Μεθυστικά

Λίγο μετά τις γιορτές ο κολλητός μου φίλος έφερε από το τελωνείο των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων μια κολόνια (μάρκα δε λέω, όχι για να μην κάνω διαφήμιση αλλά για να μη γίνει χαμός – θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοώ).

Ωραία μου φάνηκε σαν όνομα αρχικά, και σαν οσμή αργότερα αλλά δεν έδωσα φαίνεται την πρέπουσα προσοχή. Ψεκάστηκα λοιπόν δις και στρώθηκα στο μπιριμποτράπεζο για το γνωστό μαραθώνιο μπιρίμπας. Η αλήθεια είναι ότι παρατηρούσα από την αρχή μια αλλαγή στη στάση των συμπαικτών μου, μια νευρικότητα να την πω, ένα λανθάνοντα ερωτισμό να τον πω, δεν ξέρω ακριβώς αλλά η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη στα σίγουρα. Όσο προχωρούσε η βραδιά και μετά από κάμποσα ποτά (εναλλάξ κρασί – τζιν/τόνικ, όχι τίποτα βαρύ) οι συμπαίκτες μου (σημειώτεον κολλητοί φίλοι) άρχισαν να σνιφάρουν όλο και πιο συχνά στο λαιμό μου, κι εγώ να κερδίζω τις παρτίδες όλο και με μεγαλύτερη ευκολία.

Την επόμενη μέρα σε επανάληψη του μαραθωνίου την κολόνια φόρεσε έτερος παίκτης… Εκεί λοιπόν έγινε το σύστριγγκλο. Το σνιφάρισμα έγινε ακόμη πιο έντονο και με σαφή πλέον ερωτική διάθεση. Στο ενδιάμεσο του μοιράσματος των χαρτιών όλοι – εκτός από μένα βέβαια, που για άγνωστο ακόμη λόγο δεν με επηρέαζε τοιουτοτρόπως – εκλιπαρούσαν για μια τζούρα… Σαφώς κι ο εν λόγω κολονοφόρος νίκησε κατά κράτος στα χαρτιά και όχι μόνο. Οι παραγγελίες για την κολόνια θα είναι το φετινό must σε όσους περνούν τα σύνορα, ελπίζω να μην φορεθεί τόσο ώστε να μην την ξαναβάλω.

Παρακάτω ένα βιντεάκι που περιγράφει αυτό που περίπου συνέβη και την έστειλε η γνωστή - και πολύ βελτιωμένη τελευταία – ηττοπαθής μπιριμπόμπια φίλη:

Με υποσημείωσή της που έγραφε: 'Εχω αρχίσει να ξανασκέφτομαι τι περιέχει η τόσο μεθυστική κολώνια σου, έπειτα από αυτό.... :-)

Ν.