1/9/13

"Ούτε εκεί, ούτε εδώ"

Ήταν δύσκολη εποχή, είχαν "φύγει" πολύ καλοί φίλοι σε σύντομο χρονικό διάστημα, είχε χαθεί η δουλειά, φιλοξενούμενος κι απένταρος, αναζητούσα τον τρόπο να ξεφύγω από όλα τα δεινά και να κάνω μια νέα αρχή.
Για την Veronica και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Καθώς δεν φοβόμουν την οποιαδήποτε εργασία (ευτυχώς ούτε εκείνη εμένα) βρέθηκα να κάνω τον ελαιοχρωματιστή για περίπου δύο εβδομάδες σε ένα αλλόθρησκο μουσείο στο κέντρο της Αθήνας. Παρότι ως άνθρωποι και κουλτούρα απλά επιβεβαίωσαν την "όχι και τόσο καλή" γνώμη που είχα για αυτούς, στην πληρωμή τους ήταν κύριοι... Έτσι με "γεμάτη" τσέπη μετά από καιρό πήγα να κάνω Πάσχα με τους δικούς μου.
Στο μικρό μου απομονωμένο δωματιάκι, καταφύγιο κι ορμητήριο παράλληλα για πάρα πολλά χρόνια, πάντα έπαιρνα δυνάμεις, αποφάσεις κι έκανα σχέδια για το μέλλον. Έτσι και το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, μετά τον Επιτάφιο και το λιτό γεύμα που ακολούθησε πήγα στο "διαλογιστήριο" για να πάρω τις σχετικές αποφάσεις για το μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι φαινόταν σκοτεινό... δεν έβλεπα άμεσες λύσεις είτε για δουλειά είτε για να φτιάξω από την αρχή το σπιτικό που ήθελα, άρχισα να σκέφτομαι μέχρι και την μόνιμη διαμονή μου στο χωριό με τους δικούς μου...
Με το ένα πόδι εδώ και το άλλο εκεί και νιώθοντας κάπου μεταξύ της ερήμου και της όασης έκανα την προσευχή που κάνω ως συνήθως κι έκλεισα τα μάτια περιμένοντας την έμπνευση.
Σε λίγα λεπτά το δωμάτιο "φωτίστηκε" από την παρουσία της γιαγιάς μου και με το γνωστό ήρεμο τρόπο της μου χάιδεψε τα μαλλιά και μου είπε: πολύ σύντομα θα σου δοθεί μια ευκαιρία, μην την χάσεις, εξαιρετικά γρήγορα θα ικανοποιηθούν όλοι σου οι στόχοι και θα έχεις αυτό που επιθυμείς...
Άνοιξα τα μάτια κι αισθάνθηκα "ευλογημένος" που μετά από τόσα χρόνια σωματικής απόστασης είχα ακόμη αυτή την πνευματική επικοινωνία μαζί της... Πραγματικά πολύ σύντομα βρέθηκα και με τα δύο πόδια στην όαση που επιζητούσα ενώ η έρημος γρήγορα φάνταζε μακρινός εφιάλτης. Το μετέωρο του πράγματος μετασχηματίστηκε σε κάτι σταθερό και σίγουρο.
Ήμουν πλέον εκεί που επιθυμούσα...

Υ.Γ.: καλό μήνα σε όλους, αν κάτι το θέλουμε πραγματικά και συνειδητά δεν είναι δυνατόν να μην συμβεί (με όποια βοήθεια...)

10 σχόλια:

  1. :)))

    Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω...
    Καλό μήνα να έχουμε!
    Φιλώ σε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι θα ήταν δυνατόν, φίλε μου. Μακάρι. Γιατί εγώ θέλω αλλά ακόμα δελ έγινε...

    Φιλιά, ευχαριστώ και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πραγματικά εύχομαι τα καλύτερα (και σε έχω συμπεριλάβει στις προσευχές μου να ξέρεις...), φιλιά να είστε καλά

      Διαγραφή
  3. δε νομίζω να συμβεί από μόνο του...μάλλον επειδή το θέλουμε πολύ κάνουμε υποσυνείδητα πράγματα για να το καταφέρουμε που στο τέλος το πραγματοποιούμε....
    εγώ δε φιλώ σε (απαγορεύεται ) ,χαιρετώ σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εννοείται ότι εμείς φέρνουμε τα πράγματα εκεί που θέλουμε, συν Αθηνά κλπ... να είστε όλοι καλά

      Διαγραφή
  4. όχι μόνο όμορφος αλλά και πάρα πολύ αισιόδοξος και τρυφερός!
    έχασα επεισόδια με τα λογοτεχνικά σάββατα. θα έρθω στα ίσα μου...
    φιλιά όμορφέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φιλιά καλή μου, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (μου έλειψες βρε)

      Διαγραφή
  5. Μόλις διάβασα το κείμενό,αλλά ομολογώ οτι μου έδωσε κουράγιο.
    εδώ και 2 βδομάδες ήθελα να ακούσω μια καλή κουβέντα, γιατί όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να ακούμε κάτι θετικό, ειδικά η φράση σου "αν κάτι το θέλουμε πραγματικά και συνειδητά δεν είναι δυνατόν να μην συμβεί (με όποια βοήθεια..)"
    Το εύχομαι και εγώ για όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να είσαι καλά και καλώς σε βρίσκω, όσο μεγαλώνουν οι ευχές τόσο περισσότερο δίνουμε δύναμη σε αυτούς που την χρειάζονται

      Διαγραφή

καλώς ορίσατε