27/9/10

Δρόμος συνάντησης

Για κάποιους το ηλιοβασίλεμα μπορεί να είναι όμορφο σαν εικόνα αλλά συμβολίζει το τέλος της ημέρας. Για μένα εκτός από όμορφο μου δίνει την ελπίδα ότι θα ξαναδώ κι αύριο την ίδια εικόνα κι ότι η νύχτα σπάει από το ετερόφωτο που λάμπει στο φεγγάρι και στα αστέρια. Αρνούμαι αν θες την κυριαρχία του σκοτεινού, παντού υπάρχει φως κι αυτό είναι το ζητούμενο. Διάβαζα τις τελευταίες ημέρες το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ - Ο Δρόμος της Συνάντησης (Φύλλα Πορείας ΙΙ), κι εκτός του ότι τον βρίσκω απείρως καλύτερο και ουσιαστικότερο του πολυδιαβασμένου Γιάλομ, με έκανε και σκέφτηκα πολλά περί αγάπης, κυρίως για την αγάπη που δείχνω στον εαυτό μου. Γιατί όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται αν δεν είναι προτεραιότητα η αγάπη για τον εαυτό μας τίποτα δεν θα λειτουργήσει, όσο κι αν αγαπάμε (θεωρητικά ή πρακτικά) όλους τους άλλους αν λείπει το αίσθημα αυτοεκτίμησης κι αγάπης για εμάς είμαστε μισοί, κάτι σαν νύχτα χωρίς την μέρα, φεγγάρι δίχως ήλιο. Σήμερα αποφάσισα να κόψω (ξανά κι ελπίζω τελεσίδικα) το τσιγάρο, σαν δείγμα αγάπης για τον εαυτό μου, σε μια σημαδιακή ημέρα από πολλές απόψεις. Επίσης αποφάσισα να αρχίσω να αθλούμαι (ερασιτεχνικά, στο σπίτι όχι γυμναστήρια κλπ), να ασχολούμαι περισσότερο με τους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά που αγαπώ και πάνω από όλα με εμένα, που ίσως με είχα παραμελήσει τον τελευταίο καιρό, λίγο από την κινδυνολογία της εποχής, λίγο από όλους όσους ζητούν από μένα, μα περισσότερο από μένα τον ίδιο (δεν μου αρέσει να ρίχνω το βάρος σε άλλους για όλα όσα μου συμβαίνουν). Όπως λέει κι ο συγγραφέας που ανέφερα πιο πάνω: "Μας στηρίζω με όλη μου την καρδιά. Αν όμως, με πιέσεις να διαλέξω... ανάμεσα σ' εσένα και σ' εμένα... εμένα". Δεν είμαι σίγουρος για όλη αυτή την προσπάθεια, ούτε πως θα καταλήξει, μεγαλώνοντας όμως νιώθω ότι πρέπει ακόμη περισσότερο να παίρνουμε πιο σαφή θέση στα πράγματα και να μην είμαστε απλοί θεατές της ζωής.

Εύχομαι άπειρα ηλιοβασιλέματα σε όλους, πολύ αγάπη στον εαυτό σας, αγάπη για όλους όσους το αξίζουν γύρω σας και πολύ προσπάθεια να στέκεστε αυτόφωτοι.



Η αληθινή αγάπη δεν είναι παρά η επιθυμία να βοηθάς τον άλλο να είναι αυτός που είναι

Υ.Γ.: αφιερωμένο στον Γ. και την Α. που μου λείπουν πολύ και στους δικούς μου που κλείνουν 52 χρόνια γάμου σαν σήμερα

7 σχόλια:

  1. Αει σιχτίρ, πρωινιάτικα και δη δευτεριάτικα θέλεις να με κάνεις τα μπείξω.

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλή επιτυχία με το τσιγάρο! αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
    κράταααααααα!
    άσε και μου έχει πιαστεί η γνάθος από τις νικορέτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακριβώς! Βλέποντας το ηλιοβασίλεμα, χαίρεσαι που θα ξαναδείς το ίδιο και ξέρεις ότι σίγουρα πρέπει να φτάσει ο ήλιος να βασιλέψει και έχεις την ελπίδα για να δεις ξανά να ανατέλλει..
    Καλή αρχή χωρίς τσιγάρο και στη νέα.. σειρά στη ζωή σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν το έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά πρέπει να είναι καλό. μου έδωσες μια ιδέα για το επόμενο σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κάθε φορά που θα θες να καπνίσεις, πάρε με στο τηλέφωνο να κάνουμε καυτό και αχαλίνωτο phone sex και θα δεις πως θα το ξεχάσεις το τσιγάρο. Ή το τσιγάρο ή εγώ, που λέει και ο Καρβέλας, ο οποίος επίσης λέει, τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχα σου, με φέρνουν πιο κοντά σου (αυτό το σχόλιο δε βγάζει κανένα νόημα)....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΠΑΥΛΟ τι να κάνω, το ήθελα νομίζεις...

    tovenito προσπαθώ ακόμη συναγωνιστή, εγώ πάλι δεν μπορώ την τσίχλα γενικώς...

    Hfaistiwna σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σου και σου εύχομαι χιλιάδες ηλιοβασιλέματα (ακόμη καλύτερα με παρέα...), φιλιά

    ria να το διαβάσεις όποτε σου τύχει, είναι εξαιρετικό, να είσαι καλά

    sikia δεν είναι και τόσο πρωτότυπο (που δεν βγάζει νόημα το σχόλιό σου εννοώ), αλλά δεν είναι και κακή η ιδέα σου για την βοήθεια κοψίματος του τσιγάρου... χμ, κάτι τέτοια βλέπει κι ο ποταπός και λέει ότι συμμαχούμε

    Just an Ordinary Pontie και τα δικά μου αγαπητέ μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε