Της αλήθειας το παιχνίδι

Ο αγαπητός basnia με κάλεσε στο παιχνίδι της μιας αλήθειας από τις δεδομένες 4, έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Στα 13 μου όπως πολλά παιδιά στην εφηβεία τους (κάποιοι το έχουν κάνει και δεύτερη φύση) είχα έντονο το αίσθημα του ανταγωνισμού και του "φαίνεσθαι", έτσι πήρα την 3η θέση σε πανελλήνιο διαγωνισμό ποιήματος (σημειωτέον με ποίημα του αδελφού μου που πήρα και "διασκεύασα", ενώ πέρασε κι από τον ερανισμό της τότε φίλης και φιλολόγου μου), την 1η θέση σε γυμνασιακούς αγώνες στίβου στα 100 μέτρα και τη δεύτερη θέση σε αντίστοιχους πανελλήνιους μαθηματικούς.
   
2. Αντιπαθώ βαθύτατα την καρύδα σε οποιαδήποτε μορφή της, ως φρούτο, σε γλυκά, σε αντηλιακά, κλπ. Μπορώ να πάθω κρίση σου λέω, αφού οι κολλητοί μου με πειράζουν αγοράζοντας καλλυντικά ή παραγγέλλοντας Ταϋλανδέζικα (μα σχεδόν παντού βάζει καρύδα αυτός ο λαός;)
   
3. Έχω υπάρξει με τη σειρά: disco boy, ροκάς, πανκιό πριν το γυρίσω στη jazz και τα παρεμφερή είδη (όχι πάντα με την ίδια επιτυχία)
4. Τα ατυχήματα κι η "αγαρμποσύνη" μέχρι αρκετά πρόσφατα ήταν η δεύτερη φύση μου. Μικρά ή μεγάλα ατυχήματα ως παιδί (με άπειρα ράμματα, τραυματισμούς, κλπ), με αυτοκίνητο 3 φορές (παρότι δεν οδηγώ, ξέρω δεν πρόκειται να με βάλετε συνοδηγό) κόντεψα να δω τα ραδίκια ανάποδα, ενώ στο μηχανουργείο στα ΤΕΙ Πατρών κόντεψα να χάσω το χέρι μου αφού είχα ξεχάσει να βγάλω το βραχιολάκι που φορούσα. Μεγαλώνοντας το έχασα αυτό το touch, για καλό δικό μου αλλά και των κοντινών μου.

Όλα τα παραπάνω περιέχουν κάποια ή κάποιες αλήθειες, μόνο ένα είναι 100% αληθινό όμως. Ας παίξουν όσοι δεν το έχουν κάνει ακόμη, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε κάποιον από τις αλήθειες και τα ψέμματα που λέει...

υ.γ.: εύχομαι ένα υπέροχο Σ/Κ σε όλους, θα τα πούμε από Δευτέρα με το καλό