11/3/09

Διαδικτυακές αρλούμπες...

Κόσμος πάει, κόσμος έρχεται. Ιστολόγια ανοίγουν, κλείνουν, αλλάζουν τόπο, βαριούνται. Συνηθισμένα πράγματα δηλαδή, όπως στη ζωή. Όπως κάθε καινούργιο πράγμα όταν πρωτοασχολείσαι με το ιστολογείν, πορώνεσαι, εθίζεσαι. Με τον καιρό βάζεις νέες προτεραιότητες, δεν είσαι σίγουρος αν θέλεις να γράψεις, να μοιραστείς, να εκφραστείς, να εκτεθείς. Εγώ επιμένω πάντως κι όταν έχω ελεύθερο χρόνο εδώ μέσα τον περνώ. Όχι με την ίδια δυναμική στο να γράψω κάτι όσο να διαβάσω. Κι όταν λέω διαβάσω όχι να ενημερωθώ. Βαριέμαι τα ενημερωτικά /ειδησεογραφικά /παπαρολογικά blogs. Με ενδιαφέρουν οι γνώμες, οι αισθήσεις, οι εικόνες, αυτό που έχει ο καθένας μας μέσα του, με όποιον τρόπο κι αν το εκφράζει. Η πρώτη είδηση, η έκθεση και το κουτσομπολιό αρκούν και περισσεύουν από τα υπόλοιπα ΜΜΕ, δεν χρειάζεται άλλο ένα δεκανίκι αυτή η ιστορία, έχουμε σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθούμε.
Αντιπαθώ εξίσου με τα παραπάνω blogs και τα προσωποβιβλία (facebook ελληνιστί). Ανήκω βλέπετε στο κάτω του 20% (όλο πέφτει το ποσοστό, ενημερώστε αν γνωρίζετε ακριβή στοιχεία) που είπα εγώ ποτέ δεν πρόκειται να ασχοληθώ με αυτό το χαζόπραγμα. Ξέρω, ξέρω, μπορείτε να μου αραδιάσετε δεκάδες λόγους για τους οποίους αξίζει κανείς να ασχοληθεί, όμως κανείς από αυτούς δεν πρόκειται να με πείσουν. Εξάλλου ήμουν ανέκαθεν εκτός μόδας.
Που θέλω όμως να καταλήξω με τα παραπάνω 2 φαινομενικά άσχετα διαδικτυακά θέματα; Πολύ απλά (και για διάφορους λόγους που χρήζουν μεγάλης ανάλυσης) χάνουμε την ουσία. Την ίδια τη ζωή. Αντί να ασχολούμαστε με την πραγματικότητα, είτε αυτή έχει να κάνει με ανθρώπους που βλέπεις κι αγγίζεις, συζητάς και χαϊδεύεις, φιλάς κι ερωτεύεσαι, είτε με ζώα, είτε με τη φύση, δημιουργούμε μια ψεύτικη πραγματικότητα, κοινωνία, συναναστροφή, όμορφα καλυμμένοι πίσω από  χαριτωμένα παρασκήνια και προσκήνια. Δε λέω, καλά είναι τα χόμπι αρκεί να μην γίνονται εμμονές κι αποκλειστικοί στόχοι.

Αφιερωμένο σε όσες κι όσους γνώρισα μέσω του δικτύου στην πραγματική ζωή (ή και το ανάποδο), κάποια στιγμή θα κάνω τον απολογισμό, ίσως με την συνταξιοδότησή μου (τη διαδικτυακή εννοείται γιατί από την άλλη δεν το βλέπω...)

12 σχόλια:

  1. όλα είναι θέμα ισορροπιών.
    τα όποια χαριτωμένα ή μη παρασκήνια και προσκήνια και ο όποιος όμορφος ή μη τρόπος κάλυψης του όποιου δεν διαφέρει σημαντικά από την πραγματική ζωή.
    όσο εύκολο ή δύσκολο είναι να παρουσιάσεις ένα προσωπείο διαφορετικό στην δικτυακή ζωή άλλο τόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να παρουσιάσεις ένα προσωπείο στην πραγματική ζωή.
    τα προσωπεία πάντα απο-ανα(καλύπτονται). είτε έτσι. είτε αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν έχεις άδικο! Θα συμφωνήσω με Basnia ότι αν μπορείς να κρατήσεις μια ισορροπία τότε όλα είναι καλά! Μέτρο όπως έλεγαν οι αρχαίοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για μένα το blogging δεν θα έπρεπε να είναι καταναγκαστικό έργο, μπορεί και να το έχω ξαναπεί. Γράφεις όποτε έχεις (ή θέλεις) κάτι να πεις, κι όχι επειδή πρέπει να γράψεις - εκεί την πατάνε όλοι μάλλον...

    Για το προσωποβιβλίο, μην αρχίσω τα σιχτίρια γιατί είναι και καθωσπρέπει το blog που μας φιλοξενεί και δεν είναι σωστό :Ρ

    Σε φιλώ καλό μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ειναι τροπος επικοινωνιας που ο καθενας εχει αναγκη για δικους του λογους
    το ενα δεν αναιρει το αλλο για μενα
    ισορροπια λοιπον οπως λεει και ο βασνια
    οσο για το 20% και εγω ανικω σε αυτο ... γραφικοι γιναμε :))

    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Blueprints, εγώ πάλι πιστεύω ότι περισσότερη ζωή χάνουμε με το να δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε μέσα σε μία κοινωνία της οποίας οι νόμοι γίνονται αναγκαστικά προτεραιότητές μας.

    Απόψεις πολλές για το συγκεκριμένο θέμα βέβαια και κατά βάθος όλοι συμφωνούμε. Τους αντιπερισπασμούς πολλοί εμίσησαν, τη ζωή όμως κανείς.

    Τα φιλιά μου και καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φιλε μου Γιαννη καλησπερα.
    Κατα συμτωση,χθες εκλεισε 20 χρονια το www...ετσι οπως το γνωριζουμε σημερα.
    Εχω κλεισει ηδη ενεργη δεκαετια σε αυτο.
    Εχω δει και εχω βιωσει καταστασεις που δεν τις φανταζεσαι.
    Οταν ομως κατορθωσεις να το δεις μονο σαν εργαλειο,σαν τροπο επικοινωνιας..οταν εμπεδωσεις τα ορια και το φασμα,την διαφορα του φανταστικου απο το πραγματικο,τοτε θα ανακαλυψεις την μαγεια που προσφερει.
    Σιχαινομαι κι εγω τα ιστολογια ..των ειδικων!
    Αμα θελω μια πληροφορια ρε φιλε,ξερω που θα την βρω!
    Αλλα..σαν ειδικος;) θα σου πω ενα μεγαλο μυστικο!
    Αν κατι σου γεναει συναισθηματα δυνατα και τα ζεις,για τον εγκεφαλο ειναι το ιδιο,αν προερχονται απο τον χωρο της φαντασιας η; την πραγματικοτητα!
    Το αποτελεσμα ειναι το ιδιο!
    Χαρα,λυπη,ευορια,απογνωση..εχουν την ιδια ενταση!
    Εμεις λοιπον πρεπει να δωσουμε εντολη στον εγκεφαλο μας να αναλυσει και αξιολογησει σωστα!
    Ελπιζω να μην σε μπερδεψα με...παπαρολογιες,και να συνεχισω να σε βλεπω εδω.
    Τα σεβη μου φιλτατε!Καλο ΣΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ολα εχουν μια εφημερη μοδα σημερα ειναι αυτο αυριο το αλλο, καποια στιγμη και αυτο εδω θα αποτελει παρελθον γιατι θα βρεθει κατι αλλο να κεντριζει το ενδιαφερον του κοσμου , να τον κανει να ξεφευγει απο την ανιαρη καθημερινοτητα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. είχα ένα σχόλιο εδώ ρε γαμώτο και δεν το βλέπω! πάει με έπιασαν τα γεράματα! :(

    *θα κάνω γκρουπ στο facebook: "WE WANT BLUEPRINTSOULIS TO JOIN FACEBOOK NOW!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έχεις πολύ καιρό μπροστά σου για συνταξιοδότηση... Διαδικτυακή έστω....Φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. basnia σαφώς κάπως έτσι είναι, απλά η μάσκα είναι πιο εύκολο να φορεθεί εδώ, όσο να'ναι άλλο να βλέπεις τον άλλο στα μάτια...

    Hfaistiwna παν μέτρον άριστον αγαπητέ, κάτι γνώριζαν κι αυτοί...

    wintersea πολλά φιλιά, ξέρω ότι συμφωνούμε στο συγκεκριμένο (κι όχι μόνο)

    korinoskilo μ'αρέσει κάποιες φορές να γίνομαι γραφικός, να είσαι καλά

    mahler thanks οπερετικέ αρχιτέκτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. mindstripper καλό είναι να βάζουμε κι εμείς κάποιες προτεραιότητες, κι ας μας ξεφεύγει κάποια φορά το πράγμα, σε φιλώ καλή μου κάθε ημέρα και καλύτερη να είναι

    kosta καθόλου δε με μπέρδεψες, έτσι το αντιλαμβάνομαι κι εγώ το πράγμα, κι αν φαίνομαι σχετικά νέος εδώ, έχω μια αρκετά μακρόχρονη εμπειρία στο διαδίκτυο (κάπου 16 χρόνια τώρα), να είσαι ευτυχισμένος φίλε

    G.P. οι μόδες δεν με ενοχλούν, απλά δε με αγγίζουν φίλε, όταν ενθουσιάζομαι με κάτι και με τον καιρό χάνει την ουσία του είναι που "ξενερώνω", τις καλησπέρες μου

    mad βρίσκεται στο από κάτω ποστ βρε, όσο για το face που να με δεις τούμπανο δεν γίνομαι μέλος (το έχω πει άλλη μια φορά αυτό και... θύμισέ μου να σου πω από κοντά)

    fevis με ανέβασες πάλι :), σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου, πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε