30/10/12

"Το αμείλικτο ζώο που ονομάζεται χρόνος..."

Κοίταξε το μεγάλο ρολόι στο σταθμό του τρένου και αγχώθηκε ακόμη περισσότερο. Η βοή του κόσμου που κατέκλυζε την αποβάθρα δεν βοηθούσε καθόλου στο να νιώσει καλύτερα. Κοίταζε το ακριβό ρολόι που φορούσε στο χέρι αλλά κι αυτό συμβάδιζε με αυτό του σταθμού. Κάθισε στο παγκάκι περιμένοντας το τραίνο, δεν είχε νόημα να κάνει βόλτες πάνω κάτω στην αποβάθρα, το τρένο θα ερχόταν σε 12 λεπτά κι ήταν ήδη αργοπορημένος στη δουλειά...
Για την Veronica και το Λογοτεχνικό Σάββατο
Έβαλε τα ακουστικά από το κινητό στα αυτιά του ώστε να μην ακούει την οχλοβοή κι έκλεισε ελαφρά τα μάτια. Το ράδιο έπαιζε το "Η ζωή είναι ωραία", αγαπημένο του θέμα κι έτσι χαλαρότερος όπως ήταν του ήρθαν αρχικά στη μνήμη οι στιγμές που σαν παιδί μάθαινε τον χρόνο: άκουσε την φωνή της μητέρας που του έλεγε: όταν ο μεγάλος δείκτης είναι στο 10 κι ο μικρότερος στο 30 η ώρα είναι δέκα και μισή... θυμόταν και τις δικές του σχετικές απορίες: γιατί μαμά κόβουμε την ώρα στη μέση; τα γέλια της τον έκαναν να χαμογελάσει και να ξεχάσει το άγχος του αρκετά. Έπειτα θυμήθηκε ότι μεγαλώνοντας άρχισε να βλέπει τον χρόνο σαν εχθρό περισσότερο: 8 το πρωί άρχιζε το μάθημα στο σχολείο, έπρεπε να φάει μεταξύ 2 και 2:30 το μεσημέρι γιατί μετά είχε φροντιστήριο, το απόγευμα στις 6 είχε τα Αγγλικά, το βράδυ 8 με 9 διάβασμα, μετά φαγητό με όλη την οικογένεια κι ύπνος νωρίς, πριν τις 11. Σε κάποια του όνειρα σαν παιδί έβλεπε τον χρόνο σαν ένα τερατόμορφο πλάσμα, όπου αντί για αυτιά είχε τα δύο κουδούνια του ξυπνητηριού, όλο το πρόσωπο σχηματιζόταν από το καντράν ενώ στην πλάτη είχε κουρδιστήρια που έμοιαζαν με αγκάθια...
Μεγαλώνοντας κατάλαβε ότι ο πραγματικός εχθρός και το πραγματικό τέρας δεν ήταν η ίδια η ώρα ή ο χρόνος αλλά η στιγμή που περνούσε και δεν ξαναγυρνούσε. Αποφάσισε να ζήσει την κάθε στιγμή σαν να ήταν η τελευταία, στην μετά εφηβική του περίοδο μπόρεσε σχεδόν να το καταφέρει όπως το φανταζόταν: δεν έχανε ευκαιρία να διασκεδάζει, να μαθαίνει, να αποκτά εμπειρίες, να περνά καλά το όποιο "τώρα". Ο χρόνος δεν ήταν πλέον το αμείλικτο ζώο που εμφανιζόταν στα παιδικά του όνειρα...
Όσο μεγάλωνε τόσο περισσότερο νερό έβαζε στο κρασί του, αναγκάστηκε να ακολουθήσει και πάλι κάποιες νόρμες, αρχικά ο στρατός, μετά η δουλειά, ήρθε κι η οικογένεια, ο χρόνος άρχισε και πάλι να γίνεται πιεστικός, το άγχος να αυξάνεται, ένιωθε ότι δεν του έφτανε η μέρα για να κάνει αυτά που ήθελε.
Άνοιξε αργά τα μάτια, η αποβάθρα είχε πολύ λιγότερο κόσμο, έβγαλε τα ακουστικά και γύρισε το κεφάλι προς το μεγάλο ρολόι και τις ανακοινώσεις των αφίξεων... είχε περάσει το τρένο του και δεν το κατάλαβε.
Το στόμα του σχημάτισε μισό χαμόγελο, δε βαριέσαι είπε φωναχτά, δικός μου είναι ο χρόνος, τον διαθέτω όπως θέλω κι άρχισε να σιγομουρμουρίζει τον ρυθμό του η "ζωή είναι ωραία"...

18 σχόλια:

  1. Σωστός.. ο χρόνος είναι δικό σου και τον διαθέτεις όπως θες.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για τα τρένα που έφυγαν!!για τη ζωή που είναι ωραια;;
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Hfaistiwna τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να κάνουμε, όταν το συνειδητοποιούμε είναι συνήθως αργά... φιλιά μικρέ μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΦΟΥΛΗ μου η ζωή είναι σίγουρα ωραία, αρκεί να μηναγχωνόμαστε χωρίς λόγο - για όποιο τρένο φεύγει και χάνουμε, σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ZouZouna μου να είσαι καλά, ελπίζω ο λίγος χρόνος που σου έκλεψε για να το διαβάσεις να μην πήγε χαμένος... φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το έχεις κουμπαρούλη το γράψιμο.
    Εύγε!Ειλικρινά!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μου άρεσε γιατί ...λεει αλήθειες..!!!!
    καλο βραδυ ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. christina με συγκινείς κουμπαρούλα, λες να εκδοθώ κι εγώ κάποτε; φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ρούλα να είσαι καλά Σμαραγδένια μου, σε ευχαριστώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. να εκδώσεις και την παρουσίαση θα την κάνω εγώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. christina μου και μόνο για την παρουσίαση που θα κάνεις αξίζει τον κόπο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιε μου εύγε

    ένιωσα ότι με περιέγραψες

    καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Papi Tremens μα σε είχα κατά νου, πως θα μπορούσα αλλιώς; καλό σου μήνα και μεγάλο φιλί σου στέλνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ξόδεψα δικό μου χρόνο και χαλάλι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ZouZouna μου, το ξέρεις πόσο σε αγαπώ έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε