Pyramid continues...

5 ΑΧΡΗΣΤΕΣ (φαινομενικά) ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Μια και μου πέταξε το γάντι η αγαπητή Satya, ας το συνεχίσω... με κάτι επίκαιρο

1. Μικρό η μητέρα με έντυνε με δικές της δημιουργίες – καθότι ράφτρα, κι από τις καλές – κι ήμουν πάντα με σινιέ στολές τούτες τις μέρες: αρλεκίνος, βασιλιάς, ζορό, κ.ά. πρόσωπα της επικαιρότητας (μιλάμε για πολύ παλιά έτσι; Μη μου το χτυπάτε). Έκτοτε μου είχε μείνει και όποτε αποφάσιζα να ντυθώ (όχι και πολύ συχνά η αλήθεια είναι) ή θα νοίκιαζα από κάποιο βεστιάριο glamour στολή ή θα μου την έραβε η μάνα μου.
   
   
2. Η αλήθεια είναι ότι λόγω του παραπάνω (που ήταν πέρα από τις δυνάμεις μου να λειτουργήσω διαφορετικά) ζήλευα με τρέλα τις μεταμφιέσεις των φίλων και γνωστών που από το τίποτα και με ότι έβρισκαν από τις ντουλάπες τους ή ακόμη καλύτερα από τις ντουλάπες άλλων, ντυνόντουσαν ότι μπορούσες να φανταστείς: από πουτάνες και νταβάδες μέχρι καρικατούρες κάθε είδους.
   
   
3. Τα σαρακοστιανά είναι το καλύτερό μου. Όλοι αυτοί οι απλωμένοι μεζέδες που παραμένουν πάνω στο τραπέζι για όσο γουστάρεις (για την ακρίβεια μέχρι να πεις: έσκασα πλέον, ας πάω να πετάξω και τον έρμο τον αητό μπας και χωνέψω) μαζί με μπόλικο τσίπουρο/ούζο/κρασί ή ότι άλλο ορέγομαι, με φτιάχνουν απίστευτα.
   
   
4. Αυτό που με χαλάει τελευταία είναι να φεύγω τα τριήμερα. Παρότι τέλεια ευκαιρία για μικρές αποδράσεις, το ότι κάνω 3 + 3 ώρες το ελάχιστο για μια απόσταση 100 Khm, και παρότι τα έργα στην Bad Stair (ελληνιστί κακιά σκάλα) έχουν περατωθεί, μου χαλάει εντελώς τη διάθεση. Ευτυχώς που την Πάτρα την έχω φάει με το κουτάλι και ως φοιτητής και ως ιθαγενής και μάλιστα στα καλύτερά της…
   κι αυτό μου δίνει το έναυσμα για το
   
   
5. Ο χαμός και το νυχθημερόν γλέντι στην Πάτρα ανέκαθεν ήταν το σήμα κατατεθέν αυτών των ημερών. Ωραία πάρτυ κάθε βράδυ είτε με θέμα είτε χωρίς, κυρίως από τα πληρώματα των μελών που συμμετέχουν στην παρέλαση, μια διάχυτη ευφορία στους δρόμους (καλά η μουσική που ακούγεται όλη μέρα από τα μεγάφωνα δεν ήταν και το καλύτερό μου – ειδικά όταν διάβαζα για εξεταστική, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Τα τελευταία χρόνια όμως έχει παραγίνει, αν δεν έχεις συγγενή / γνωστό / κλείσει ξενοδοχείο από μέρες, το πιθανότερο είναι να βρεθείς στην Ακράτα στην καλύτερη περίπτωση και να χρειάζεται να κάνεις 60 Khm για να πας στο κέντρο των γεγονότων. Επίσης, κι αυτό από ανθρώπους που έχουν πάει – δεν το έχω επιβεβαιώσει – σε αρκετά club ισχύει το αυστηρό 2-3ωρο για όποιον εισέρχεται: από 12-3 πίνεις, χορεύεις, κλπ, και ξαφνικά ανοίγουν τα φώτα, βγείτε εσείς οι παλιοί για να μπουν κι οι επόμενοι… Αν όντως συμβαίνει απαράδεκτο. Τεσπά, μη γκρινιάζουμε μέρες που είναι, όποιος αποφασίσει να πάει καλά θα περάσει ούτως ή άλλως, αρκεί να είναι προετοιμασμένος και με καλή παρέα, γιατί όπου υπάρχει αυτή όλα τα’ άλλα περιττεύουν.
   
   και το μπαλάκι τώρα σε: provato, sikia, mistiria, kourouna, mindstripper (σόρυ αν έχουν ξαναπροταθεί αλλά αυτοί μου ήρθαν στο μυαλό).
   Καλό τριήμερο σε όλους, διασκεδάστε όσο μπορείτε