Ο καιρός τρελάθηκε … κι εγώ δε νιώθω και τόσο καλά τελευταία

Το Φθινόπωρο δε λέει να παραδώσει τη θέση στο Χειμώνα φέτος και ειδικοί και μη βάλθηκαν να μας μιλάνε για τον Αρμαγεδών. Εντάξει τα φυτά και τα ζώα (μαζί τους κι οι άνθρωποι φυσικά) έχουν πάθει μια ψιλοσύγχιση δε λέω, αλλά ηρεμήστε βρε παιδιά υπάρχουν κι οι θετικές πλευρές του θέματος. Μπορεί να μην έχουν πέσει σε χειμερία νάρκη αρκούδες, χελώνες κι άλλα ζωάκια κι εγώ να κόβω βόλτες ημίγυμνος στη βεράντα αργά το βράδυ καπνίζοντας αλλά από την άλλη σκέφτομαι την οικονομία στο πετρέλαιο, το ότι δεν έχω φορέσει ακόμη βαριά ρούχα (που μου τη σπάνε τελικά, άσε που δεν αντέχω τα μάλλινα με τίποτα) και το ότι το εξοχικό μου που βρίσκεται καμιά 300αριά μέτρα από θάλασσα θα γίνει παραθαλάσσιο με το λιώσιμο των πάγων.

Στην τελική τι πάει λογικά στις μέρες μας για να αποτελέσει εξαίρεση ο καιρός; Με τη σειρά του κι αυτός μας εκδικείται ως άλλος «γνωστός άγνωστος» κουκουλοφόρος μόνο που αντί για μολότοφ μας πετάει ακραία φαινόμενα και μας λέει ε φακ γιου πουλάκι μου (που θα’ λεγε κι ο μπιλάκος – αλλά με την κακή έννοια), μόνο εσύ θα με πηδάς;

Με την προσμονή λοιπόν των νιφάδων, που όσο κι αν το αναβάλλουν, δεν μπορεί θα την κάνουν την εμφάνισή τους, σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα.

Και που είστε: μη μασάτε, όλοι ειδικοί έχουν γίνει, παίξτε το ανειδίκευτοι για να κάνετε τη διαφορά.