ΕΠΑΝ-ΟΔΟΣ

Πάει, πέρασε με το καλό κι αυτό το Πάσχα. Αυτό που μου έμεινε περισσότερο για άλλη μια φορά ήταν οι μυρωδιές (πασχαλιές, λεμονιές, πορτοκαλιές, γουιστέριες κι ότι μπορείτε να φανταστείτε), παρέα βέβαια με τα κρεατικά που τσίκνιζαν και μπερδεύονταν ανήμερα, πολύ φαγητό, πολύ ποτό, πολύ ύπνο, αλλά και κόψιμο τσιγάρου (κάντε μια ευχή να το κρατήσω), φίλοι και συγγενείς, άλλοι αγαπημένοι κι άλλοι λιγότερο, βόλτες στη θάλασσα, ωραίος καιρός. Αυτό για πέντε ημέρες στο χωριό, μετά πίσω στα γνωστά, 1-2 ημέρες ξεκούρασης ακόμη, με κηπουρική και μεταφυτεύσεις, καλαμωτές διαχωρισμού των τεράτων που κατοικούν στον πύργο κι άλλες ευχάριστες ή όχι και τόσο ευχάριστες εργασίες.

Κατόπιν εργασία (χωρίς καμία διάθεση για αυτή), βολτούλες με φίλους, ξενύχτια κι όμορφες παρέες, θυμηθήκαμε παλιά, είπαμε καινούργια, ήπιαμε κι άλλο (περίπου ενάμιση Βόσπορο πρέπει να έχω πιεί αυτές τις 2 βδομάδες), ελπίδα για αυτά που έρχονται, λίγη αγωνία κι άγχος που παροδικά μου μεταφέρουν οι αγαπημένοι μου (για αυτά που περιμένουν) - αλλά όλα καλά θα πάνε. Τι σπρεντ κι άλλες χαζορολογίες που μας κατακλύζουν, τι ξεχασμένοι τρομοκράτες που θυμόμαστε όταν σφίγγουν οι κώλοι, τι κουτόχορτο που ακόμη νομίζουν ότι τρώμε και ξεχνάμε ή δεν καταλαβαίνουμε, τίποτα απ' όλα αυτά δε με αγγίζουν, όλα μου φαίνονται τόσο αδιάφορα που δεν προλαβαίνουν καν να μπούνε από το ένα αυτί (πόσο μάλλον να βγουν από το άλλο).
Προς στιγμή προσπαθώ να προσαρμοστώ στα διάφορα νέα που συμβαίνουν και λέω να σας αφήσω με ένα έξυπνο mailaki που μου ήρθε στη δουλειά κι αφορά απαντήσεις σε ενοχλητικές τραπεζούδες που μας κυνηγούν για οφειλές...

κάντε κλικ για να το διαβάσετε

Καλό υπόλοιπο μήνα να έχετε όλοι, ρίξτε το έξω και μην αφήνετε να σας πάρουν ότι θεωρείτε κεκτημένο, ειδικά μην αφήνετε να σας πάρουν την ελπίδα, σκοτάδια δεν μας ταιριάζουν εμάς.