Υγρό Σ/Κ

Μετά από ένα δύσκολο βράδυ Παρασκευής (γιατροπορεύοντας και με λίγες ώρες ύπνου), ξεκίνησε ένα Σάββατο με τις γνωστές οικιακές εργασίες που κατέληξε αργά το απόγευμα μετά της κουμπάρας να παίζει τάβλι με τον "άρρωστο" (ευτυχώς Παναγία μου γιατί βρήκα κάποιες ελάχιστες στιγμές ξεκούρασης). Περιέργως πως η αρχική ψιλοχάλια διάθεσή της έφτιαξε με το τάβλι (παρότι έχασε, αυτό δεν είναι και νέο βέβαια) και ήταν πια έτοιμη να πάρει το αίμα της πίσω με μπιρίμπα. Ομολογουμένως άρχισε εντυπωσιακά (με τις γνωστές υποθέσεις: όποιος κερδίζει στα χαρτιά, κλπ. να δίνουν και να παίρνουν) αλλά το διάλειμμα για φαγητό την έφερε κάπως πίσω. Εν τω μεταξύ η βροχή είχε αρχίσει να δυναμώνει κι ο αέρας κόντευε να πάρει την τέντα. Το ανηφορικό Κυψελιώτικο δρομάκι είχε αρχίσει να γίνεται χείμαρρος αλλά εμείς εκεί επί του έργου. Ο "άρρωστος" σε κάποια στιγμή ημι - παραιτήθηκε (και καλά, να μας μείνει η νίκη από το τάβλι ήταν το ζουμί, τεσπά), και δεν ολοκληρώσαμε το έργο. Η βροχή έκοψε για λίγο κι η κουμπάρα είπε να την κάνει μια και δούλευε την επομένη, άσε που για μπιρίμπα ήρθε κανονικά και μόνο να σιδερώσει δεν την βάλαμε την έρμη.
Ήρθε κι η ώρα του ύπνου (ή μαρτυρίου, αναλόγως). Πρέπει να σηκώθηκα και 5 φορές το βράδυ, μια τσεκάροντας τη στάθμη του νερού που ανέβαινε επικίνδυνα στη βεράντα, μια ανοίγοντας την πόρτα για να πάει το σκυλί κολυμπώντας στη γωνιά του να κάνει την ανάγκη του, κ.ά τραγελαφικά. Το πρωί η εικόνα ήταν απελπιστική. Πάνω από τη μισή βεράντα καλυμμένη με νερό, πισίνα 25άρα κανονική σας λέω. Πρώτη σκέψη ήταν: λες να στεγνώσει κάποτε; (ναι σε 1 μήνα περίπου), δεύτερη: λες να βάλω το μαγιό ν' αρχίσω να μαζεύω σιγά-σιγά; Μετά από ένα καφέ και 10 τσιγάρα περίπου το αποφάσισα, θα έβγαινα να παλέψω με τα στοιχεία της φύσης. Σήκωσα μέχρι το γόνατο τη φόρμα, πήρα 2 κουβάδες και βουρ. Στην αρχή με τη σφουγγαρίστρα, μετά πως μου έκοψε, με το φτυάρι άρχισα να γεμίζω κουβάδες. 20 μέτρησα, 200+ κιλά νερού δηλαδή!!! Δεν θα περιγράψω την κατάσταση της μέσης μετά απ' αυτό, ναι οκ, είμαστε και κάποιας ηλικίας. Έχω σκεφτεί πάντως μετά από το σκυλί το επόμενο κατοικίδιο να είναι πάπια. Τουλάχιστον θα είναι και κάποιος σ' αυτό το σπίτι στο στοιχείο του.
Πέρα από πλάκα πάντως το σπίτι μου δείχνει με όλους τους τρόπους ότι πρέπει να την κάνω σιγά - σιγά. Αρκετά κουσούρια άρχισε να βγάζει, είμαι (σχεδόν) έτοιμος για το επόμενο. Ωχ, βλέπω πάλι κάτι συννεφάκια να μαζεύονται...

Υ.Γ.1: Ελπίζω να μην ήταν παραπλανητικός ο τίτλος...

Υ.Γ.2: Σκέφτομαι να βάλω το γιορτινό καραβάκι στο μπαλκόνι, είναι η καλύτερη/φυσική του θέση πιστεύω (τα λαμπάκια μόνο φοβάμαι για βραχυκύκλωμα)