26/11/12

Ενηλικίωση...

Φτάσαμε αισίως στα 18 λοιπόν. Ενηλικιωθήκαμε τελικά. Περάσαμε όλες τις γνωστές φάσεις μέχρι να φτάσουμε εδώ. Από την τρυφερή παιδική ηλικία στην εφηβεία κι από εκεί στο καταστάλαγμα. Δεν χρειάζεται να σταθώ στις καλές κι εύκολες στιγμές, αυτές και πολλές ήταν κι εύκολα διαχειρίσιμες.
Θα σταθώ στα δύσκολα που περάσαμε παρέα και μας έδεσαν περισσότερο. Στις απώλειες αγαπημένων προσώπων, στις απώλειες υλικών αγαθών και στον κίνδυνο έλλειψης του ενός απ' τον άλλο. Εκεί που άλλοι θα οπισθοχωρούσαν, θα τους έπαιρνε από κάτω, θα έλεγαν πάμε για άλλα, εμείς το παλέψαμε μαζί και το νικήσαμε. Σε πείσμα Κασσανδρών, μελλοντολόγων κι άστρων αποδείξαμε ότι με την αγάπη και τη συντροφικότητα όλα ξεπερνιούνται. Κάτι που στις μέρες μας πρέπει να γίνει αυτοσκοπός. Θέλω απλά να σε ευχαριστήσω για τις στιγμές που στάθηκες δίπλα μου όταν ένιωθα να λυγίζω, για τις στιγμές που μου κράτησες το χέρι όταν αυτό έτρεμε, για το σιγομουρμούρισμα αυτοσχέδιων τραγουδιών όταν προσπαθούσα (με δυσκολία) να κοιμηθώ, για όλα όσα έκανες για μένα θέτοντας τις ανάγκες σου σε δεύτερη μοίρα.
Καθώς δεν πιστεύω στην τύχη και τις συμπτώσεις νιώθω ότι έπρεπε να ενηλικιωθούμε παρέα κι ελπίζω να γεράσουμε μαζί...
Θα σου αφιερώνω πάντα αυτό και σαν soundtrack της κοινής μας ζωής θα κουβαλάω το Αστέρι του Βοριά που τόσο μοναδικά μου τραγούδησες εκείνη τη μέρα.

25/11/12

It was a very good year @ Sin Radio

Για την Κυριακή 25/11/12 στις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio θα ακουστεί ένα άλλου είδους αφιέρωμα από αυτά που σας έχω συνηθίσει.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την βοήθεια που μου δώσατε με τις ιδέες σας περί της εκπομπής και θα ακουστούν όλα σε μελλοντικές Ραδιοτυπίες. Όσοι γνωρίζουν θα καταλάβουν τον λόγο για τον οποίο θα παίξουν τελικά αυτά που θα ακουστούν. Εύχομαι σε όλους σας μια υπέροχη Κυριακή και μια ακόμη καλύτερη εβδομάδα (και βεβαίως τα χρόνια μου πολλά στις Κατερίνες για σήμερα).

Το Λογοτεχνικό Σάββατο επιμένει εδώ...

24/11/12

Έμπνευση και ασέβεια

Οι σταγόνες ιδρώτα που έπεφταν από το πρόσωπό του ακούγονταν πολύ δυνατά καθώς έπεφταν στο πάτωμα της εκκλησίας. Το ύψος της σκαλωσιάς που ήταν ανεβασμένος σε συνδυασμό με την άψογη ηχητική του χώρου δημιουργούσε έναν απόκοσμο επαναλαμβανόμενο θόρυβο, σαν σταγόνες από τα ύδατα της Στυγός.
Για την Βερόνικα και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Το ζωγραφικό θέμα του που θα κοσμούσε όλη την επιφάνεια του τρούλου ήταν ιδιαίτερα περίπλοκο: ήθελε να συμπεριλάβει αστικούς μύθους και μυθολογικά γεγονότα στην Χριστιανική διδαχή και πραγματικότητα. Οι κακοί άγγελοι έπαιρναν μορφές καταχθόνιες από την αρχαιότητα ενώ οι καλοί θύμιζαν πρόσωπα της καθημερινότητας της πόλης. Δεν είχε βέβαια τολμήσει να αλλοιώσει την μορφή του Θεού που κυριαρχούσε στο κέντρο του τρούλου. Ενώ όμως τον είχε κάνει όσο ρεαλιστικότερο μπορούσε σύμφωνα με τις κρατούσες παραδόσεις - για την ακρίβεια είχε δεχθεί τα συγχαρητήρια του μητροπολίτη για την πιστότητα της απόδοσης - και πλέον ασχολείτο με τις λεπτομέρειες του θέματος όπως την τελειοποίηση του φωτισμού και της προοπτικής, κάποια σταγόνα από την οροφή έσταξε στο πρόσωπό του. Σε αντίθεση οι δικές του από τον ιδρώτα είχαν σταματήσει, ενώ η ατμόσφαιρα είχε γίνει ξαφνικά παγερή. Σκούπισε με το πανί που είχε στην τσέπη του το μάγουλο και μηχανικά το έβαλε στην τσέπη συνεχίζοντας να ζωγραφίζει. Μια δεύτερη και σύντομα μια τρίτη σταγόνα έπεσαν κοντά στο στόμα του λίγο μετά, κι αυτός ασυνείδητα τις σκούπισε με την ανάποδη του χεριού του. Όταν κοίταξε το χέρι του δεν είδε χρώμα όμως: τι στο καλό; σκέφτηκε, έχει υγρασία και στάζει το ταβάνι;
Κοιτάζοντας το πρόσωπο του Θεού χαμογέλασε καθώς σκέφτηκε τι είχε κάνει σαν απειροελάχιστη παρέμβαση και κανείς δεν μπορούσε σαφώς να το διακρίνει από το πάτωμα της εκκλησίας κοιτώντας προς τα πάνω. Στο αριστερό Του μάτι, ακριβώς στο ένα τρίτο της κόρης, είχε σχεδιάσει αμυδρά το δικό του πρόσωπο, λες κι ο Θεός τον κοιτούσε υπό γωνία εκείνη τη στιγμή. Οι σταγόνες άρχισαν να γίνονται περισσότερες, τρεις, τέσσερις, πέντε, σε κάποια στιγμή έφτασαν στο στόμα του, είχαν μια περίεργη υφάλμυρη γεύση, του θύμισαν δάκρυα...
Με τρόμο κοίταξε τα μάτια του ζωγραφισμένου Θεού, αυτή τη φορά διέκρινε τη σιλουέτα του και στις δύο κόρες των ματιών, όμως όχι αυτή που είχε ζωγραφίσει αλλά στην υπάρχουσα στάση του, λες κι έβλεπε σε καθρέφτη...Τρομαγμένος έκανε  να κινηθεί προς τα πίσω, γλιστρώντας πάνω στα δάκρυα του Θεού το επόμενο που θυμόταν ήταν η πτώση του στο κενό από την ψηλή σκαλωσιά...

23/11/12

Bob Marley @ Sin Radio

Σάββατο Ραδιοτυπιών και για αυτή την φορά το αφιέρωμα είναι στον μεγάλο Τζαμαϊκανό συνθέτη, τραγουδιστή, παραγωγό (και Άγιο) Bob Marley.
Σάββατο 24/11/12 @ Sin Radio - 19:00
Το είχε ζητήσει ο φίλος και συμπαραγωγός Βασίλης (Πιπέρι στο στόμα) στο σχετικό άρθρο: Διαλέξτε Αφιέρωματα στο Χώρουμ της σελίδας Επικοινωνία στο Sin Radio (που προς στιγμήν είναι ανενεργό). Ελπίζω να σας έχω παρεούλα κι αυτή τη φορά. Φιλιά σε όλους να είστε καλά και να έχετε ένα υπέροχο Σάββατο.

Για το Λογοτεχνικό Σάββατο εδώ...

20/11/12

Με λίγη βοήθεια από τους φίλους...

Δεν είναι ότι έχω μπλοκάρει και δεν ξέρω τι να παίξω στις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio, ευτυχώς οι ακροατές έχουν ζητήσει αρκετά αφιερώματα και κάποια τα έχω ήδη έτοιμα, απλά αυτή την Κυριακή θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό για πολλούς λόγους. 
Ραδιοτυπίες @ Sin Radio
Αν λοιπόν έχετε καμιά ιδέα για το είδος μουσικής που θα θέλατε να ακούσετε την Κυριακή 25/11 (ή και διάφορα είδη ταυτόχρονα) αφήστε ένα σχετικό σχόλιο μπας και με βοηθήσετε.
Εύχομαι να είστε όλοι καλά κι ευχαριστώ εκ των προτέρων.

18/11/12

Bitter Sweet @ Sin Radio

Για την Κυριακή 18/11 στις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio για μια ακόμη φορά δεν θα παίξει η λίστα που έχω ετοιμάσει εδώ και 3 εβδομάδες λόγω απρόοπτων γεγονότων...
Bitter Sweet - Ραδιοτυπίες @ Sin Radio
Αντ' αυτής θα ακουστούν τραγούδια υπό τον γενικό τίτλο: bitter sweet (γλυκόπικρα, όπως και η ονομασία του παραπάνω λουλουδιού), τραγούδια εναλλακτικού, κυρίως βρεττανικού ροκ των τριών προηγούμενων δεκαετιών. Εύχομαι να έχετε όλοι μια υπέροχη Κυριακή και μια ακόμη καλύτερη εβδομάδα.

15/11/12

Κλείνουμε το στόμα

Θυμάμαι μικρό παιδί ακόμη, τους δικούς μου να κάνουν την κίνηση αυτή: έφερναν τον δείκτη στα χείλια  τα οποία σούφρωναν λίγο και ψυθίριζαν σςςςς.
Για την Veronica και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Ήταν δύσκολες εποχές τότε, αρκετές φορές οι μεγάλοι μιλούσαν χαμηλόφωνα ώστε εμείς τα παιδιά να μην ακούμε κι όταν πηγαίναμε να πεταχτούμε να πούμε κάτι έκαναν την γνωστή απαγορευτική κίνηση κι ακουγόταν το ενοχλητικό σςςςς. Για να το διασκεδάσουν και λίγο το θέμα μας έλεγαν: μην έχετε ανοιχτό το στόμα σας, θα μπει καμιά μύγα... Πέρασαν αρκετά χρόνια έτσι, ώσπου αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε, υπήρχε μια φίμωση λόγου κι ελευθερίας γενικότερα, η δική μας απαγόρευση δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτά που τραβούσαν οι γονείς μας, προσπαθώντας να μην γινόμαστε βάρος μιλούσαμε κι εμείς χαμηλόφωνα ή είχαμε κλειστό το στόμα.
Οι απαγορευμένες λέξεις ειδικά που λέγονταν συνομωτικά (εμείς μεγαλώνοντας αρχίσαμε να το καταλαβαίνουμε γιατί αυτόματα χαμήλωναν και τη φωνή τους σε αυτές) ήταν πάνω κάτω οι: χούντα, επανάσταση, ελευθερία, εξορία, τμήμα, βασανιστήρια - κι η μάνα όλο και πεταγόταν κάνοντας σςςς στους άνδρες της παρέας, ακούνε και τα παιδιά έλεγε...

Κάποια στιγμή αυτή η καταπίεση ανάγκασε κάποια μεγαλύτερα από εμάς παιδιά, φοιτητές τους έλεγαν, να κάνουν μια κίνηση που έμελε να αλλάξει αυτή την κατάσταση ώστε τα στόματα να μην παραμένουν κλειστά, νομίζω πως το πέτυχαν τελικά....
ή μήπως όχι;

Υ.Γ.: αφιερωμένο στους αφανείς ήρωες αυτής της ιστορίας, όσους αγωνίστηκαν για να μην κλείνουμε το στόμα και δεν εξαργύρωσαν αυτήν τους την πράξη με κανένα τρόπο.

11/11/12

Στα παπούτσια των άλλων...

Όπως κάθε μέρα κίνησε με τα πόδια να πάει στη δουλειά του. Τελευταία είχε συνηθίσει να βλέπει στη διαδρομή αλλοδαπούς να μαζεύουν από τους κάδους ανακύκλωσης κουτάκια, μπουκάλια, χαρτιά κι ότι μπορούσαν να μεταπωλήσουν, αρκετά αδέσποτα που πλέον φώναζε με τα ονόματά τους και μερικούς άστεγους που είχαν πιάσει συγκεκριμένες γωνίες ζητώντας επαιτεία.
Για την Veronica και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Γέλασε με την καθώς πρέπει κυρία του πρώτου ορόφου που φώναζε του αλλοδαπού που έψαχνε τον κάδο: φύγε σου λέω, θα πετάξω την σακούλα, τάισε τον γνωστό κοπριτάκο με ένα κουλούρι όπως είχε συνηθίσει κάθε πρωί κι έριξε κάποια κέρματα στο πλαστικό ποτήρι του επαίτη στη γωνία με το βιβλιοπωλείο, όμως αυτή το φορά δεν έφυγε βιαστικά αλλά στάθηκε και τον καλοκοίταξε...  Το πρόσωπό του έδειχνε ότι είχε περάσει και καλές ημέρες αυτός ο άνθρωπος, τα μάτια του παρόλη την σκοτεινιά τους φανέρωναν αρκετές εμπειρίες και γνώσεις, τα ρούχα του εμφανώς φθαρμένα και τα παπούτσια του ακόμη χειρότερα, τρύπια σε κάποια σημεία και τώρα που ζύγωνε ο Χειμώνας σίγουρα ανεπαρκή. Ασυνείδητα έβγαλε τα δικά του παπούτσια και τα αντάλλαξε με τον (απορημένο είναι η αλήθεια) επαίτη... Το καλοσιδερωμένο παντελόνι και πουκάμισο φάνταζαν εντελώς παράταιρα με αυτά τα παπούτσια, αλλά αποφάσισε πως έτσι θα πήγαινε στην δουλειά σήμερα.
Αδιαφορώντας για τα επικριτικά βλέμματα των συναδέλφων κάθισε στον υπολογιστή του κι άρχισε να διαβάζει τα μηνύματα. Η εργασιακή ρουτίνα για άλλη μια φορά ξετυλιγόταν μπροστά στην οθόνη του ώσπου ένα μήνυμα του κέντρισε το ενδιαφέρον πραγματικά, ο τίτλος του ήταν: "en los zapatos de otras..." και αντιγράφοντας στον μεταφραστή, καθώς δεν γνώριζε Ισπανικά, του έβγαλε: στα παπούτσια των άλλων... Τι περίεργο σκέφτηκε, κι άρχισε να διαβάζει το "υποτιθέμενο" spam που ούτε λίγο ούτε πολύ ανέλυε το πόσο δύσκολο είναι να μπει κανείς στη θέση του άλλου, του οποιουδήποτε άλλου, αφήνοντας για λίγο εκτός τον εγωισμό του.
Η εργασιακή του ημέρα τελείωσε χωρίς άλλα απρόοπτα και πήρε τον δρόμο της επιστροφής χωρίς να μπορεί να διώξει από το μυαλό του αυτή τη σκέψη. Στην γνωστή γωνία του βιβλιοπωλείου δεν είδε τον επαίτη με τον οποίο είχε ανταλλάξει τα παπούτσια, αλλά η κουβέρτα ήταν στρωμένη ως συνήθως, θα έχει πεταχτεί για κάποια "φυσική του ανάγκη" σκέφτηκε. Κάθισε για λίγο όρθιος και μετά οκλαδόν στην κουβέρτα του άστεγου περιμένοντας να φανεί...
Ένας κύριος με καλογυαλισμένα παπούτσια κι ακριβά ρούχα κοντοστάθηκε μπροστά του και ψάχνοντας τις τσέπες του έριξε κάποια κέρματα στο πλαστικό ποτήρι. Τα μάτια του συνάντησαν τα δικά του, το βλέμμα του "δωρητή" ήταν συνάμα φιλεύσπλαχνο και απόμακρο, τύπου κάνω την καλή πράξη της ημέρας και συνεχίζω την ζωή μου χωρίς να με ενδιαφέρει τι συμβαίνει στον συνάνθρωπό μου, Θεέ μου έτσι τον κοιτώ κι εγώ; σκέφτηκε... Σηκώθηκε να φύγει αλλά είδε τον επαίτη να πλησιάζει, του χαμογέλασε, τον χαιρέτησε δια χειραψίας και κάθισαν παρέα στην κουβέρτα...
Να πάρω κανένα σουβλάκι και καμιά μπυρίτσα από δίπλα να τα πούμε λίγο; του πρότεινε και για πρώτη φορά τον είδε να του χαμογελάει, ένα χαμόγελο από καρδιάς που τον έκανε να νιώσει λίγο περισσότερο άνθρωπος...

10/11/12

Ραδιοτυπίες του Στράτου

Κυριακή Ραδιοτυπιών στο Sin Radio και για σήμερα το μικρόφωνο θα το μοιραστώ με τον κολλητό μου από το γνωστό Ευβοϊκό χωρίον που ακόμα αντιστέκεται...
Στράτος στις Ραδιοτυπίες, Κυριακή 19:00 @ Sin Radio
(εδώ ψαρεύοντας)
Αρκετά πρωτόγνωρα "άσματα" (που λέει κι ο homemade) για τις Ραδιοτυπίες, τραγούδια που δεν θα έπαιζαν διαφορετικά από αυτή την εκπομπή, ανατρεπτικά, ελληνικά, ξένα, τα πάντα ένα πράγμα... Αν έχετε τη διάθεση να ακούσετε και να περάσετε μαζί μας "παρεΐστικα" σας περιμένουμε. Να έχετε όλοι μια υπέροχη Κυριακή, σας φιλούμε κι οι δύο.

9/11/12

Roadartist @ Sin Radio

Για το Σάββατο 10/11 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio θα ακουστεί το soundtrack για τα 5 χρόνια ζωής του blog της αγαπητής Roadartist.
Roadartist @ Sin Radio, Σάββατο 19:00
Παίρνοντας λοιπόν την άδειά της να παίξουν τα τραγούδια που είχε διαλέξει για την χρονιά αυτή, σας περιμένω να τα ακούσουμε παρέα κι όσους δεν την γνωρίζουν ακόμη να μάθουν τι σημαίνει ένας άνθρωπος που αντιστέκεται στην κακογουστιά, στην χυδαιότητα, στην αυτοπροβολή αντιτάσσοντας την τέχνη (σε όποια της μορφή), την ποιότητα και τους χαμηλούς τόνους. Ακόμη κι όταν νιώθει ότι αυτό που κάνει είναι περιττό σε μια εποχή με τέτοιο βάθος κρίσης σε όλα τα επίπεδα, έχει εμάς τους διαδικτυακούς ή / και πραγματικούς της φίλους που την προτρέπουμε να συνεχίσει γιατί πραγματικά είναι μια ξεχωριστή και πολύτιμη παρουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Να έχετε όλοι ένα υπέροχο Σάββατο με χαρά κι αγαπημένα πρόσωπα γύρω σας.

7/11/12

Το σύννεφο...

... έφερε βροχή που λέει και το τραγούδι. Βαριά συννεφιασμένη η σημερινή μέρα κι η βροχή προ των πυλών.
Βροχή μέτρων και ημίμετρων, ο κόσμος σαστισμένος, σχεδόν χωρίς διάθεση για αντίδραση, περιμένει την βροχή να καθαρίσει τα πάντα ή να τα πνίξει...
Αν δεν καθαριστούν καλά τα λούκια κι οι αποχετεύσεις ο πνιγμός είναι σίγουρος, οι φυσικοί νόμοι είναι ισχυρότεροι από τους ανθρώπινους, καλή δύναμη σε όλους. 

6/11/12

Καμμένα...

... μυαλά, ιδεώδη, πρόσωπα. Κάποιοι επιμένουν να τα πιστεύουν και να τα ακολουθούν, άλλοι περισσότερο υποψιασμένοι κρατούν μικρό καλάθι και ζυγίζουν τα πράγματα διαφορετικά. Ποιος στην αλήθεια είναι ο λόγος να αναλώνεσαι προσπαθώντας να γίνεις αρεστός παντού; για να έχεις πολλούς followers; πολλούς αναγνώστες; πολλά μηνύματα; πολλούς φίλους στην πραγματική κι όχι διαδικτυακή σου ζωή;
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, είναι τουλάχιστον θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους μεσούσης όλης αυτής της κρίσης που περνάμε (και δεν μιλάω μόνο για την οικονομική), να σπαταλούν την όποια τους ενέργεια κι εγκεφαλική λειτουργία προσπαθώντας να φανούν πιο ψηλά από τους άλλους, να "δείξουν" καλύτεροι και πρωτοπόροι, να γίνονται ακόμη περισσότερο ανταγωνιστικοί αντί να προσπαθήσουν να δείξουν όσο περισσότερο αλληλέγγυοι γίνεται προς τον συνάνθρωπο, αντί να προσπαθήσουν με δυναμικό τρόπο να ανατρέψουν τον κακό χαμό που συμβαίνει παντού.
Απλά τους λυπάμαι όλους αυτούς και τους αγνοώ, δεν εύχομαι κακό σε κανέναν (ποτέ δεν θα το έκανα), αλλά δεν χωρούν στον μικρόκοσμό μου. 

Καλή συνέχεια και δύναμη σε όλους παιδιά, αγωνιστείτε όσο περισσότερο μπορείτε για το κοινό καλό...

4/11/12

Never too late - Κυριακή στο Sin Radio

Επειδή τα πράγματα καμιά φορά δεν πάνε όπως τα προγραμματίζεις, για σήμερα Κυριακή μια λίστα τραγουδιών διαφόρων εποχών και μουσικών ρευμάτων στις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio.
Never too late - Ραδιοτυπίες @ Sin Radio
Ελπίζω να έχετε όλοι μια υπέροχη Κυριακή κι όσοι μπορείτε σας περιμένουμε στο Sin Radio να περάσουμε παρέα το απόγευμα και το βράδυ που συνεχίζουν μετά τις Ραδιοτυπίες ο Evil Chef, και η Vicky.
Φιλιά σε όλους σας, να περνάτε καλά.
 
Υστερογράφων συνέχεια στο γνωστό μέρος...

2/11/12

Burn it blue @ Sin Radio

Για αυτό το Σάββατο 3/11/12 οι Ραδιοτυπίες στο Sin Radio παίζουν....
Σας περιμένω όλους εκεί να τα πούμε και λίγο αλλιώς τα πράγματα και να ακούσουμε όμορφες μουσικές για ταξίδι (πραγματικό ή της σκέψης). Σας εύχομαι ένα υπέροχο Σάββατο με αγαπημένα πρόσωπα...
                                     
Υστερογράφων συνέχεια στο γνωστό μέρος...