sol invictus (ήλιος ανίκητος)

Όπου κι αν βρεθώ και σταθώ πολλές και πολλοί drama queens & kings βρε παιδιά. Χειρότερα κι από ιταλικό ή ελληνικό μελόδραμα των αρχών του 50'ς αυτό που συμβαίνει. Με θέλει δεν τον θέλω, την θέλω δε με θέλει και πάει λέγοντας. Εκεί που επικεντρώνω το πρόβλημα είναι: εγώ τι θέλω; είμαι σίγουρος, έχω καταλήξει ή απλά πλάθω μια ωραιότατη ιστορία στο μυαλό μου, ένα παραμύθι με πρίγκιπες και νεράιδες, κάστρα κι ιππότες όπου οι δράκοι δεν υφίστανται. Κάθε παραμύθι όμως που σέβεται την ύπαρξή του πρέπει να έχει και κακούς χαρακτήρες, δεν γίνεται να είναι όλα ρόδινα, μέχρι κι ο Παράδεισος μπορεί να γίνει βαρετός. Όμως γιατί να πρέπει να ζούμε ένα δράμα κάθε φορά που κάποιος / κάποια μας φτύνει ή δε μας δίνει τη σημασία που θα θέλαμε; πόσο δύσκολο είναι να μπούμε στη θέση του / της; Όταν δεν θέλει να μας μιλήσει, φιλήσει ή αγαπήσει κάποιος λόγος υπάρχει, καθαρά δικός του, που ή θέλει και τον μοιράζεται ή δεν θέλει και πορευόμαστε ανάλογα.
Αλλά αρκετά ρε παιδιά με την επιβολή του "θέλω" μας στους άλλους. Ας σεβαστούμε και λίγο τα θέλω του άλλου κάποια στιγμή κι αν μας ταιριάζουν έχει καλώς, αν δεν ... ας κάνουμε ότι μας φωτίσει. Όπως έλεγε κι ο αγαπητός Κεντρής: " αν αγαπάς κάποιον άστον ελεύθερο"...
Θεωρήσαμε τον ήλιο ανίκητο, τον θεοποιήσαμε, τον αγαπήσαμε, τον βρίσαμε (που μας έκαψε, δίψασε, τύφλωσε), χωρίς αυτόν ζωή δεν υπάρχει, κι όμως ακόμη κι αυτός είναι πεπερασμένος, καθόλου ανίκητος λοιπόν τελικά. Με το τέλος του θα τελειώσει κι ηζωή όπως την γνωρίζουμε σήμερα τουλάχιστον.
Κάπως έτσι θεοποιούμε και θεωρούμε ανίκητο το θέλω μας, αυτό μας δίνει ζωή και συνέχεια αλλά δεν καταλαβαίνουμε ότι όταν εξαρτάται από άλλο άνθρωπο η ολοκλήρωσή του δεν είναι αυτόφωτο όπως ο ήλιος, αλλά διάττοντας αστέρας, που ναι μεν κλέβει λίγο από το φως του ανίκητου αλλά δεν είναι ο ίδιος. Κινδυνεύει με προσκρούσεις, συντριβές, σκοτάδι και τέλος.
Πρέπει να νιώσουμε αυτόφωτοι για να μπορέσουμε να δώσουμε και να πάρουμε αυτά που θέλουμε. Μικροί ήλιοι που συναντιούνται με άλλους ίδιους και γεμίζουν με το φως τους την πλάση όλη.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα να έχετε, χωρίς προσωπικά πάθη και δράματα, χαρείτε τον Ήλιο σας με ένα μεγάλο χαμόγελο ευφορίας κι ευγνωμοσύνης.