13/7/11

Εποχή Εκπτώσεων

Αθήνα, Ιούλιος 2011
Εποχή κρίσης κι εκπτώσεων (σε πολλά είδη…)
Ο ζεστός Ιούλης μπαίνει δυναμικά με κρίση, μεσοπρόθεσμο (λογικό θα μου πεις, μεσοκαλόκαιρο είναι) και βέβαια εκπτώσεις, όχι ακόμη επίσημες αλλά υφίστανται και δυστυχώς όχι μόνο στα καταναλωτικά αγαθά. Κάποιοι προβαίνουν σε εκπτώσεις αξιών, θεσμών, ιδεών και ιδεολογιών, κάποιοι κατηγορούν πάντα κάποιους «αόρατους» άλλους που είτε απειλώντας τους είτε τάζοντας τους λαγούς με πετραχήλια τους αναγκάζουν να αλλάζουν απόψεις και συνειδήσεις, κάποιοι άλλοι εξακολουθούν να παρουσιάζονται ως «σωτήρες» προσπαθώντας έτσι να δικαιολογήσουν τις δικές τους εκπτώσεις και πάει λέγοντας.
Το θέμα είναι ότι στις εκπτώσεις το ζητούμενο του πωλητή είναι πάντα το ίδιο: το ξεσκαρτάρισμα του παλιού για την αναμονή του νέου, της ελπίδας που θα φέρει η παρουσία του και την μικρότερη δυνατή χασούρα από το υλικό που θα απομείνει. Όταν όμως δεν πρόκειται για υλικά αγαθά και αφορά στα πιστεύω και τις αξίες ενός ανθρώπου το θέμα της έκπτωσης αναφέρεται απλά στο ξεσκαρτάρισμα χωρίς αναμονή του νέου, αναδεικνύει το πλήρες ηθικό και πνευματικό άδειασμα κι αυτό είναι τραγικό. Γιατί αν θέλεις το νέο απλά πετάς το παλιό και δεν προχωράς σε εκπτώσεις, δεν χάνεις αφήνοντας τις παλιές σου αντιλήψεις κι ιδέες πίσω παρά μόνο ίσως τον χρόνο που «σπατάλησες» υπερασπίζοντάς τες.
 Ο πολύς κόσμος κάνει ακόμη σχέδια διακοπών, μέχρι εκεί που αντέχει η τσέπη του βέβαια, συνήθως σε σπίτια γνωστών και φίλων αν δεν υπάρχει εξοχικό, αλλιώς κυνηγά εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού και προσφορές δίνοντας έτσι και μια παράταση στο τι θα πράξει με την επιστροφή του. Κάποιοι γνωστοί και φίλοι ήδη έχουν πάρει το δρόμο είτε της επαρχίας είτε του εξωτερικού για την αναζήτηση καλύτερης τύχης, που στην μεν πρώτη περίπτωση το βρίσκω θεμιτό να ζωντανέψουν ξανά τόποι που είχαν μαραζώσει αλλά το δεύτερο με στεναχωρεί μια κι αξιόλογοι άνθρωποι αναγκάζονται σε ένα νέο κύμα μετανάστευσης θυμίζοντας παλιές «άγονες» εποχές. Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται για μια ακόμη φορά, με άλλη αφορμή αλλά με ίδιο αποτέλεσμα: το ανθρώπινο και πλουτοπαραγωγικό ξεγύμνωμα / ξεπούλημα της χώρας.
Το ότι αυτό το καλοκαίρι θα εγκυμονούσε άσχημες καταστάσεις για τους περισσότερους από εμάς ήταν βέβαιο, καθώς όμως ασπάζομαι πλήρως το κλισέ «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία» περιμένω πάντα κάτι καλό να βγει τελικά, μετά την ολοκληρωτική καταστροφή η αναγέννηση: της φύσης, των αξιών, των ιδεών, των πάντων. Αυτές οι εκπτώσεις μακάρι να είναι οι τελευταίες.

10 σχόλια:

  1. Η ελπίδα πάντα τελευταία.. όπως το είπες.. και άλλα κακά θα μας έβρουν, ας είμαστε δυνατοί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mακάρι κάποια μέρα να κάνουμε κι εμείς έκπτωση .... στις ψήφους μας και στις κακές μας επιλογές. Εκπτωση στην εμπιστοσύνη μας, σ'αυτούς που δεν την αξίζουν. Αλήθεια κέχασες και τις εκπτώσεις που μας έχουν επιβάλλει σε εισόδημα, σε απολαύσεις, σε χαμόγελα και τελικά στη ...ζωή μας και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

    Εγώ πιστεύω πάλι σε ένα άλλο κλισέ που επαναλαμβάνεται συνέχεια στη ζωή μου..."κάθε εμπόδιο γιά καλό". κι έτσι ελπίζω, περιμένοντας το καλό. Κι αυτό μας οδηγεί στο δικό σου κλισέ ότι δηλαδή "η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία".

    Αθάνατο αρχαίο ΚΑΙ ΝΕΟ Ελληνικό πνεύμα.

    (Μην αναρωτιέσαι. Εδώ είμαι μεν αλλά δεν όχι γιά πολύ. Κατεβαίνω γιά να γεμίσω μπαταρίες με φως και χρώμα). Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αμήν φίλε μου, αμήν

    να είναι οι τελευταίες, μακάρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πολύ φοβάμαι ότι ΔΕΝ διδασκόμαστε από την ιστορία...
    Ξενικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Hfaistiwna ευτυχώς ναι, όσο για το πόσο δυνατοί θα είμαστε εξαρτάται από εμάς, σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ginger όντως ο κατάλογος δεν έχει τέλος, ευτυχώς τουλάχιστον προσωπικά δεν νιώθω να έκανα εκπτώσεις ποτέ, οπότε απλά ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλοι αυτά που πάντα πίστευα, φιλιά και καλό γέμισμα μπαταριών

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. provatako εξαρτάται τελείως από εμάς, όσο και να τους βρίζουμε εμείς (με το γενικό όρο) τους εκλέγουμε κιόλας, οπότε καλά να πάθουμε στην τελική, η καλύτερη κρίση φέρνει και καλύτερα αποτελέσματα, φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξενικέ ε δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα γίνει και το θαύμα, ο Έλληνας ανέκαθεν ξυπνούσε όταν έπιανε πάτο, κάπου εκεί είμαστε τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. PiciFriki ευχαριστώ και καλώς ορίσατε στο φτωχικό μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε