3/5/10

Τίποτα

Πρωτομαγιάτικα βρέθηκα σε σπίτι φίλων για να γιορτάσουμε την ημέρα με φαγητό, ποτό, λουλούδια και πολύ κουβέντα. Όπως βέβαια το επιβάλλουν οι περιστάσεις δεν ήταν δυνατόν να μην επικεντρωθούμε στις τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις και στο αντίκτυπο που θα έχουν στον καθένα μας τα μέτρα (που μας πήραν) κι η νέα εποχή (δεν μιλάμε για το ότι καλοκαιριάζει). Μέσα στα ποτά του μπαρ των φίλων υπήρχε και το λικέρ "Τίποτα", μια έξυπνη ιδέα του Τριπολιτσιώτη Νίκου Μπίρη που μπαϊλτισμένος από τους πελάτες που σαν απάντηση στο "τι θα πάρετε;" η απάντηση ήταν "τίποτα", άρχισε λοιπόν να τους σερβίρει το "Τίποτα". Αυτά έγιναν στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Δύσκολα χρόνια σίγουρα για τους Έλληνες. Η κατάληξη και το ευχάριστο της κουβέντας που είχαμε ήταν ότι στα δύσκολα ο Έλληνας βρίσκει τον τρόπο και επιβιώνει, ακόμη πιο θετικό είναι η αλληλεγγύη που δείχνουμε, η επαναφορά άλλων αξιών πέραν των υλικών, όσοι μπορούν να υποστηρίξουν ασθενέστερους με όποιον τρόπο το κάνουν, βγαίνουμε από το καβούκι και την επιτηδευμένη ασφάλεια και μέσα από τη δυσκολία και την ανασφάλεια νιώθουμε σύνολο, ομαδικά πορευόμαστε, αρχικά μικρές ομάδες φίλων και γνωστών που όλο και μεγαλώνουν. Αυτό που ακούς όλο και περισσότερο, ιδίως από τους μεγαλύτερους, είναι ότι κάποιος επιτέλους θα πρέπει να πληρώσει, να μπει φυλακή, ένα τρανταχτό όνομα όχι μικροαπατεώνες, σε εμάς θα τα πάρουν που θα τα πάρουν, ας αναλάβει και κάποιος την ευθύνη. Αν δεν ευθύνεται κανείς δεν θα είχε γίνει Τίποτα, αφού είμαστε εδώ που είμαστε ας τους κεράσουμε ένα Τίποτα, δικής μας συνταγής, όσο πικρόξινο γίνεται.

Τούτος ο Μάης θα είναι πραγματικά καυτός σε όλα τα επίπεδα, οι κρατούντες ελπίζουν ότι λόγω καλοκαιρίας κι αλλαγής διάθεσης όσο φτιάχνει ο καιρός θα φάμε ακόμη πιο αμάσητα τα όποια μέτρα, εγώ προτείνω να είμαστε αρχικά εύρωστοι ψυχοσωματικά και κατόπιν με ωριμότητα να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα, θυμηθείτε ότι ο βουβός θυμός όταν γιγαντώνεται γίνεται ανεξέλεγκτος, δώστε βοήθεια σε όποιον την χρειάζεται και με όποιον τρόπο μπορείτε. Το "Τίποτα" το κερνάμε σε αυτούς που προσπαθούν να μας τη φέρουν, στους φίλους κερνάμε τα "Πάντα". Αλληλεγγύη φίλοι μου, ας τη βάλουμε όλοι στη ζωή μας.

3 σχόλια:

  1. Θα τα καταφέρει ο Έλληνας, μπορεί να είχε μάθει αλλιώς τόσα χρόνια αλλά θα προσαρμοστεί, δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς άλλωστε, μακάρι να είναι όσο το δυνατό πιο ανώδυνο..
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. με λίγο τίποτα και λίγη τζούλια, αυτό θα μπορούσε να είναι και ένα τώρα που το σκέφτομαι, το τίποτα-τζούλια, ξεχνιέμαι!καλό μήνα και σε σένα!
    σε λίγο με μπαλκονάδες να ξεχαστούμε περισσότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Hfaistiwna πάντα τα καταφέρνουμε, το θέμα είναι να μπορούμε να αντιδρούμε κι όχι να δεχόμαστε άνευ διαμαρτυρίας τα πάντα

    tovene οι μπαλκονάδες ξεκίνησαν - ευτυχώς, τα υπόλοιπα τίποτα δυστυχώς κυκλοφορούν ανενόχλητα ακόμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε