Παρείστικο Σαββατόβραδο

Χθες βράδυ παρότι δεν είχα και το περισσότερο κέφι του κόσμου και μετά από ένα αρκετά βαρύ και γεμάτο μεσημεριανό (δλδ καυτερή φασολάδα μετά των απαραίτητων συνοδευτικών - βλέπε ρέγκα, σαρδελάκια, ελιές, καυτερές πιπεριές κλπ, - έχεις την εικόνα φαντάζομαι) είπαμε να πάμε σε φιλικό μας σπίτι όπου το τζάκι έκαιγε από νωρίς κι οι φίλοι έχουν πάντα την καλύτερη των διαθέσεων όταν μας δέχονται. 

Αψηφώντας λοιπόν το τσουχτερό κρύο και μετά από ντουζάκι για να ξυπνήσω (ναι, έριξα κι ένα απογευματινό υπνάκο, το λατρεύω να το κάνω αυτό τα Σ/Κ) - που όμως σήμερα μπορεί και να μου δημιούργησε ένα κρυωματάκι - φτάσαμε στο σπίτι των φίλων. Το τζάκι όντως είχε δημιουργήσει εκτός από την ζέστη στο χώρο και κάτι πεντανόστιμες πατάτες στη θράκα, ψωμάκι ομοίως ψημένο, τυράκια, σαλαμάκια, λουκάνικα, τυρόπιτα κλπ μεζεδάκια κι εγώ άρχισα τις ρακές (όχι πείτε δεν πάει με αυτά;). Πίνοντας, τσιμπώντας, σιγοτραγουδώντας παλιά τραγούδια συνυφασμένα με περασμένων ετών Απόκριες, το τζάκι στο φουλ, παρτάκι στο κάτω διαμέρισμα με τραγούδια της εποχής μας (80's etc), περάσαμε ένα όμορφο βράδυ, έτσι χωρίς πρόγραμμα, απλά και φιλικά κι ούτε καταλάβαμε πότε πήγε 3 και η ώρα.

Επιστρέφοντας και μετά τη γνωστή μουρμούρα της Ταμάρ (τύπου που με αφήσατε μόνη τόσες ώρες άσπλαχνοι γονείς) πήρα άμεσα και μηχανικά το δρόμο προς το κρεβάτι μετά του παιδιού και κοιμήθηκα με την οπτική επαφή του μαξιλαριού. Όπως κάθε Σ/Κ βέβαια που σέβεται τον εαυτό του, εργασιακό τηλεφώνημα με ξύπνησε (αν δεν βαρέσει δεν μπορεί το ρημάδι) και μου χάλασε το καλύτερο όνειρο. Έβλεπα καλοκαίρια και θάλασσες, διακοπές κ.ά απερίγραπτα και μακρινά προς στιγμήν. Βέβαια με το που άνοιξα το μάτι κι είδα την ίδια μουντίλα κι ένιωσα την ίδια παγωνιά σπάστηκα διπλά, αλλά τι να κάνουμε; κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός...

Υ.Γ.:  τα υστερόγραφα συνεχίζονται δίπλα κι ότι ήθελε προκύψει... φιλιά και καλή βδομάδα - μήνα από μεθαύριο - και γενικώς ότι επιθυμείτε από καρδιάς

Υστερόγραφα

Από σήμερα αρχίζω κι εδώ,
(βλ. δίπλα για όσους δεν αντέχουν τις υπερσυνδέσεις... ---->)
περισσότερο μια προσπάθεια δικής μου αυτο-ψυχανάλυσης, μισό αφηγηματικό και φανταστικό μισό πραγματικό κι ότι ήθελε προκύψει. Κάποια από αυτά που θα γράφω έχουν συμβεί αλλά πάντα θα διανθίζονται κι από πολλά που έχω διαβάσει κι ακούσει από γνωστούς και φίλους, ας πούμε υστερόγραφα που θα μπορούσαν να σταθούν αυτούσια και να δημιουργήσουν ένα δικό τους κόσμο. Ίσως στην πορεία να μου δίνετε και ιδέες για το πως θα προχωράει, θα δούμε, προς το παρόν σας εύχομαι καλή δύναμη σε ότι κάνετε 

≈

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο

Μήπως πρέπει να γίνουμε όλοι "Τζούλιες"...μας γαμάνε που μας γαμάνε...τουλάχιστον να βγάζουμε και λεφτά, άσε που έτσι θα πληρώνουμε και λιγότερο ΦΠΑ. Τέρμα, μου φαίνεται ότι οι μάσκες έχουν πέσει εντελώς όμως, τα πάντα γίνονται στο πόδι, τα πάντα είναι προαποφασισμένα, μα να βγαίνει πρώτα ο τροϊκανός, μετά το κυβερνητικό κανάλι (όχι η Νετ καλέ το μεγάλο) και τα χαράματα ο βουτυρομπεπές να πουλήσει δήθεν τσαμπουκάδες; Μα για πόσο μαλάκες μας περνούν; Οκ, έχω βρίσει ήδη όσο ποτέ άλλοτε εδώ μέσα και θα μου βγάλουν κανένα απαγορευτικό, οπότε ας καλμάρουμε λίγο. Το θέμα μας είναι αν δεν καταλάβατε ότι πωλείται η χώρα όπως είναι επιπλωμένη, κι αν κάποιοι θεωρούσαν ότι η πώληση της Ακρόπολης είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας εδώ είμαστε. Επίσης δεν ξέρω αν τελικά η πολιτική περί μεταναστών (η μη πολιτική δηλαδή) αποβεί εντελώς μπούμπεραγκ και μείνουν μόνο οι μετανάστες κι εμείς μεταναστεύσουμε για αλλού.

 

Όχι, σκεφτείτε ένα πιθανό σενάριο: 

 

Η Ελλάδα σε 20 χρόνια

 

Γερμανικό προτεκτοράτο, με κατοίκους όλων των ευρωασιατικοαφρικανικών εθνικοτήτων (πλην γηγενών βεβαίως), όπου αυτοί της πρώτης φουρνιάς (δεκαετιών 80-90 κάτι) θα αποκαλούνται γκάγκαροι, η σημαία στη θέση του σταυρού θα έχει τον αντίστοιχο αγκυλωτό (αρχαιοελληνικής προέλευσης για να θυμίζει κάτι από τότε), απλά θα έχει κοκκινόμαυρες αποχρώσεις (το κίτρινο δεν πολυδένει). Όλοι οι ναοί και τα αρχαία θα έχουν μεταφερθεί σε Δυτικοευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις αυτούσια και στη θέση τους εδώ θα έχουν αναγερθεί πολυκαταστήματα και καφέ με αποτέλεσμα ο τουρισμός να έχει ανέλθει σε δυσθεώρητους αριθμούς, ο μέσος μισθός θα είναι 250 € (ο βασικός 50 γιουάν), οπότε τα φθηνά εργατικά θα έχουν μετατρέψει όλη τη χώρα σε μια ατελείωτη βιομηχανική παραγωγή, τα νησιά της άγονης γραμμής (όσα θα έχουν απομείνει) θα έχουν μετατραπεί σε ευρωπαϊκές χωματερές και τόπους ταφής πυρηνικών αποβλήτων, ενώ τα τουριστικά (πλην Κρήτης) θα έχουν πουληθεί σε σεύχηδες. Η Κρήτη με ηγέτη μελλοντικό νικητή ριάλιτι θα ενωθεί σε χαλαρή ομοσπονδία με την Αίγυπτο, αλλά η μινωική καταγωγή θα τους καθιστά αυτόματα πρωθυπουργούς (κι αργότερα αυτοκράτορες, αλλά ας μην προτρέχουμε). 

Κι οι Έλληνες; μα καλά μου παιδιά, όπου κι αν πάνε δεν χάνονται αυτοί, θα μεγαλουργήσουν, κι όταν τους την βαρέσει θα σηκώσουν και μια επανάσταση με νέο λάβαρο (μάλλον το € θα έχει περίοπτη θέση σε αυτό) και θα απαιτήσουν να πάρουν την γη των προγόνων τους πίσω. Καλά, κάτι φύλα δάφνης μάσησα, δεν μπορώ να φτάσω και τόσο μακρυά για να δω πότε θα γίνει αυτό, αλλά θα γίνει πιστέψτε με. 

Σας φιλώ όλους γλυκά κι εύχομαι από καρδιάς να μην τους περάσει γιατί τον αγαπάω τούτο τον τόπο γμτ, και θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για αυτόν, όχι όμως με τον τρόπο που μου υποδεικνύουν, σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι. Μην τους αφήσουμε να τα ξεπουλήσουν όλα κι όλους, πάνω απ' όλα και ξεβράκωτοι ακόμα ας έχουμε τουλάχιστον κρατήσει την αξιοπρέπειά μας.

Σούπες και φόροι

Μια "εκρηκτική" συνταγή σούπας σας παραθέτω, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως:

Όπως καταλαβαίνετε τα συστατικά αν και ετερόκλητα δημιουργούν ένα απίστευτα γευστικό αποτέλεσμα ικανό να σας φτάσει σε άλλα επίπεδα ευφορίας...

Όμως προσοχή, πρέπει να καταναλωθεί καυτή και να μην προσθέσετε σε μεγαλύτερη αναλογία κάποια από τα αναγραφόμενα συστατικά γιατί μπορεί να αποβεί καταστροφική για το πεπτικό σας σύστημα.

Επίσης ένα υπερβολικό (;) βιντεάκι σχετικά με την φορολόγηση του κοντινού μέλλοντος και μέχρι που μπορεί να φτάσουν τα πράγματα...

Σας εύχομαι να περάσετε ένα υπέροχο Σ/Κ κόντρα στις αντιξοότητες και δυσκολίες προσπαθώντας να ικανοποιήσετε όλες σας τις αισθήσεις κατά πως θέλετε.

Φωτιά στον πάγο

Παγωμένα τα βλέμματα κι οι αντιδράσεις, λες κι επηρεάστηκαν από τον καιρό. Πράγματα συμβαίνουν πολλά γύρω μας κι είτε τα παρατηρούμε εξορκίζοντας χωρίς πολύ περισυλλογή είτε αδιαφορούμε λες και συμβαίνουν σε άλλο σύμπαν Βέβαια ο πλανήτης καίγεται (ή παγώνει) από άκρη σε άκρη και για διαφορετικούς λόγους, αλλού κλιματικά, αλλού γιατί ο κόσμος βαρέθηκε να τον κοροϊδεύουν και να τον κλέβουν. Δε μιλάμε μόνο για χρηματική κλοπή αλλά για την κλοπή της ίδιας της ζωής και του κόπου ετών. Όταν τα πάντα βρίσκονται στον αέρα, οι προσπάθειες των κυβερνήσεων παγκόσμια γίνονται για να πείσουν τους λαούς ότι πρόκειται για παροδικά φαινόμενα κι ότι η γενική ανάκαμψη δεν αργεί, κάντε υπομονή, πάλι με χρόνους με καιρούς, κλπ μπούρδες, που δεν πείθουν πλέον σχεδόν κανένα (ευτυχώς). Μόνο κάτι κολλημένοι θεωρούν ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές, ευτυχώς που το διαδίκτυο ως μέσο παραμένει (ακόμα, για πόσο;) για να πληροφορεί (όταν κάποιος θέλει και μπορεί να διασταυρώσει και να διυλίσει τις πληροφορίες θα βγάλει άκρη - όχι ότι δεν κυκλοφορούν και σκουπίδια, αλλά υπάρχει τρόπος) τι πραγματικά συμβαίνει και τι θα μπορούσε να γίνει.

Δεν έχω πάψει να ελπίζω, απλά είναι αυτό το ακαθόριστο, το που θα πάει όλο το πράγμα, ποια θα είναι η σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά, ποιος θα κάνει την αρχή. Το μη κατευθυνόμενο είναι αυτό που φοβίζει περισσότερο τους κρατούντες, γιατί έτσι δεν ξέρουν ακριβώς από που θα τους έρθει και ποιους να περιορίσουν, να αμαυρώσουν ή να στείλουν ως αποδιοπομπαίους στα γνωστά μέσα που ξέρουν πολύ καλά πως να αποκαθηλώνουν κάθε προσπάθεια αντίστασης. Η ένωση κάτω από μια ιδέα ή ένα κοινό σκοπό φοβίζει περισσότερο από την ένωση κάτω από μια παράταξη. Θα δούμε...

Υ.Γ.: Μπορεί να επαναλαμβάνομαι αλλά θέλω μια συνολική Άνοιξη τώρα... νιώθω απίστευτα κουρασμένος ακόμη κι όταν δεν κάνω τίποτα, τέτοιος χειμώνας δε μου πάει καθόλου όμως

Update: Σήμερα 7/2 γίνεται μια ιστολογική προσπάθεια εναντίον του Φόβου (ο Δούρειος Ίππος της Εξουσίας), εδώ το link , έχει ενδιαφέρον, δεν νιώθω ότι πρέπει να συμμετέχω μια και στο προηγούμενο ακριβώς post ασχολήθηκα με το θέμα αλλά και γιατί δεν είμαι υπέρ των ημερών γενικά, όμως αρκετοί κι αξιόλογοι συνιστολόγοι ασχολούνται πολύ σοβαρά και δημιουργούν ένα νέο πεδίο συζήτησης που δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους.