24/3/11

ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Ο τίτλος μπορεί να διαβαστεί είτε ως ουσιαστικό είτε ως προστακτική.
Το βέβαιο είναι ότι ο κόσμος όπως τον ξέραμε αλλάζει και δεν έχει πισωγυρίσματα. Κάτι η φύση και τα τερτίπια της (σεισμοί, τσουνάμι, ακραία φαινόμενα) που σαν επακόλουθο έχουν την πυρηνική απειλή κι όχι μόνο υπενθυμίζοντάς μας πόσο λίγοι είμαστε που νομίζαμε ότι μπορούμε να τιθασεύσουμε τα πάντα με το μυαλό και την τεχνολογία, κάτι οι εξεγέρσεις στο ευρύτερο ισλαμικό τόξο με την αμήχανη αντίδραση της δύσης (που είναι σίγουρο ότι θα αποβεί μπούμερανγκ με περισσότερες απώλειες παρά οφέλη), κάτι η όλο και χειρότερη κατάσταση στα εσωτερικά μας (τα γιαούρτια σου λέει στις τσέπες είναι πλέον must), δε σου αφήνουν και πολλά περιθώρια για χαμόγελα. 
Στην καθιερωμένη μου πεζοπορία προς την δουλειά ή προς το σπίτι αντίστοιχα, όλο και περισσότερους άστεγους, επαίτες και εικόνες που με θλίβουν βλέπω. Σκηνή που μου έχει μείνει σε κεντρικό σουβλατζίδικο με πολύ κίνηση: απόγευμα, ο σερβιτόρος μαζεύει τραπέζι, ένα σουβλάκι έχει παραμείνει άθικτο, άστεγη του ζητά να της το δώσει, αυτός αρνείται, του λέει: γιατί να το πετάξεις ή να το δώσεις στα σκυλιά, πεινάω σου λέω... τελικά το αρπάζει με τσαμπουκά και το καταβροχθίζει με μιας... Στα διαλείμματα για τσιγάρο που κατεβαίνουμε σε κεντρικό πεζόδρομο ορδές ανθρώπων ζητούν από ένα τσιγάρο, έως εισιτήριο για το μετρό, να τους αγοράσεις ένα κουλούρι από το διπλανό πάγκο ή απλά να τους δώσεις προσοχή, να τους κοιτάξεις στα μάτια και να καταλάβεις ότι εύκολα μπορείς να βρεθείς στη θέση τους... Χαμογέλα,
Πραγματικά δεν ξέρω αν είμαι προνομιούχος που έχω τη δουλειά μου, υγεία, μικρές αποδράσεις από την καθημερινότητα, φίλους να συμμερίζομαι τις απόψεις μου, τη δυνατότητα να μπορώ ακόμη να χαμογελώ... Τα αυτονόητα μετά από κόπους ζωής και πολύ προσπάθεια θεωρούνται πλέον προνόμια, φορολογούνται, πετσοκόβονται όποτε τους καπνίσει, καθημερινότητα μέσα σε μόνιμο άγχος για το αύριο - τόσο που ξεχνάς να ζήσεις το σήμερα - κουράστηκα, βλέπω ότι το παιχνίδι είναι πολύ βρώμικο και στημένο αλλά χωρίς να βρίσκω διέξοδο και διαφυγή το παίζω μέχρι τέλους κι αυτό είναι που με κάνει περισσότερο να εξοργίζομαι. Χαμογέλα,
Τις προάλλες φίλος που δουλεύει σε ψαροταβέρνα μου διηγήθηκε ότι γνωστός βουλευτής και πρώην υπουργός απαίτησε από τον ιδιοκτήτη να μην σερβιριστεί ως είθισται γιαούρτι σαν επιδόρπιο (φαντάζομαι καταλαβαίνετε τους λόγους). Έξαλλος μόνιμος θαμώνας ζητώντας επίμονα το καθιερωμένο φινάλε του γεύματος πήρε την διπλωματική απάντηση: μα δεν καταλαβαίνετε; μας τελείωσε για σήμερα... (σίγουρα από το μυαλό του θαμώνα πρέπει να πέρασε: γμτ, πρόλαβαν άλλοι και του το πέταξαν). Όπως και να' χει δε συμφωνώ με την πλήρη απαξίωση της πολιτικής αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην συμμεριστώ αυτή την οργή που φουντώνει όλο και περισσότερο και δεν ξέρουμε που μπορεί να καταλήξει. Γιατί οι λαγοί που κρύβονται στο καπέλο είναι πολλοί, οι σωτήρες αμφίβολοι κι αυτοί που περιμένουν στη γωνία να αρπάξουν την ευκαιρία ακόμη πιο επικίνδυνοι. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και να μην αφήσουμε το θυμό να μας τυφλώσει αλλά να μας οπλίσει με δημιουργικότητα και δώσουμε λύσεις κι απαντήσεις όταν πρέπει.

Στα απλά και καθημερινά θέλω να χαιρετίσω την πολυαναμενόμενη ιστολογική προσπάθεια The Food & Leisure Guide που έστησαν φίλοι για φίλους, μια πολύ όμορφη και σίγουρα εναλλακτική πρόταση με μέλλον, την δεύτερη επίσκεψη στο mono tapas bar (και νομίζω ότι επίκεται και 3η συνεχόμενη την Κυριακή που μας έρχεται, τι να κάνω θα το αντέξω μάλλον) απ' όπου και το παραπάνω βιντεάκι σε καλύτερη ανάλυση από αυτό του κινητού πριν 2 ποστ, με τη Σοφία να φλέγεται σε ένα πιάνο και πάλι (και μεις να πίνουμε το Βόσπορο εκ νέου),  και μια αυριανή σκορδομπακαλιαριάδα (περιμένουν να φτιάξω εγώ την σκορδαλιά - την πάτησαν) σε φίλους. Τέλος τη Δευτέρα - κουράστηκα  ήδη τώρα που τα σκέφτηκα όλα αυτά - θα παραβρεθώ στην πρεμιέρα του φίλου Μάνου στην "Πράξη χωρίς λόγια"  μια ακόμη ιδιαίτερη στιγμή με μεράκι. Βλέπετε παρόλη τη μαυρίλα που περιέγραψα πιο πάνω προσπαθώ να αντισταθώ στη μιζέρια με όποιους τρόπους μπορώ και να ζήσω το σήμερα και το κοντινό αύριο όσο καλύτερα γίνεται. Αν μη τι άλλο κάποια πράγματα μας εξυψώνουν χωρίς να χάνουμε το στίγμα και τους στόχους μας. Σας φιλώ κι εύχομαι να περάσετε ένα πολύ όμορφο τριήμερο.

Α, και μην ξεχνάτε... ΧΑΜΟΓΕΛΑ, τους κάνεις/ουν να ανησυχούν

12 σχόλια:

  1. Άσε και γο'αυτά τα αυτονόητα πρέπει να παλεύουμε πια..
    Καλά να περάσετε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...τελικά μετά από όλα αυτά άντε να χαμογελάσεις.. Τα ίδια μωρέ βλέπω και εγώ, τις ίδιες σκέψεις κάνω. Το χειρότερο είναι πως δε ξέρω πως να αντιδράσω. Είναι φοβερό πως τα αποδεκτήκαμε όλα. Ακόμη πιο φοβερό πως ο άνθρωπος μπορεί να χάσει την αξιοπρέπεια του για λίγο φαγητό.. δεν υπάρχουν λόγια για όλα αυτά.. Δεν πρέπει να τα αποδεχόμαστε όλα αυτά τόσο απλά και δίχως δράση. Όλο αυτό καλό θα ήταν να τελειώνε νωρίτερα.. μπήκαμε σε ένα φαύλο κύκλο.. που δεν νομίζω ότι θα λύσει τα προβλήματα μας. Καλά να περάσετε, καληνυχτούδια αγαπητέ :) φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. προσπαθώ :)))))))
    δυσκολεύομαι
    αλλά τα καταφέρνω
    όχι πάντα
    αλλά συχνά
    προσπαθώ :)))))))

    σε φιλώ καλό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μια απ τα ίδια εδώ...σκέψεις όπως όλοι νομίζω...κάθε μέρα λέω να γράψω για αυτά και την στιγμή που πάω να το πράξω τελικά δεν...

    καλό μας τριήμερο. filiaaaaa...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ίσως η μόνη διέξοδος είναι η απόλυτα μαζική αντίδραση. που είναι και ανέφικτη τελικά. και δεν έχει μείνει τίποτα άλλο παρά το χαμόγελο.
    φιλιά πολλά. χαμογελαστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Hfaistiwna έτσι είναι, αλλά πρέπει να παλέψουμε για όλα πια, δε γίνεται αλλιώς, δεν πρέπει να παραιτηθούμε, σε φιλώ κι ελπίζω κι εσύ να περνάς καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. roadartist μας ήρθε ξαφνικά κι οι επιλογές αντίδρασης είναι περιορισμένες (προς στιγμή), δεν προλαβαίνουμε να δεχόμαστε νέες κατραπακιές κάθε τόσο από παντού, δεν ξέρεις με τι να πρωτοασχοληθείς, με τον πλησίον που βρίσκεται σε ήδη άσχημη θέση ή με σένα που πιθανόν να βρεθείς στη θέση του σύντομα, το παιχνίδι που παίζεται όποιος και να το κερδίσει θα έχει πετύχει μια Πύρρειο νίκη - φιλιά κι από μένα καλή μου, και συνέχισε μέσω της τέχνης να φέρνεις ελπίδες ανάκαμψης, το χρειαζόμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. wintersea συνεχή προσπάθεια χρειάζεται και πάνω απ' όλα να μην μας πιάνει απελπισία, θα πρέπει να χάσουμε αρκετά για να αρχίσουμε να κερδίζουμε, ψηλά το κεφάλι και συνεχίζουμε, θαλασσινά φιλάκια και να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. {.πavλος.} πες το όπως σου βγαίνει ρε συ, δεν χρειάζεται ποιητικότητα σε αυτό, άσε τις σκέψεις να γράφουν για σένα χωρίς φτιασίδια, να περνάς καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. b|a|s|n\i/a και το ομαδικό/μαζικό χαμόγελο είναι μια μορφή αντίδρασης, αρκεί να μην μας περάσουν για βλαμμένους... ευτυχώς η Άνοιξη μας φτιάχνει λίγο τη διάθεση, φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φιλε μου Γιαννη..
    Να κανεις πιο πολλα ονειρα,
    απ οτι η ζωη μπορει να σου..σκοτωσει!
    Εκει ειναι το μυστικο να τα εχουμε καλα με τον εαυτο μας
    και με τους γυρω μας!

    Καλο υπολοιπο ΣΚ*

    *ΣΚ=Σουρτουκιασμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Kosta Vraka προσπαθώ φίλε μου, προσπαθώ (να κάνω περισσότερα όνειρα), σε ευχαριστώ γενικώς κι επίσης καλό Σ/Κ
    υ.γ.: και να τα πούμε (χωρίς ερωτηματικό...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε