Τι κι αν δεν πήρες το φλουρί;

Καλή χρονιά από καρδίας σε όλους. Τι κι αν δεν σας έκατσε το φλουρί; Μετά από επισταμένες μελέτες η 1 στις 2 βασιλόπιττες δεν περιλαμβάνει φλουρί λόγω κρίσης. Πέρα από πλάκα δύο στις τρεις που κόπηκαν υπό την παρουσία μας, το συγκεκριμένο τυχερό έλειπε. Άσε που όποτε μου έχει τύχει δεν βλέπω καμιά ιδιαίτερη τύχη στη συγκεκριμένη χρονιά, πόσο μάλλον που δεν πιστεύω στην τύχη γενικότερα. Το δε ρόδι που έσπασε στην είσοδο του πύργου από φίλη φέτος δε λέει να ξελεκιάσει με τίποτα όμως, μια στάμπα ΝΑ με το συμπάθειο, τι χλωρίνες, τι κάθε είδους καθαριστικά και συνδυασμοί τους, αυτή εκεί καμαρώνει. 

Μετά από όλα τα ωραία πρωτοχρονιάτικα (τύπου ρεβεγιόν σε φίλη που περάσαμε μια χαρά, τα ποδαρικά που ανταλλάξαμε κι άλλα έθιμα της πρώτης του χρόνου) την δεύτερη του τρέχοντος έφυγα για το γνωστό κι αγαπημένο Ευβοιώτικο χωριό αφήνοντας τα καθήκοντα του bar tender για λίγο. Εκεί πέρα από τη γνωστή φιλοξενία των φίλων μου, απόλαυσα:

ο κολλητός σε στάση τύπου γοργόνας ψαρεύει

Μια υπέροχη βαρκάδα μετά ψαρέματος καλαμαριών, όπου ο καιρός ήταν υπέροχος, η θάλασσα λάδι, μόνο πάπιες περαστικές και γλάροι ένα γύρω, η θερμοκρασία τέλεια, η παρέα ακόμη περισσότερο, πράγματα που δεν μας έκαναν καρδιά να γυρίσουμε στη στεριά.

εδώ τραβάει λίγο μπας και πιάσει τίποτα

Το αποτέλεσμα εκτός της απίστευτης ξεκούρασης ήταν 6 καλαμάρια (εγώ έπιασα το 1 για να μην περιαυτολογώ) όπου κι ετιμήθηκαν δεόντος αργότερα...

το χωριό από τη βάρκα

 Κουρασμένοι - ας πούμε - από την προσπάθεια ψαρέματος, μεταβήκαμε στην δίπλα στο λιμάνι γνωστή ψαροταβέρνα όπου επιδοθήκαμε σε όργιο ουζομεζέδων (ξεκινήσαμε δειλά με ένα ουζάκι, μια σωλήνες κι ένα γαυράκι μαρινάτο) και καταλήξαμε με κάμποσα ακόμη ουζάκια, χταπόδι, σαγανάκι, κ.ά που μη σας λέω τώρα γιατί θα τρέξουν σαλάκια.

Βέβαια με το γυρισμό στο σπίτι απόγευμα πλέον ανάψαμε το τζάκι

το τζάκι

καθαρίσαμε τα καλαμαράκια που πιάσαμε, και μαζί με σουπιές (εννοείται επίσης παραγωγής) με ρύζι, μαρουλοσαλάτα από τον κήπο και κρασάκι σπιτικό την κάναμε ταράτσα.

τα αλιευθέντα καλαμάρια

Στο 21 μετά από κάθε βραδινό τραπέζι έχανα (όχι μόνο εγώ, όλη η παρέα πλην κολλητού - μακάρι να είναι πάντα τόσο τυχερός), αλλά η παρέα ήταν τόσο καλή που όλα τα πέρναμε για πλάκα και τίποτα δεν χαλούσε τη διάθεση. 

Την επόμενη ημέρα πήγαμε στο βουνό κι απολαύσαμε έλατα, χιόνι, καθαρό αέρα, ηρεμία, μαζέψαμε κάποια λίγα χορταράκια και βέβαια την κάναμε εκ νέου ταράτσα σε παρακείμενη ταβέρνα, όπου μεν ήταν όλα φέεετα (με το πάσο τους τα σερβιρίσματα κτλ), αλλά τόσο επίσης παρεϊστικά κι ωραία που ούτε τσίκνα ούτε η οκνηρία του προσωπικού μας χάλαγε.

Το βράδυ βγήκα μετά κουμπάρας και βαφτιστήρας σε παραπλήσιο τουριστικό λιμάνι (ε ναι, πάλι για φαγητό, κάποια κιλάκια πρέπει να τα τσίμπησα) και γυρίζοντας συνεχίστηκε το κρασοπότι και λουκάνικο καπνιστό για μεζές...

Ο Μανώλης, η γάτα της παρέας δίπλα στο τζάκι

Την επομένη κατά το μεσημεράκι πήρα το δρόμο του γυρισμού με φορτωμένες μπαταρίες, ξεκούραση όσο δε λέγεται κι ανακτώντας δυνάμεις για τη δύσκολη χρονιά που προβλέπεται. Στην Αθήνα ο παραγωγός με περίμενε για το σερβίρισμα, η Ταμάρ για τις βόλτες και την γενικότερη περιποίηση, ένας φίλος από Λαμία ήρθε σήμερα αυθημερόν για καφέ, φαγητό, δουλειές κι ευχές για την αυριανή... κι όλα παίρνουν την πορεία τους. 

Η ταμάρ βεβαίως

 Επίσης το βραδάκι περιμένουμε μια πολύ καλή φίλη για μαργαρίτες κι άλλη μια για εκπομπή με τις όμορφες επιλογές τις. Ώρα να σηκώσω μανίκια και να ετοιμάζω το μπαρ σιγά σιγά. Τα φιλιά μου αγαπητοί και να έχουμε μια υπέροχη χρονιά με αγαπημένους πάντα κοντά μας.