11/7/13

Μέσα Μαζικής Εξόντωσης

Από μικρός και για διάφορους λόγους ήταν εθισμένος με οτιδήποτε μαζικό...
Για την Βερόνικα και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Οι γονείς του και λόγω εργασίας και λόγω κούρασης και βολής τους τον έβαζαν από μικρό να βλέπει τηλεόραση με τις ώρες, κόλλαγε με τις διαφημίσεις, τα παιδικά προγράμματα, τις σειρές, ακόμη και με τις ειδήσεις αργότερα...
Όταν μεγάλωσε έπαιρνε το λεωφορείο για να πάει φροντιστήριο, αργότερα το αντίστοιχο υπεραστικό για να πάει στην άλλη πόλη που σπούδαζε και γενικώς τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ποτέ δεν πήρε δίπλωμα ή αυτοκίνητο, του άρεσε να μπερδεύεται με τον κόσμο τις λίγες ώρες που δεν ήταν στο σπίτι και δεν έβλεπε τηλεόραση...
Αργότερα πήρε υπολογιστή και οι οθόνες κυριαρχούσαν στα μάτια και την ζωή του. Ζούσε σε αυτή την πλασματική πραγματικότητα, αρχικά δεν πίστευε σε όλα όσα άκουγε και διάβαζε αλλά το μέσον ήξερε καλά τον τρόπο να δηλητηριάζει σιγά σιγά την ζωή και το μυαλό του. Έτρωγε μπροστά στην τηλεόραση, έκανε έρωτα και κοιμόταν κι αυτή πάντα ανοιχτή, για την ακρίβεια αυτή ποτέ δεν κοιμόταν, ποτέ δεν έκλεινε.
Έχανε όλο και περισσότερο την υπόστασή του, για την ακρίβεια ένιωθε πλέον ότι η οθόνη, οι χαρακτήρες, οι απόψεις κι οτιδήποτε βρισκόταν στην ψηφιακή αυτή μορφή ήταν το πραγματικό κι ο ίδιος ήταν το φανταστικό.
Μετά από πολλά χρόνια η τηλεόραση είχε αρχίσει να μετράει αντίθετα, στην αρχή χιονάκι, μετά τρεμόπαιζε και λίγο πριν σβήσει οριστικά ακούστηκε να ψιθυρίζει από τα ηχεία της: σε ευχαριστώ που μου έκανες παρέα και πίστεψες σε μένα, δεν είμαι όμως εγώ η πραγματικότητα αλλά εσύ, βγες έξω στη φύση, κάνε βόλτες, πήγαινε για ποτό και φαγητό με φίλους, άκου μουσική και διάβασε βιβλία, αγάπησε κι ερωτεύσου ανθρώπους κι όχι μηχανές και ψέμματα, και τελειώνοντας ακόμη πιο σιγανά - σε σημείο που ίσως να μην ακούστηκε - κατέληξε, και που είσαι: μην με αντικαταστήσεις ποτέ, απλά ζήσε...

9 σχόλια:

  1. μου θυμίζει κάποιον που τριγυρνά εδω γύρω και εκλιπαρεί να τον διαβάζουμε χαχαχαχα
    δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο,να ζουν μέσω του υπολογιστή στις μέρες μας αρκετοί άνθρωποι!


    ελπίζω να μη με δω και μένα στα λογοτεχνικά Σάββατα χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μα για ποιον λέτε καλή μου; δεν μπορώ να καταλάβω... ΓΩΓ (γέλιο ω γέλιο, βαρέθηκα το lol), εννοείται δεν μιλάω για σπάνιο φαινόμενο, δυστυχώς συμβαίνει και συμβαίνει πολύ
      επίσης εσύ θα παίξεις στα λογοτεχνικά μόνο αν το θέμα αφορά τούρτα ή γκλίτερ (ξες εσύ...)

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος11/7/13, 10:54 μ.μ.

    Και τι θες να πεις; Χάλασε η τηλεόραση του ήρωα και δεν πήγε να πάρει μια 42άρα να γουστάρει; Ω μον ντιέ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. α το τέλος το δίνετε ο καθείς όπως του αρέσει και του ταιριάζει... ασπασμούς αγαπητό ανεκπλήρωτο

      Διαγραφή
  3. Οθόνες μικρές και μεγάλες τα σύγχρονα ναρκωτικά των ματιών...
    Ξενούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ καλό κείμενο, αλλά πονάει, ε;
    Είναι τόσο αληθεινό...

    Φιλιά πολλά και καφεδάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πονάει δεν θα πει τίποτα... ολόκληρες γενικές έχουν μεγαλώσει έτσι, να δούμε αν κάτι μπορεί να αλλάξει στο κοντινό μέλλον, φιλιά πολλά καλή μου

      Διαγραφή

καλώς ορίσατε