατε;, χαίρομαι για την γενικότερη παρέα μας
Xenoudi συμφωνώ εντελώς ότι η καλή ζωγραφική μπορεί να δώσει έμπνευση στον καθένα μας, να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήHfaistiwna ένας άνθρωπος σαν κι εμένα που δεν μπορεί να τραβήξει μια γραμμή στο χαρτί προσπαθεί να το βγάλει αλλιώς... φιλιά μικρέ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήElena ευχαριστώ κοριτσάρα μου να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το αψέντι δίκιο έχεις, αν την έχεις ήδη την τρέλα δε σου κάνει τίποτα το ποτό, φιλιά πολλά
Το κατάλαβα. αλλού προβληματίστηκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήαψέντι ΄διαβάζω και αψέντι δεν βλέπω. εκεινη πίνει κάτι κίτρινο κι εκείνος πίνει κάτι καφε !
το πράσινο ειναι της φαντάσίας σου, εντάξει... δεν διαθέτω....
επίσης, οι κλοσάρ, σε καμμία περίφτωση δεν κάθονται σε εστιατόρια ή καφέ... παγιο.
ενεκα η φαντασία, σκάω....
& γμ την παρατηρητικότητά μου και την πεζότητά μου μέσα.
η τελευταία εικόνα που είδε στα μάτια της είναι το κορμί της κρεμασμένο από ένα δέντρο..τον θάνατο της δηλαδή....
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό όταν το διάβασα,δεν ξέρω γιατί...ίσως λόγω διάθεσης!
σου στέλνω μεγάλο φιλάκι.
Zouzouna το αψέντι πίνεται με ζάχαρη και νερό οπότε αλλάζει χρώμα ανάλογα με το τι θα προσθέσεις, γίνεται κάπως σαν το ούζο (λόγω γλυκανίσου), αλλά σίγουρα κάτι τέτοιο πίνουν, οι κλοσάρ (ή τύπου) καλλιτέχνες της εποχής κάθονταν στα παρακμιακά καφέ χαλαρά πάντως, όσο για φαντασία έχεις πολύ απλά δεν την αφήνεις να βγει πάντα, φιλιά διαδικτυακά
ΑπάντησηΔιαγραφήchristina δεν θα πω βεβαίως ακόμα την δική μου εκδοχή, περιμένω από εσάς πρώτα... ελπίζω να αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα πιο αισιόδοξα... φιλί κι από μένα μεγαλύτερο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο ενα απεραντο μεγαλο κενό θα μπορούσε να αντικρίσει εκει μεσα για αυτό τρομαξε και εφυγε... η δική μου εκδοχή Μπλού....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα ένα κείμενο στη Σμαραγδένια. Μετά ψάχνοντας να δω τι συμβαίνει βρέθηκα εδώ και είδα πάλι κείμενο υπέροχο. Τι συμβαίνει; Μήπως μπορούμε κι εμείς να γράψουμε; Πως γίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡούλα μου αρέσει η εκδοχή σου, είναι εντελώς στην πλευρά της λογικής βεβαίως αλλά και πιο αισιόδοξη από την δική μου... να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήFLORA GIA καλώς όρισες αρχικά και βέβαια μπορείς να γράψεις στο Λογοτεχνικό, αρκεί να κάνεις Copy - Paste την εικόνα και να το αναφέρεις στο blog της Veronica (είναι στο link κάτω από την εικόνα στο δικό μου), για ότι άλλο χρειαστείς μπορείς να μου στείλεις και e-mail
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνειδητοποίησε ότι η γυναίκα έσκυψε το σώμα της αργά, απαλά... και τότε κατάλαβε ότι το θάνατο ήταν στο κενό των ματιών της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και ευχαριστώ!!!!
censurasigloXXI εγώ σε ευχαριστώ (η εκδοχή σου είναι πολύ κοντά στη δική μου), φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθότι σπηλαιώδης,διαλέγω μουσικό τέλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=PYVvNcAT84A
αφήνω και μια πράσινη καλησπέρα
katabran μουσικά ενθουσιασμένος που βρήκες τέτοιο τραγούδι (κι βίντεο επεξήγηση του πως πίνεται το αψέντι...), καλώς μας όρισες και καλησπέρες σε όποιο χρώμα επιθυμείς
ΑπάντησηΔιαγραφή