Καλή χρονιά

θα έχουμε που λέει κι ένας φίλος. Αν μη τι άλλο δεν μας πήραν ακόμη την ελπίδα. Παρ όλη τη βία που κυριαρχεί εντός κι εκτός συνόρων, την οικονομική ανασφάλεια κι άλλα δεινά που μας περιμένουν το φετινό κουτάκι της Πανδώρας όλο και κάτι ευχάριστο θα έχει για μας στο βάθος του. 

Οι γιορτινές ημέρες σε προσωπικό επίπεδο πέρασαν σε ξεκούραστους κι ευχάριστους ρυθμούς, με την μικρή απόδραση που έλεγα στους δικούς τα Χριστούγεννα, με Πρωτοχρονιά με φίλους και τις επόμενες ημέρες παρέα με την κουμπάρα από το χωριό με τα δύο της παιδιά που για χάρη τους ξανάγινα για λίγο κι εγώ παιδί συνοδεύοντάς τα σε τρενάκια, παραμυθόσπιτα στον Εθνικό κήπο (ευτυχώς όχι και στο καρουσέλ που τόσο μα τόσο αντιπαθώ...). Με τα παιδιά πήγα και σε παράσταση που για άλλο λόγο ούτε που θα σκεφτόμουν να πάω, ενώ χθες ευτυχώς πρόλαβα να δω σε τελευταία παράσταση και τη Συνοδό στο Βαφείο που μου άφησε άριστες εντυπώσεις. Κατά τα άλλα ξεκούραστα, πολύ φαγητό, ποτό, φίλοι νέοι και παλιοί. Η Tamar πέρασε επίσης τις ημέρες των Χριστουγέννων παρέα με τη φίλη της Sunny που φιλοξενήσαμε (απερίγραπτες καταστάσεις, αυτές πέρασαν καλά πάντως), 

και κάπως έτσι χωρίς παιδιά και σκυλιά (επιπλέον) φτάσαμε στην τρέχουσα εβδομάδα μεγαλύτερης ακόμη ξεκούρασης (αδειούχος είπαμε) όπου λέω να μαζέψω κάποια πράγματα και να μην κάνω απολύτως τίποτα...

Εύχομαι σε όλους την πραγματοποίηση των προσδοκιών σας για αυτή τη χρονιά, με πολλή αγάπη, χαρά, ευτυχία κι όλα τα υλικά και πνευματικά αγαθά συντροφιά σας. 

Υ.Γ.: ρίξτε το έξω/ μέσα/ στην τρελή, αλλά πάντως κάπου, μην περνούν οι μέρες άσκοπα