"Χωρίς το φυλακτό μου δεν ζω..."

Φιλήθηκαν με πάθος λες κι ήταν η τελευταία φορά... κι όμως εδώ και 53 χρόνια ζούσαν ο ένας για τον άλλο.
Παντρεύτηκαν το 1959 μετά από αρκετά μακρόχρονη πολιορκία του άντρα. Ήταν κι άλλες εποχές βέβαια, όλοι σε χαμηλοτάβανα σπιτάκια και στη μέση μια κοινή αυλή, όπου οι κρυφές ματιές και οι τυχαίες συναντήσεις έδιναν κι έπαιρναν.

Για το Λογοτεχνικό Σάββατο της Veronica

Αγαπήθηκαν πολύ, έφεραν στον κόσμο 2 παιδιά που με πολύ αγώνα κατάφεραν να μεγαλώσουν, σπουδάσουν και να νιώθουν περήφανοι για αυτά.

Οι αναποδιές και οι αρρώστιες απλά τους ένωσαν ακόμη περισσότερο, ο άντρας σε όλη την διάρκεια αυτών των χρόνων φορούσε στο λαιμό μια καδένα που κατέληγε σε ένα φυλαχτό όπως το έλεγε. Δεν το έβγαζε ποτέ, ούτε όταν δούλευε στην οικοδομή (ριψοκινδυνεύοντας σαφώς), ούτε όταν έκανε μπάνιο, πουθενά...
Η γυναίκα παρότι το γνώριζε το πάθος του για αυτό, δεν έπαυε να τον πειράζει: μαζί σου θα το πάρεις καημένε; ή κάποιο βράδυ να δεις που θα στο βγάλω και δεν θα πάρεις χαμπάρι...
Όσο κι αν τον ρωτούσαν όλοι για το τι περιείχε το φυλακτό, ο ίδιος το κρατούσε επτασφράγιστο μυστικό.
Η γυναίκα κάποια χρόνια αργότερα αρρώστησε βαριά, ο άντρας της παρότι κι αυτός χτυπημένος από σοβαρή ασθένεια δεν έφευγε από δίπλα της, σε κάποια στιγμή όταν ένιωσε ότι την εγκαταλείπουν οι δυνάμεις του ψιθύρισε: πες μου σε παρακαλώ, τι περιέχει αυτό το φυλαχτό; δεν θέλω να φύγω με την απορία...
Με βία κράτησε τα δάκρυά του και της είπε: Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά το φορούσα την μέρα που γνωριστήκαμε, για την ακρίβεια το πρωτοφόρεσα τότε. Ίσως δεν το παρατήρησες εκείνη τη στιγμή - σε πλάνεψαν τα μάτια μου; (σχεδόν γελώντας) αλλά την στιγμή που έσκυψα να σε φιλήσω για πρώτη φορά το άνοιξα με το ένα μου χέρι και το έκλεισα αστραπιαία. Αυτό το φυλαχτό περιέχει την πρώτη σου ανάσα δίπλα μου, το πάθος, τον σεβασμό, την εκτίμηση, την αγάπη, δεν θέλω να ανοιχτεί ποτέ, δεν θέλω να το αποχωριστώ ποτέ, είναι όλα όσα μου έδωσες σε μια στιγμή, σε μια ζωή, αιώνια...

Υ.Γ.: Η ιστορία αυτή είναι αφιερωμένη στη σημερινή επαίτιο γάμων των γονιών μου, εμπεριέχει αρκετές αλήθειες ανάμικτα με την φαντασία βεβαίως, να είστε όλοι καλά, με ή χωρίς φυλαχτά.