11/1/21

Σιωπή

 Σαν κι αυτή που απλώνεται όταν πέφτει το χιόνι ή σαν την αμήχανη όταν λέγεται κάτι που θίγει προφανώς τον άλλο. Συνήθως κάνουμε φασαρία προσπαθώντας να "σκεπάσουμε" τον άλλο, με αυτή μας την εγωιστική τακτική ότι εμείς έχουμε πάντα δίκιο. Όταν δεν ακούμε τον άλλο στην πραγματικότητα αλλά περιμένουμε, κι όχι πάντα, να τελειώσει για να πούμε την δική μας γνώμη. 

Από παιδί επιδίωκα μικρές αποδράσεις σιωπής, μακριά από ανθρώπους, είτε μια μια βόλτα στο πάρκο, στην θάλασσα ή το βουνό. Προτιμούσα να κλείνομαι στον εαυτό μου, να δέχομαι τους ήχους της φύσης και να σκέφτομαι. Πόσα σενάρια έφτιαχνα, κι ακόμα φτιάχνω, σε τέτοιες στιγμές δεν λέγεται.

Η συνέχεια εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

καλώς ορίσατε