Είμαι σε μια περίεργη κατάσταση. Εκεί που το άγχος (για δουλειά, σχέσεις, που πορεύεται αυτός ο κόσμος κλπ) πάει να κυριαρχήσει, ξάφνου κάνω ένα μπραφ (sic ήχος - έκφραση) και μέσω ενός ανατολικό - ελληνικού διαλογισμού περνώ σε κατάσταση ευδαιμονίας.
Σε στάση αιγυπτιακού αγάλματος λοιπόν, κάνω ένα ιδιοτύπο καθαρισμό σκέψεων / άγχους, στον οποίο συνυπάρχουν κινεζο-ινδο-τουρκο-ελληνικές επιρροές.
Το αποτέλεσμα άκρως εντυπωσιακό: βλέπω τον κόσμο ροζ - μπλε, όλοι είναι όμορφοι και καλοί, όλοι θέλουν να γίνουν φίλοι και να με βοηθήσουν, το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μου που θα έλεγε κι ο Paolo.
Πέρα από πλάκα όμως, έχω αρχίσει και νιώθω όλο και πιο δυνατός, εφαρμόζοντας δικές μου μεθόδους - άλλοστε αιρετικός ήμουν πάντα, ποτέ δε μπορούσα να ακολουθήσω αυστηρά κανόνες και δόγματα. Σε όλα ρίχνω τη δική μου πινελιά και τα προσαρμόζω αναλόγως.
Όταν κατορθώσω να δω και μέσα στην απόλυτη τραγωδία ένα αισιόδοξο στοιχείο και να επικεντρωθώ εκεί, τότε θα έχω πετύχει το σχεδόν απόλυτο: την απαγκίστρωση από πεποιθήσεις και παγιωμένα / περασμένα στο DNA πιστεύω. Δύσκολο αλλά πάντα μου άρεσαν τα δύσκολα.
Καλές διακοπές για όσους πάνε, τους υπόλοιπους θα σας βλέπω εδώ γύρω.
Σε στάση αιγυπτιακού αγάλματος λοιπόν, κάνω ένα ιδιοτύπο καθαρισμό σκέψεων / άγχους, στον οποίο συνυπάρχουν κινεζο-ινδο-τουρκο-ελληνικές επιρροές.
Το αποτέλεσμα άκρως εντυπωσιακό: βλέπω τον κόσμο ροζ - μπλε, όλοι είναι όμορφοι και καλοί, όλοι θέλουν να γίνουν φίλοι και να με βοηθήσουν, το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μου που θα έλεγε κι ο Paolo.
Πέρα από πλάκα όμως, έχω αρχίσει και νιώθω όλο και πιο δυνατός, εφαρμόζοντας δικές μου μεθόδους - άλλοστε αιρετικός ήμουν πάντα, ποτέ δε μπορούσα να ακολουθήσω αυστηρά κανόνες και δόγματα. Σε όλα ρίχνω τη δική μου πινελιά και τα προσαρμόζω αναλόγως.
Όταν κατορθώσω να δω και μέσα στην απόλυτη τραγωδία ένα αισιόδοξο στοιχείο και να επικεντρωθώ εκεί, τότε θα έχω πετύχει το σχεδόν απόλυτο: την απαγκίστρωση από πεποιθήσεις και παγιωμένα / περασμένα στο DNA πιστεύω. Δύσκολο αλλά πάντα μου άρεσαν τα δύσκολα.
Καλές διακοπές για όσους πάνε, τους υπόλοιπους θα σας βλέπω εδώ γύρω.
Πάντως η γιαγιά μου είχε βρεί το κόλπο. Όποτε αισθανόταν χάλια άνοιγε φύλλο για χυλοπίτες, ζήμωνε όμορφο ψωμί και αν δεν παίρναγαν όλα...έριχνε και κανά σφουγγάρισμα. Τι λές?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα να πιάσεις την σφουγγαρίστρα?
Eγώ σήμερα κάθομαι και μυρίζω τα δάχτυλά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλη τη βδομάδα τσιγάριζα κρεμμύδια.
Πολύ μ'αρέσει έτσι όπως μυρίζουν τα δάχτυλά μου.
Εγώ αγαπημένη τανίλα, να δεις ντολμαδάκια και πίτες που έφτιαξα τον τελευταίο καιρό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε σεις δεν έχετε άδικο...εγώ όταν είμαι λίγο αγχωμένος... γουσταρω να κάνω δουλειά σπιτιού που να έχει να κάνει με το νερό και ηρεμώ (πλύσιμο πιάτων το αγαπημένο μου) και πριν αρχίσουν οι αγχολυτικές προσφορες του στυλ έλα στο σπίτι μου να "νιώσεις" καλύτερα με το να γίνεις δουλάρα....να ενημερώσω οτι προτιμώ το άγχος από το να γίνω σταχτομπούτα ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ, ο καθείς προφανώς έχει τον τρόπο του, δεκτές άπασες προσφρορές... στους χαλεπούς και δύσκολους εργασιακά καιρούς που ζούμε εκτιμάται το οτιδήποτε (ιδίως το μισητό σίδερο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω ρε κυανότυπε αυτό το γαμωσίδερο είναι το χειρότερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήXe χε χε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάντε αυτό που κάνω κι εγώ (και με λένε τσαπα-τσούλα)
Έχω 5-10 ρούχα (συνολικά)που θένε σιδέρωμα.
ΟΛΑ* τα υπόλοιπα δε σιδερώνονται.
* πετσέτες, βρακια, σεντόνια, καλτσες, μπλούζες, παντελόνια, φορέματα, σορτσάκια, κ.λ.π.
αυτό το "μπραφ" μπορείς να το κάνεις πιο συγκεκριμμένο για να το μάθουμε και μεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήή όπως λέει και το "άσμα"
"πες μας τι πίνεις", γιατί ώρες-ώρες μου είναι απαραίτητο...
yiorgosl γαμησέτα, καλύτερα να σπάω πέτρες ισόβια δηλαδή
ΑπάντησηΔιαγραφήtanilla μου εγώ πάλι έχω πετριά και σιδερώνω ακόμη κι αυτά που *δεν σιδερώνονται (πετσέτες, βρακια, σεντόνια, καλτσες, μπλούζες, παντελόνια, φορέματα, σορτσάκια, κ.λ.π.)
jojo το μπραφ αυτό μόνο από κοντά περιγράφεται καλή μου, τάξε τσιπουρο-κατάσταση και θα σου εξηγήσω