Οκ, το έχουμε ήδη πει: δεν μ'αρέσουν οι Αμερικανιές και οι παγκόσμιες ημέρες, αλλά ως γνωστός ημι-αντιδραστικός σε πολλά πράγματα ας το πάρει το ποτάμι.
Σήμερα δεν πρόκειται να σου αφιερώσω ούτε ποίημα, ούτε λουλούδια, ούτε γλυκά, ούτε λούτρινα κι άλλα χαζά. Απλά θα σου φρεσκάρω τη μνήμη για την πρώτη (και μοναδική) εορταστική μας έξοδο τέτοια ημέρα, μετά φίλης τότε, σε Ταϊβανέζικη τρύπα, μια παρέα σ' ένα τραπέζι όλοι, με προσμονή, έρωτα να ξεχυλίζει, εμάς να λάμπουμε στο μισοσκόταδο του μαγαζιού, τα όνειρα για την Αίγυπτο προ των πυλών και τόσα άλλα που δεν σου είπα τότε. Που δε σου λέω ακόμα ίσως. Τότε απλά προσπαθούσα να ξεπεράσω φοβίες, προκαταλήψεις κι άλλα που ακόμη και τώρα κοροϊδεύεις. Τώρα, έχοντας περάσει πολλές συμπληγάδες και πλήρως συνηδειτοποιημένος, μπορώ άφοβα να κάνω βήματα μπροστά, να σου πω ότι σ' αγαπάω (αν και σε παιδεύω όσο μπορώ σε αυτό, το παιχνιδάκι που παίζουμε σχεδόν κάθε βράδυ, ξέρεις εσύ...) και να καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι κάτι δεδομένο, κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει ότι και να συμβεί στο μέλλον.
Την πρώτη μας βέρα μου την έκλεψαν αν θυμάσαι λίγο μετά, την επόμενη δεν θα τολμήσουν να την ακουμπήσουν γιατί θα τους κάψει...
Υ.Γ.: κάθε μέρα ερωτευμένοι παιδιά, μην τους αφήνετε να σας κλέβουν και μετά να σας μεταπωλούν και την αγάπη
Σήμερα δεν πρόκειται να σου αφιερώσω ούτε ποίημα, ούτε λουλούδια, ούτε γλυκά, ούτε λούτρινα κι άλλα χαζά. Απλά θα σου φρεσκάρω τη μνήμη για την πρώτη (και μοναδική) εορταστική μας έξοδο τέτοια ημέρα, μετά φίλης τότε, σε Ταϊβανέζικη τρύπα, μια παρέα σ' ένα τραπέζι όλοι, με προσμονή, έρωτα να ξεχυλίζει, εμάς να λάμπουμε στο μισοσκόταδο του μαγαζιού, τα όνειρα για την Αίγυπτο προ των πυλών και τόσα άλλα που δεν σου είπα τότε. Που δε σου λέω ακόμα ίσως. Τότε απλά προσπαθούσα να ξεπεράσω φοβίες, προκαταλήψεις κι άλλα που ακόμη και τώρα κοροϊδεύεις. Τώρα, έχοντας περάσει πολλές συμπληγάδες και πλήρως συνηδειτοποιημένος, μπορώ άφοβα να κάνω βήματα μπροστά, να σου πω ότι σ' αγαπάω (αν και σε παιδεύω όσο μπορώ σε αυτό, το παιχνιδάκι που παίζουμε σχεδόν κάθε βράδυ, ξέρεις εσύ...) και να καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι κάτι δεδομένο, κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει ότι και να συμβεί στο μέλλον.
Την πρώτη μας βέρα μου την έκλεψαν αν θυμάσαι λίγο μετά, την επόμενη δεν θα τολμήσουν να την ακουμπήσουν γιατί θα τους κάψει...
Υ.Γ.: κάθε μέρα ερωτευμένοι παιδιά, μην τους αφήνετε να σας κλέβουν και μετά να σας μεταπωλούν και την αγάπη
Να ζήσετε λοιπόν και να περνάτε πάντα καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήη λογικη φωνη μεσα στο σπιτι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονια σας πολλα ΚΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ
:)
Χρόνια πολλά, μέσα από την καρδιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι γλυκήτατος.......... να χαμογελάτε πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ίδιο κλίμα λοιπόν, κι εφόσον εσύ δεν αφιερώνεις ποιήμα, θα το κάνω εγώ αν μου επιτρέπεις. Αφιερωμένο λοιπόν σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα μ'ένα πικρό χαμόγελο στο τέλος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε
αποσταμένοι οι έρωτες
κι οι γρίλιες των παράθυρων εστάξανε
τον πόνο που κρατάνε
Στις στέγες εκρεμάστη το φεγγάρι
σκυμμένο προς τα δάκρυα του
κι η μυρωμένη λύπη των τριαντάφυλλων
το δρόμο της θα πάρει
Ολόρθο το φανάρι μας σωπαίνει
χλωμό και μυστηριώδικο
κι η πόρτα του σπιτιού μου είναι σα ν' άνοιξε και λείψανο να βγαίνει.
Σαρκάζει το κρεβάτι τη χαρά τους
κι αυτοί λέν πως έτριξε·
δε λεν πως το κρεβάτι οραματίζεται
μελλοντικούς θανάτους.
Και κλαίνε οι αμανέδες στις ταβέρνες
τη νύχτα την αστρόφεγγη
που θα' πρεπε η αγάπη ναν την έπινε
και παίζουν οι λατέρνες.
Χυμένες στα ποτήρια καρτερούνε
οι λησμονιές γλυκύτατες·
οι χίμαιρες τώρα θα ειπούν το λόγο τους
και οι άνθρωποι θ' ακούνε
Καθημερνών χαμώνε κοιμητήρι
το πάρκον ανατρίχιασε
την ώρα που νεκρός κάποιος εκίνησε
να πάει στη χλόη να γείρει.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για τις...αμερικανιές. (άσε που δεν ήξερα καν τί είναι σήμερα...ας είναι καλά τα μπλογκς χαχα)
ΑπάντησηΔιαγραφήfevis να είσαι καλά κι εσύ πάντα ευτυχισμένη κι αγαπημένη με τον καλό σου
ΑπάντησηΔιαγραφήx-oyranoy χαχα, το έχεις διακρίνει έτσι; κι εσύ να έχεις πάντα αγάπη στη ζωή σου απλώχερα
jimmy σ'ευχαριστώ καλό μου, φιλιά
sophie μου, πολύ καλή η ευχή σου (παρότι μισούμε κι οι δύο αυτή τη μέρα...)
fallen μα Καρυωτάκη αγαπητέ; οκ, κι εμένα μ'αρέσει, άλλοστε πέρυσι τέτοια εποχή είχα αφιερώσει ποίημα και δεν μ'αρέσει να επαναλαμβάνομαι (καλά είναι λίγο ψέμματα αυτό, αλλά πρόκειται για άλλο θέμα)
νιόβη εμ πως; είμαστε και της ενημέρωσης... (εγώ λουλούδια θα δώσω αύριο πάντως που θα βγουν και προσφορές...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού υπάρχει και ένας ρομαντικός στην παρέα σώζεται το πράγμα. Και μου το παίζει και δύσκολος πανάθεμά τον! Όπως και νά'χει εύχομαι να τριπλασιάσετε το ρεκόρ που ήδη ζείτε (μη σου πω και παραπάνω). Πάω τώρα να ετοιμαστώ. ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΤΙΣ ΕΞΟΔΟΥΣ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ Χμφ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ madΔεν στο παίζει δύσκολος, είναι και έχε χάρη που έχεις γεννέθλια, διαφορετικά κώλο κώλο με τον συκιά θα σας έδενα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή τι μπορεί να συμβεί χειρότερο στο μέλλον;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε βρε να με χαίρεσαι!!!
Κάθε μέρα εννοείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήTi;;;; Υπάρχει και άλλο άτομο στη ζωή σου εκτός από μένα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκορδόπιστε!
πέστα χρυσόστομε!
ΑπάντησηΔιαγραφή(να περνάς καλά και να έχεις πάντα αγάπη στην καρδιά)
Blueprintsouli μου, ο Παυλούκος γιατί θέλει να με δέσει κώλο με κώλο με τον MADouli? Και γιατί τη Τανίλα δε τη ξεμαλλιάζει που τα έχετε?
ΑπάντησηΔιαγραφή@ sikia Τι να ασχοληθώ αγάπη μου με την χαμηλοκώλα βλάχα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆστην να νομίζει η κακομοίρα ότι έχει σουξέ.
Ενώ εσένα και τον άλλο τον παστρικό τον σαλονικιό θα σας τσουρομαδήσω, Τσουτσουνέλες ε, Τσουτσουνέλες!!!
mad αχ, τι να σου πω τώρα, ευχή είναι αυτό; έστω, και πάλι πολύχρονος
ΑπάντησηΔιαγραφήpavlo
1. άσε ήσυχους τους φανς μου
2. τι χειρότερο; μα ακριβώς να σε χαίρομαι
3. ε όχι και Τσουτσουνέλες... τα γλυκά μου... (εσύ Τανίλα μην ακούς παιδί μου, από ζήλια τα κάνουν)
αντώνη χαίρομαι που συμφωνείτε αγαπητέ
tanila α!!! δεν στο είχα πει; χρόοοονια τώρα
yo!reeka κι ο Χρυσόστομος... Ιωάννης ήταν νομίζω...
κι εσείς πάντα αγαπημένοι
sikia μου, θεωρεί την Τανίλα αμελητέα ποσότητα (η αλήθεια είναι ότι το λες αυτό άμα την δεις), ενώ εσάς σας θεωρεί ασύμμετρη απειλή
Ζητω η διαθεση και..η διαρκεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερνα καλα!Περνα ερωτευμενα!
υγ Δεν ειναι Αμερικανια!Καθολικη ειναι και καθολου ευκαταφρονητη!Ειναι πραγματι τιμητης των ερωτευμενων!Και φυσικα ειναι η; δεν ειναι αγιος,οσο και οι δικοι μας!Για τον Βαλεντινο μιλαω!
Καλησπερες!
Χαιρομαι, γιατι επιτελους γραψατε την αληθεια για την τανιλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήvkosta προσπαθώ, προσπαθώ (ειδικά για την ...διάρκεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ.: Αμερικανιά αποκάλεσα την εμπορευματοποίηση του θέματος κι όχι τον ίδιο τον Βαλεντίνο και το τι πρεσβεύει γενικά
καλώς ορίσατε...
bill όχι, δεν θα με βάλεις να τσακωθώ με την αγαπημένη μου (που στο τέλος θα πατρευτείς... ότι και να κάνεις αυτό είναι το κάρμα σου - ξέρω είναι βαρύ)
Χρονια πολλα .Λιγο ετεροχρονισμενα βεβαια αλλα ο ερωτας γιορταζει καθε μερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρια ΖΗΤΩ για το υστερόγραφο ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήto ysterografo itan pragmatika gemato sofia :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήpanta erwteumenoi loipon
mia xari.. tha analavete na mou gnwrisete tin tanila? xmxmx tha mporousame na vgoume date? lew na to tolmisw...
tis (erwteumenes) evlogies mou
Anubis
elemenstv κρατάει 40 ημέρες και γιορτάζεται κάθε μέρα όντως...
ΑπάντησηΔιαγραφήapsoy ζήτω, ζήτω, ζήτω μας λοιπόν
anubis άντε να δούμε...
Τανίλα μόνο για μένα (γενικώς την κρύβουμε, άσε θα σου εξηγήσω...)