Χρονο-κάψουλα

Αποδεχόμενος την πρόσκληση του φίλτατου equil-chaos έχω να θυμηθώ τα πιο κάτω σημαντικά κι ασήμαντα που μου συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε:

Χειμώνας: περίεργος, μια καθήλωση σε όλα τα επίπεδα, βαρετά στη δουλειά, στριμωγμένα οικονομικά, χωρίς πολύ όρεξη για βόλτες, λίγες επισκέψεις στα αγαπημένα εκτός των τειχών μέρη, ακόμη λιγότερες συνευρέσεις με γνωστούς και φίλους, μια-δυό θεατρικές επισκέψεις, ίσως λιγότερες κινηματογραφικές, σποραδικές μπαρότσαρκες (και συνήθως μετά από εντατικές / εκβιαστικές προσκλήσεις "αλλοδαπών"), που έκλεισε με το θάνατο του Ραμόν...

Άνοιξη: ελπιδοφόρα, με απανωτές συνεντεύξεις (ίντερβιους ντε) για τη νέα δουλειά που ήρθε περίπου εξ ουρανού, με πίστη για το καλύτερο, με το δωράκι ανήμερα των γενεθλίων μου ότι προσελήφθην τελικά, με μια θεατρική έξοδο από την προηγούμενη εργασία (ιλαροτραγωδία για την ακρίβεια, ενώ θα προτιμούσα κάτι πιο μελό), με αισιοδοξία στον αέρα να μπερδεύεται από τις ανοιξιάτικες/πασχαλινές μυρωδιές στο χωρίο για Πάσχα, με συχνότερες συναντήσεις με αγαπημένα πρόσωπα, με μπιρίμπα κάθε Παρασκευή ως δεδομένο, με τη σχέση μου δυνατότερη παρ' όλες τις αναποδιές κι εμένα σαν παιδάκι που ετοιμάζεται να πάει για πρώτη μέρα στο σχολείο στο τελείωμά της...

Καλοκαίρι: ξεκίνημα στην νέα εργασία, μεγάλη εταιρεία (με τα καλά και τα κακά του αυτό), πολλοί συνάδελφοι, ανταγωνισμός και καχυποψία αρχικά, προσπάθεια εδραίωσης, με τον καιρό χαλάρωση και των δύο μερών, κούραση, προσπάθεια ανασύνταξης, άγχος, έλλειψη διακοπών και θάλασσας, μόνο μια βδομάδα ξεκούρασης, το ήξερα, δεν πειράζει, απλά ένας λόγος να γκρινιάξω λίγο κι εγώ, φωτιές και θλίψη στο τέλος του, γλυκόπικρη αίσθηση μου άφησε αυτό το καλοκαίρι...

Φθινόπωρο/αρχές χειμώνα: συμπαθητικό αρχικά αλλά ιδιαίτερα καλό στο φινάλε του, πάρα πολύ άγχος σε όλα τα επίπεδα, απίστευτη προσαρμοστικότητα και αποτελεσματικότητα έδειξα σε "δύσκολες" αποστολές είτε εργασιακά είτε προσωπικά, με λίγες εξαιρέσεις δεν το άφησα να με πάρει κάτω, νέοι φίλοι στη ζωή μου, ξεκασκαρτάρισμα πραγμάτων / ρούχων / ανθρώπων (μ' αρέσει τελικά η κάθε αλλαγή εποχής γιατί "πετάω" διάφορα), 13 χρόνια κοινής πορείας (θέλω να σε δω να φτάνεις ψηλά, πρέπει να το κάνεις, σου αξίζει), όλο και μεγαλώνει αυτή η παρέα εδώ μέσα, χαίρομαι που τα πράγματα παίρνουν μια άλλη δυναμική, χαίρομαι που ανήκω σ' αυτή την "κοινοβιακή" ιστοκατάσταση, έχουμε να κάνουμε πολλά 8άρια παρέα μεθυσμένοι απ' το ποτό που σερβίρει ο ένας στον άλλο.
Στην υγεία σας παιδιά...

Υ.Γ.1: το μπαλάκι της χρονοκάψουλας (αν θέλουν, αν δεν, δε θα παρεξηγηθώ κιόλας) στη Σοφία μου και στον Δημητράκη - καινούργιοι γαρ, ευκαιρία να μας "φανερωθούν"

Υ.Γ.2: Την άλλη βδομάδα έχω δ ι α κ ο π έ ς (το λέω και δεν το πιστεύω μιλάμε)