27/5/08

In my blues

Τι άγραφος νόμος είναι κι αυτός που όταν λέω δεν παν να κουρευτούν όλα που θα χαλάσω τη ζαχαρένια μου μια κατραπακιά έρχεται να με συνεφέρει; Εκεί που πήρα απόφαση να μην ξαναγχωθώ για εργασιακά θέματα κι αρχίζω να το δουλεύω στη σωστή κατεύθυνση να' σου ένας ξαφνικός θάνατος συγγενή που ταράζει την ισορροπία μου. Όχι τόσο για το ξαφνικό του γεγονότος ούτε γιατί ξαφνικά μου ήρθε το μοιρολατρικό: "τι είμαστε, τίποτα δεν είμαστε", ούτε την τσίχλα (άνευ σκέψης) "την υγειά μας να' χουμε πάνω απ' όλα" αλλά γιατί για άλλη μια φορά ανακαλύπτω την αξία της στιγμής και του τώρα που ζούμε. Την ποιότητα ή όχι της ίδιας μου της ζωής, την αξία που της δίνω, το χρόνο που αφιερώνω για τον εαυτό μου, για τους ανθρώπους, τα όντα και τα πράγματα που αγαπώ να ασχολούμαι μαζί τους. Θέλω να πετύχω να πάψω να αγχώνομαι για το οτιδήποτε μικρό ή μεγάλο πρόκειται να συμβεί και να μ' απασχολήσει και να μάθω να συγκεντρώνομαι σ'αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή, στο ότι γράφω στο πληκτρολόγιο, χωρίς να σκέφτομαι τη συνέχεια αυτού του κειμένου, αν θα αρέσει ή όχι, αν θα μου αφήσετε σχόλια ή όχι, αν θα σας διαβάσω κι εγώ μετά, αν θα πρέπει να σας αφήσω σχόλια για την αλληλεπίδραση, αν, αν, αν, πρέπει, πρέπει, πρέπει...
Ασυγκρότητες σκέψεις, σε πλήρη αταξία, λίγο πριν μπορέσω να πετύχω αυτό που θέλω, λίγο σπρώξιμο θέλει ακόμη, από μένα, από γεγονότα, από το φιλτράρισμα όλων αυτών που συμβαίνουν κάθε στιγμή, όλα είναι σημαντικά, οι ήχοι, οι σιωπές, οι σκέψεις, το φαινομενικό κενό, το γάβγισμα, το φιλί, το χάδι, το "δε θέλω να σε βλέπω έτσι", το "θες να πάμε μια βόλτα;", το τσιγάρο που ανάβω, το ποτό που πίνω, τα άσπρα γράμματα στο μαύρο πληκτρολόγιο που γράφω, οι άσπρες βούλες στην μπλε μου διάθεση.

υ.γ.: η χειμωνιάτικη εικόνα με τον μικρό μου φίλο που παίζει με τα μανταρίνια, είναι απλά το κοντράστ συναισθημάτων μου

22 σχόλια:

  1. όλα αυτά τα μοναδικά. όλα αυτά του κάθε λεπτού. όλα αυτά που νοιώθεις την κάθε στιγμή. όλα αυτά που μοιάζουν τόσο ίδια μα είναι τόσο μοναδικά. και είναι απίστευτο το πώς περνάνε οι στιγμές στον χρόνο. πραγματικά απίστευτο!
    φιλιά πολλά
    για το ξαφνικό δεν έχει να πει κάποιος πολλά. είναι η σιωπή εδώ που μετρά και ένα γλυκό χαμόγελο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ο,τι και να πω Θα ειναι λιγο.ο θανατος ποτε δεν ερχεται ομαλα παντα θα σε βασανιζει ενα γιατι ακομα και αν ειναι αιφνιδιος. Παντα οταν πλησιαζεις τοσο κοντα ολα τα υπολοιπα φανταζουν ασημαντα και σου ρχεται να τα γαμησεις. Καλο ειναι που κ που να ξυπναμε κ να μην αφηνουμε το χρονο να κυλαει αδιαφορα τουλαχιστον ας φυγουμε χορτατοι και οχι μετανιωμενοι τα ρισκα αξιζουν πολυ περισσοτερο απ οσο τα υπολογιζουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πάντα σοκάρει ο θάνατος. όσο μακρυνός και να είναι ο συγγενής. και πάντα προσπαθώ να αλλάξω την κοσμοθεωρία μου σε τέτοια γεγονότα, αλλά η καθημερινότητα είναι τόσο αδηφάγα που σε απορροφά αμέσως με τα μικρο-μεγαλο άγχη της.
    σου στέλνω μια σκέψη σε σένα για τον άνθρωπο που χάθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κανονικά αυτός ο θάνατος δεν θα έπρεπε να σε αποσυντονίσει από το δε χαλάω ζαχαρένια, αλλά να σε κάνει να δεις πόσο καλό κάνει αυτή η αντιμετώπιση των πραγμάτων. Συλλυπητήρια και για τον συγγενή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μετάβαση μεταξύ χάους και ισορροπίας είναι τόσο μαγευτική φίλε μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συλλυπητήρια μικρέ. Μη σκας, έτσι είναι η ζωή. Αλλωστε, η πολλή φιλοσοφία δε βοήθησε κανέναν πρακτικά. Εκτίμησε τα όσα συμβαίνουν γύρω σου και απόλαυσε τη μαγεία του να ζεις στο κάθε δεύτερο. Αγκαλίτσα ρε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος!
    ο λαός μας τα έχει πει όλα με το δικός του τρόπο.
    ζήσε κάθε στιγμή, απόλαυσε ότι μπορείς, μην κρατάς μέσα σου κακίες και μίση. εσένα φθείρουν...
    τα συλλυπητήριά μου και την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ζωντανό πορτοκαλί να βλέπεις, άσε τα μαύρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οσα φερνει ο χαρος,
    δεν τα φερνει.. ο χρονος!
    (vrakas kostas!5000 BJ!)
    Να θυμασαι δυο προτροπες μου φιλε!

    Να κανεις πιο πολλα ονειρα
    απο οσα η ζωη μπορει να σου καταστρεφει!

    Μικρες στιγμες ειν η ζωη
    Κι οποιος πολλες κερδισει,
    ευτυχισμενος κι ησυχος
    τραβαει προς τη "δυση"!

    Υγ Μην προσπαθεις και πολυ
    να αλλαξεις!
    Διοτι το γαιδουρι του Χοτζα,
    ψοφησε ωσπου να μαθει να ...
    μην τρωει!!
    Σου εφτιαξα ..τη μερα εε;!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. και μέσα σε όλα αυτά, έλα να ξεχαστείς με ένα παιχνίδισμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. H αξία της στιγμής καλό μου είναι πολύ μεγάλη υπόθεση.
    Έλα μου όμως που θέλουμε και αναζητούμε τη συνέχεια της καλής στιγμής; εκεί έρχεται η αγωνία και η εσωτερική μοναξιά όλων μας.
    "Θα έχω και άλλη μια τέτοια καλή στιγμή;" "Θα υπάρχει και αύριο και πάντα;" "Γιατί έχασα την καλή στιγμή;" είναι πάνω κάτω
    οι ερωτήσεις που μας βασανίζουν όλους με το φόβο να τρέχει ότι όσο μεγαλώνουμε ηλικιακά οι καλές στιγμές μειώνονται αθροιστικά.
    Μεγαλώνουμε αλλά και ωριμάζουμε και αποτιμούμε. Και το παράδειγμά σου με το "γράφω άσχετα αν θα αρέσει ή όχι" το παίρνω και το γενικεύω - τουλάχιστον έτσι το εξέλαβα εγώ -
    υπάρχω και δρω, είτε σας αρέσει είτε όχι και παράλληλα αναζητώ το δικό μου αύριο και όσοι πιστοί προσέλθετε
    Συγκινητικό το κείμενό σου, αγαπημένε μου Blueprints ... και πολλές από καρδιάς καλημέρες και ΧΧ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος29/5/08, 1:42 μ.μ.

    Μία από τις μεγαλύτερες αγωνίες μου όταν διαπληκτίζομαι με κοντινά, αγαπημένα πρόσωπα για ασήμαντα πράγματα, είναι μη συμβεί κάτι και τα τελευταία λόγια που έχουμε πει είναι αυτά του τσακωμού... Το ξαφνικό είναι από τα πράγματα που δεν μπορώ να διαχειριστώ σωστά...
    Ζήσε τη στιγμή, λοιπόν, καλό να το λέμε - πόσο εύκολο είναι όμως και να το πράττουμε;;

    Πάντως, όταν είσαι in your blues, κεντάς με τις λέξεις - εγώ πάλι, όπως έχουμε καταλάβει, σαν το στρείδι, κλείνομαι τελείως...

    Σε φιλώ καλό μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. χαμογέλα..
    τίποτα άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ouk oliges moy exei symbei. se aisthanomai!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δύσκολο πράγμα να χάνεις ανθρώπους. Συλλυπητήρια. Θα συμφωνήσω με kat. Χαμογέλα!
    Σου αφιερώνω, αυτό:
    http://www.youtube.com/watch?v=Ps6ck1ejoAw&feature=related
    κι αυτό:
    http://www.youtube.com/watch?v=iu-rLA4POkI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. basnia μοναδικά όντως, στιγμές, σιωπές, γλυκά χαμόγελα...

    x-oyranoy έτσι είναι, αν και δεν τα αποκαλώ ρίσκα, προτιμώ να το λέω αποφάσεις ζωής

    tovene σ΄ευχαριστούμε πολύ για τη σκέψη, είναι άτιμο πράγμα η απώλεια...

    nikola να'σαι καλά, προσωρινή ήταν η αποσυντόνιση, αρχίζω να ξαναβρίσκω τα ίσια μου

    equil αλήθεια είναι αυτό, κάτι ξέρεις κι εσύ...

    mad φιλιά καλό μου, να περνάς όμορφες στιγμές, αυτό έχει σημασία

    ria ευτυχώς κακίες και μίση πάνε κάτι χρόνια που τα έχω κάνει πέρα, πολλά φιλιά καλή μου

    αντώνη το προσπαθώ αγαπητέ, μάλιστα σήμερα φόρεσα μια τέτοια (πορτοκαλί) μπλούζα στη δουλειά κι όλοι μου έλεγαν πόσο μου πάει (κάνει κι αντίθεση με το μπλε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. kosta v κι όμως μου την έφτιαξες, και με τις προτροπές και με το ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που "σχεδόν" δεν ξέρω κι όμως κάνουν προσπάθεια να με "συνεφέρουν"

    basnia θα το κάνω, να σου χαλάσω χατήρι;

    so_far προσπαθώ μεγαλώνοντας να το αλλάξω αυτό, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, να έχω ακόμη περισσότερες όμορφες/καλές στιγμές, όπως είχα πει και παλιότερα: μου το οφείλει η ζωή, εγώ δεν της χρωστάω τίποτα
    φιλιά καλή μου, ελπίζω όλα να σου πηγαίνουν όπως τα θες

    δενδρογαλή κι εγώ την έχω την αγωνία που λες
    υ.γ.: το στρείδι ως γνωστόν μπορεί να κρύβει κι ένα μαργαριτάρι μέσα του... φιλιά πολλά

    kat αυτό προσπαθώ, against all odds

    big dj το ξέρω, σόρυ αν στο θύμισα... ελπίζω (και νομίζω) ότι θα τα πούμε κι από κοντά αύριο...

    turigr σ'ευχαριστώ πολύ για τα χαμόγελα (του Charlie Chaplin) ..., μου χρειάζονταν

    blue piccadilly βρε θηρίο... έχεις τον φάκελό μου; να περνάς όμορφα μπλε φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μακάρι να μπορούσα να πω κάτι που να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.
    Μερικές φορές όμως η σκέψη είναι αρκετή για να βοηθήσει. Και η σοφία που γράφεις (ότι το τώρα έχει αξία) είναι στάση ζωής που θα πρέπει να μας οδηγεί στα βήματά μας.
    Κουράγιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. σ'ευχαριστώ τζιμάκο, σαφώς και βοηθάει κάθε σκέψη προς αυτή την κατεύθυνση, να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. να επιδειξεις την συνεση και την υπομονη των Μανδαρίνων!

    υγ χα χα το βρήκα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. kanataki είσαι απίθανη καλή μου, μα που βρήκες και το ταίριαξες τώρα αυτό; φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε