17/10/08

Υπερ-κόπωση

Υπερήρωες τελικά υπάρχουν μόνο σε κόμικ και ταινίες του Χόλιγουντ. Ενώ υπερ-κοπωτικοί (αδόκιμη η λέξη;) τελευταία όλο και περισσότεροι. Στο γραφείο που είμαι τουλάχιστον, κατά το ολιγόλεπτο διάλειμμα για τσιγάρο στον ειδικό χώρο όλοι δείχνουμε από ζόμπι έως "αλλού". Το καλό είναι ότι το διακωμωδούμε όσο μπορούμε (αλλιώς πως να βγει θα μου πεις;) με διάφορους τρόπους. Η αλήθεια είναι ότι γυρίζοντας σπίτι πέφτω (αφού αλλάξω σε δεύτερα και τακτοποιήσω πολύ βασικά μόνο πράγματα) στον καναπέ συνήθως που ξαπλώνει η Tamar, η οποία ασθμαίνοντας με ένα ουφ που σημαίνει πάλι αυτός μου έπιασε τη θέση, κάθεται δίπλα μου. Σε αυτή την απόλυτη στάση του δεν κάνω τίποτα μπορεί να περάσω από λίγα λεπτά έως αρκετές ώρες - ανάλογα με το αν θα πρέπει να μαγειρέψω κάτι ή να βάλω κανένα πλυντήριο - ευτυχώς που (συνήθως) δεν ξεχνάω να βάλω φαγητό στην μικρή μου. Τώρα που είπα ξεχνάω, μου συμβαίνει και το άλλο τελευταία: σηκώνομαι με ορμή και πηγαίνω στην κουζίνα, και στον ελάχιστο χρόνο κι απόσταση προς αυτή ξεχνάω γιατί σηκώθηκα, να ήθελα να πιω κάτι; ή να φάω κάτι; άσε που τελικά μου βγαίνει να κάνω μια εντελώς άκαιρη δουλειά, όπως το να καρφώσω, να βιδώσω ή να καθαρίσω κάτι που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει και το Σαββατοκύριακο. Το ποιο; Αυτό της ξεκούρασης ντε, που έτσι για αλλαγή κι αφού δουλεύω τελικά κι από το σπίτι λέω την Κυριακή - γιορτή και σχόλη - να πάω από τη δουλειά, γιατί δεν έχω κι όλα τα απαραίτητα εργαλεία να τα προλάβω όλα από το σπίτι...
Αν τώρα όλο αυτό σας φαίνεται ήδη κουραστικό, ας προσθέσω τις αγαπημένες μου ασχολίες όπως: σιδέρωμα (το σιχαίνομαι, το έχω πει;), μεταφυτεύσεις και πότισμα φυτών (το μόνο που με ξεκουράσει στην πραγματικότητα), λίγο παιχνίδι με την Tamar, και καμιά βόλτα μέχρι το περίπτερο ή τον φούρνο...
Αλλά ως γνωστόν δεν το βάζω κάτω, μήνας είναι (και κάτι) θα περάσει, εμείς να είμαστε καλά και θα τα καταφέρουμε κι εδώ, οι προοπτικές είναι καλές και το νερό μπήκε στο αυλάκι.

υ.γ.: πάντως πέρα από πλάκα η ένταση κι η κούραση που υπάρχει αυτές τις ημέρες σε όλα τα επίπεδα δεν περιγράφεται με λόγια, πρέπει να το βιώσει κανείς από κοντά για να καταλάβει τι εννοώ, καλή ξεκούραση σε όλους, νομίζω το επόμενο ποστ θα είναι από κάποιο spa χαλάρωσης...

15 σχόλια:

  1. και όσο περνάνε τα χρόνια μειώνονται και οι αντοχές, οϊμέ και πάλι οϊμέ (για μένα το λέω δεν είναι σπόντα, λολ) καλή ξεκούραση και καλό σουκού. και αν δεν χρειαστεί μείνε εκεί στον καναπέ. μια χαρά είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κούραση βγήκε από αυτο το ποστ.. αλήθεια.. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει την κούραση του άλλου δυστυχώς.. κοίτα να ξεκουράζεσαι όσο μπορείς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα. Έχω περάσει από αντίστοιχη φάση, που δεν ήθελα να κάνω τίποτε απολύτως μπαίνοντας στο σπίτι. Μόνο να ξαπλώσω στον καναπέ και να μην κουνηθώ από εκεί για μέρες.
    Άρα, υπομονή, θα περάσει.

    υ.γ. το σωστό είναι "υπερκοπωσικοί", νομίζω. Δεν είμαι και ο Μπαμπινιώτης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χμμμ

    καλά περνάς και σύ!
    και γώ που νόμιζα ότι μονο εγώ αισθάνομαι έτσι!

    σπα? τρίμηνες διακοπές χρειάζομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ξε-σπά που σε χρειάζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. blueprintsouli μου, έλα επειγόντως Αμερική να ξεκουραστείς, με σπα, μασάζ, και κρεβάτι (και θα φτιάξω και κουλουράκια αισθησιακά απόλυτης ηδονής)....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όπως θα έλεγε και ο αγαπημένος αστυνόμος Σαϊνης, εμπρός λοιπόν καλά μου πατίνια!!!!!:-)
    Υπομονή... Θα έρθουν καλύτερες μέρες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. για το μονο που πρεπει να ανυσιχεις ειναι αυτο το ,, απο το σαλονι ως την κουζινα ,, :ΡΡρ

    οπως το ειπες .....μηνα ειναι θα περασει ( που να φυγει ο ριμαδης επιτελους μας επριξε!!) %^%^%%%$$##%

    καλο σκ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ου γαρ το γηρας...

    βεβαια και 65 να ησουν με το κορμι του Ατλαντα ενα real θα το ειχες καθε μερα...

    Αχ αυτα ειναι τα καλα της ζωης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. όπως το λές, ένα δύσκολος μήνας είναι θα περάσει.
    Αν δε συχαινόμουν τόοοοοσο πολύ το σιδέρωμα και γενικά τις δουλείες του σπιτιού θα ερχόμουν να βοηθήσω...
    Τώρα το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να πάρω μια τούρτα σοκολάτα, και να έρθω προς τον Πύργο, ελπίζοντας μέχρι να φτάσω να έχει μείνει η μισή να σας κεράσω...
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. basnia αχ, μειώνονται οι ρημάδες οι αντοχές, λες να μην το ξέρω;
    υ.γ.: Κυριακή απόγευμα και μόλις γύρισα από τη δουλειά

    hfaistiwna προσπαθώ αγαπητέ, αλλά δε μ' αφήνουν (καλά έχω κι εγώ την πετριά, δε λέω)

    jimmy μόνο υπομονή μπορώ να κάνω...
    υ.γ.: δεν έχω ξεχάσει, απλά δεν ευχαιρώ, καταλαβαίνεις τι λέω

    ria να τις κάναμε εξάμηνες καλύτερα; τις αγωνιστικές μου καλησπέρες

    tovene δεν έχεις κι άδικο, που να το κάνω δεν είμαι σίγουρος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. sikia όσο σκέφτομαι το σούφρωμα των χειλιών κατά την παρασκευή των κουλουρακίων τόσο πείθομαι να κάνω ένα ταξίδι...

    fevis χαχα, που το θυμήθηκες τώρα αυτό; καλά θα ήταν να είχα και μερικά μηχανικά μέρη, τις καλησπέρες μου

    korinoskilo ωχ, βλέπω πολλούς συμπάσχοντες και δεν είμαι σίγουρος αν κάτι τέτοιο με παρηγορεί (όσο για το ανησυχητικό του θέματος που λες, ναι κι εμένα αυτό με απασχολεί περισσότερο τελικά), καλά να περνάς

    x-oyranoy μιλάς από θέση ισχύος, αν είσαι 19 1/2 μπορείς και να κοροϊδεύεις, επίσης ποιά ακριβώς είναι τα καλά της ζωής;

    mahler αναμένω λοιπόν τούρτα, ας είναι κι ένα κομμάτι, τόσο γλυκή που είναι δεν μπορείς να φας και πολύ (άσε που έχει μισή από χθες στο ψυγείο, κοπιάστε λοιπόν), καλησπέρες και καλά αποτελέσματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ασφαλώς και καταλαβαίνω και ξέρεις ότι δεν παρεξηγώ (ειδικά εσένα)...
    Κουράγιο, θα έρθουν καλύτερες μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγγελία:
    Ψάχνω άτομο που να του αρέσει το σιδέρωμα και να σιχαίνεται να βάζει πλυντήριο για να μου σιδερώνει και να του βάζω πλυντήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. jimmy thanks bud...

    tanila αφού το είπα βρε, σιχαίνομαι το σίδερο, αν βρεις άνθρωπο να απαντήσει θετικά σε αυτή την αγγελία σε παρακαλώ να μου τον γνωρίσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή

καλώς ορίσατε