25/8/07

Σσσσσσσσσσσσ

Σιγή

σαν ελάχιστο φόρο τιμής για τα καμένα δάση, ζώα κι ανθρώπους

σιγή

χωρίς πολιτικούς φανφαρονισμούς, αφορισμούς και σκοπιμότητες

σιγή

χωρίς τα κανάλια να προσπαθούν να δείξουν το χειρότερο πρόσωπό τους

σσσσσσσσσσσσσ

ακούστε το ξύλο που καίγεται, μυρίστε το καμένο, αφήστε το αποκαίδι να πέσει πάνω σας...

... κι αν δεν νιώσετε μικροί Νέρωνες απλά σκεφτείτε...

όχι δεν φτάνει ενός λεπτού σιγή μόνο

12/8/07

Ιστορίες της κλειδαρότρυπας: "Ο υπέροχος Μπάτσι"

Πήγαινα ακόμη λύκειο, δευτέρα ή τρίτη δεν είμαι σίγουρος. Έμενα με τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδελφό μου σε διαμέρισμα στην πλατεία Κολιάτσου κάπου στον 3ο όροφο. Στην απέναντι πολυκατοικία μόλις είχε μετακομίσει στο ρετιρέ του 5ου νέος, φέρελπις και σούπερ χανκ μπάτσος. Με τη στολή έγραφε περισσότερο, με τα πολιτικά σίγουρα δεν περνούσε απαρατήρητος. Καλογυμνασμένος, με σωστές γωνίες στα κατάλληλα σημεία του προσώπου και χαμόγελο που τσάκιζε, μα πάνω απ' όλα: ο πιο καμακατζής και καταφερτζής άνθρωπος που έχω δει ποτέ μου. Κι οι θηλυκές γάτες θα του καθόντουσαν.
Ως εκ τούτου η επιτυχία του στο ασθενές πολύ μεγάλη, μια έφυγε η άλλη έμπαινε. Όμως ως γνωστόν όποιος πηδά πολλά παλούκια...
Ήταν καλοκαίρι, ένα εξάμηνο από τότε που εμφανίστηκε στο μικρόκοσμο της γειτονιάς μας ο Great Mpatsy (κατά το Great Gatsby το παρατσούκλι)

Περίπου 12 το βράδυ και με αφόρητη ζέστη όλος ο κόσμος προσπαθούσε να δροσιστεί στα μπαλκόνια. Ώσπου τη σιωπή και ραθυμία σπάζουν φωνές νέας που ουρλιάζει: "μηηηη, με πονάς" και μετά "αχ, ναιιιιι..." Όλοι ξεσπούν σε αμήχανα και συνωμοτικά γελάκια γνωρίζοντας από προέρχονταν οι κραυγές ηδονής και όχι πόνου όπως αρχικά νομίζαμε. Αφού λοιπόν για κανένα δεκάλεπτο ακούσαμε όλους τους υπότιτλους ταινίας σκληρού πορνό, στο τέλος αυθόρμητα όλοι χειροκρότησαν το ζευγάρι για τις επιδόσεις του παρότι ανέβασαν απότομα κι άλλο τη θερμοκρασία. Κάποιοι δε προέβησαν και σε πολεμικές ιαχές τύπου: "άξιος, άξιος" - τι φαλλοκράτες, ούτε κουβέντα για τα ηχητικά εφέ της κοπελίτσας.
Όμως δυστυχώς η συνέχεια απέβη μοιραία για το αποκαμωμένο ζεύγος. Ο μπατσούλης είχε δώσει στην "προφανώς" μόνιμη - λέμε τώρα - σχέση του κλειδιά και η οποία έκανε ντου και συνέλαβε το ζευγάρι ακριβώς στην κορύφωσή του... Το τι επακολούθησε δεν περιγράφεται ακριβώς, όμως πήγε κάπως έτσι:
  • Ώστε αυτός ήταν ο θείος σου από το χωριό που θα ερχόταν να σε δει και να σου φέρει λάδι; Μήπως σου έβγαλε το λάδι το τσουλί γλυκέ μου; (ήχος κρυστάλλου που σπάζει)
  • Να σου εξηγήσω αγάπη μου, μηη το βάζο της μαμάς...
  • (ήχος πόρτας που κλείνει βιαστικά, η κοπελίτσα με τις άριες για πότε ντύθηκε κι έφυγε κανείς δεν το κατάλαβε).
Ο τσακωμός συνεχίστηκε για ώρα με παράπλευρες απώλειες οικιακών ειδών και μια εβδομάδα αργότερα ο φέρελπις μπατσούλης έφυγε από τη γειτονιά κακήν κακώς.
Συμπέρασμα: Αν αποφασίσετε να έχετε την ερωτική ζωή του "Υπέροχου Μπάτσι" καλό θα είναι να μην δίνετε τα κλειδιά σας, ποτέ δεν ξέρετε σε ποια ακατάλληλη στιγμή μπορεί να μπουκάρει κάποιος...

4/8/07

Μπιριμπο-τύποι


Μετά από εκτεταμένες έρευνες, αδιάκοπο διάβασμα Γιάλομ και ώρες πάνω από την πράσινη τσόχα έχω καταλήξει ότι υπάρχουν οι εξής χαρακτηριστικοί τύποι παικτών μπιρίμπας:
α) ο υπεράνετος - cool - τύπου: "εγώ ξέρω να παίζω καλύτερα απ' όλους" (ναι πάλι περιαυτολογώ), και που όλοι θέλουν να παίξουν μαζί του ζευγάρι γιατί δεν τους βρίζει για τις πατατιές που κάνουν
β) ο αγχωμένος με τη νίκη και τη χιλιάρα, που ναι μεν ξέρει να παίζει αλλά σπάνια δίνει σημασία στα χαρτιά του συμπαίκτη του (blogger, ονόματα - ονόματα κι ονόματα δε λέμε)
γ) η γνωστή ηττοπαθής φίλη Κ.Γ. (ψευδώνυμο) που χαίρεται μόνο για το παιχνίδι κι όχι για τη νίκη, κι ας σιχτιρίζει κάθε που φεύγει: "γμτ από τα Χριστούγεννα έχω να κερδίσω, σταδγιάλα, κλπ" (και που ένα ατυχές ιατρικό περιστατικό την έχει αναγκάσει να κρατά όλη την τράπουλα με το αριστερό - περαστικά)
δ) ο Γκαστόνε, φίλος από το χωριό, που όποτε παίζουμε παρέα καταφέρνει να με βγάζει από τα ρούχα μου, γιατί όσο χάλια κι αν παίζει το κοκαλάκι της νυχτερίδας τον κάνει να τραβά αυτό που θέλει
ε) άλλος γνωστός blogger, που μας είχε προειδοποιήσει βέβαια ότι μπεεετά απλόχερα χαρτιά που κάνουν χιλιάρα στους αντιπάλους, και χάνει στωικά, ενώ όταν κερδίζει αρχίζει τα: "oh, it's so fucking boring, etc". Επίσης αν επικεντρωνόταν περισσότερο στο παιχνίδι κι όχι στο πουκάμισο αλλά Κ.Γ. σίγουρα θα έπαιζε καλύτερα
ζ) έτερη φίλη που η ηρεμία με την οποία παίζει σε κάνει να φτάνει 5 το πρωί και να μην έχεις πάρει χαμπάρι πως πέρασε η ώρα (και που την πρώτη φορά που παίξαμε δεν ήξερε από που της ήρθε της άμοιρης όταν αρχίσαμε να κατεβάζουμε τριάρια και άσσους...)
η) επίσης γνωστός blogger (που άλλαξε τελευταία χρώμα μαλλιού απ' ότι μας κάρφωσε άλλη αξιότιμη συνάδελφος), έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον να συμμετάσχει, αλλά μάλλον τον φοβίζουν οι διηγήσεις περί οργίων βίας και νοθείας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και δε θέλει να εμπλακεί σε western καταστάσεις

Ο κατάλογος θα ανανεώνεται κάθε φορά που ένα καινούργιο μέλος θα προστίθεται στην ευγενή κοινότητα των birimba addicted.