Λίγες διακοπές ακόμη

Είναι τελικά πολύ σημαντικό να μπορείς να κάνεις μικρές αποδράσεις σπάζοντας τη μονοτονία του σπίτι - δουλειά, ειδικά όταν έχει να κάνει και με ανθρώπους που νιώθεις ότι σε αγαπάνε και σε περιμένουν πως και πως, έχοντας οργανώσει τα πάντα για την όσο το δυνατόν καλύτερη διαμονή σου. Οι ολιγοήμερες διακοπές μου λοιπόν συνοδεύτηκαν από πολύ βαρκάδα (ειδικά την πρώτη ημέρα που είχε και λίγο κυματάκι και συμπληρώσαμε ένα 8ωρο μέσα στο κούνημα) μετά ψαρέματος

το πρώτο μου καλαμάρι...

(καλαμάρια, καπόνι, μουγκριά, αθερίνα στα ρηχά, κυδωνάκια για το τσίπουρο και γάρο - αν δεν φας δεν περιγράφεται... - επίσης σαρδέλες στο κάρβουνο μετά χταποδιού), μπάνιου, ποτού (αρκετού), φαγητού (που ήδη καταλάβατε περί τίνος επρόκειτο), ελάχιστες βόλτες (μόνο τους άκρως απαραίτητους / αγαπημένους είδα) και αρκετή ξεκούραση.

το σύνολο κα(λα)μαριών της ημέρας ...

Η θάλασσα είναι πάντα τόσο αναζωογονητική για μένα, μια κάθαρση που με κάνει να ξεχνώ τα πάντα και να χάνομαι μέσα της. Ειδικά το Σάββατο και την Κυριακή που πέρασε, απόλυτα ήρεμη, καθαρή, χωρίς κόσμο και με θερμοκρασία καλοκαιρινή ήταν σκέτη απόλαυση. Όσο για το ψάρεμα, αφού ξεπέρασα το σοκ αγκιστρώματος του πρώτου μου καλαμαριού (καλά, εδώ υπήρχαν κι οι απαραίτητες απειλές από τον κολλητό μου, κοίτα μη σου πέσει ξανά μέσα κλπ - καταλαβαίνεται πως συμπληρωνόταν η πρόταση/απειλή), μετά το διασκέδασα αρκετά.

ο κολλητός επί το έργον

Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που είχα εγκατασταθεί (μόνιμα τότε) για πρώτη φορά σε αυτό το μέρος, κι όλα αυτά τα χρόνια μεγαλώνω μαζί με τους ανθρώπους που επέλεξα (και με επέλεξαν), βιώνοντας τις αλλαγές σε πρόσωπα (παιδιά που μεγαλώνουν - μεγάλοι που δεν θέλουν να μεγαλώσουν...), τοπία (συνήθως βάρβαρες κι άκαιρες παραβιάσεις), κοινωνική κριτική (εντάξει, είπαμε μικρή κοινωνία και να βήξεις το έχουν μάθει όλοι), αλλά πάνω από όλα μεγαλώνει όλο και περισσότερο η επιθυμία μας να βρισκόμαστε όσο περισσότερο γίνεται με ανθρώπους και καταστάσεις που θέλουμε κι όχι μας επιβάλλουν.
Νιώθω ευγνώμων για όλα αυτά που πέρασα αυτό το καλοκαίρι, νομίζω ότι θα με βοηθήσουν να ξεπεράσω με λιγότερη προσπάθεια τον δύσκολο χειμώνα που σώνει και καλά θέλουν να μας χώσουν, όλο και κάτι από αυτό θα βρίσκεται για να φωτίζει τις σκοτεινές ημέρες.

Υ.Γ.: ευχαριστώ όλους όσους βοήθησαν να περάσω ένα τόσο "γε(α)μάτο" καλοκαίρι