Στον Κινηματογράφο

Η ταινία που έπαιζε ήταν το Dolce Vita του Φελίνι. Το σινεμά ήταν από αυτά τα παλιά, με τη διακόσμηση σε μπαρόκ ύφος, τις κλασσικές καρέκλες που λίγο πιανόσουν, αλλά που γενικά είχε το ύφος που ταίριαζε στην ταινία. Σαν φοιτητής ήταν από τις εξόδους που τον ικανοποιούσαν, και φτηνή (λόγω μειωμένου εισιτηρίου)  και τροφή για το πνεύμα (που πάντα θεωρούσε ότι έπρεπε να τρέφεται σωστά…).

Λογοτεχνικό Σάββατο για τη Veronica

Ο Fellini ούτως ή άλλως αγαπημένος του, ο Marcello Mastroianni ακόμη περισσότερο, οι Anouk Aimee, και Anita Ekberg θεές, δεν είχε σημασία αν το είχε δει άλλες δυο φορές στο παρελθόν, κάθε φορά παρατηρούσε κάποια άλλη λεπτομέρεια, κάθε φορά εμβάθυνε σε νοήματα που είχε χάσει στην πρώτη ανάγνωση.

Αυτή η φορά όμως δεν ήταν σαν τις προηγούμενες. Ακριβώς μπροστά του καθόταν μια κοπέλα με ξανθά μαλλιά κι ένα μπερέ. Στην αρχή του έκοβε λίγο από την οθόνη το μπερεδάκι, κατόπιν αλλάζοντας στάση τόσο αυτή όσο κι αυτός προς αντίθετες κατευθύνσεις έβλεπε καλά, αλλά παρατήρησε και το προφίλ της με αυτή την αλλαγή στάσης, είχε κάτι το γνώριμο και ταυτόχρονα σαγηνευτικό. Πρέπει να ήταν σε αυτή την ηλικία ανάμεσα στα 40 με 50 που δεν μπορείς να προσδιορίσεις και σίγουρα αλλά η φινέτσα και το στυλ δε σε άφηναν ασυγκίνητο. Έτσι το πρώτο μισό της ταινίας μέχρι το διάλειμμα πέρασε με τον φίλο μας φοιτητή να βρίσκεται μεταξύ του "ονείρου της γλυκιάς ζωής" και της πραγματικότητας, με το βλέμμα μια στην οθόνη μια στη γοητευτική κυρία μπροστά του.
Σηκώθηκε στο διάλειμμα και πήγε να κάνει ένα τσιγάρο στο μπαρ (δεκαετία του '80 βλέπετε επιτρεπόταν ακόμη). Πήρε μια κόλα και κάθησε σε ένα σκαμπό, δίπλα του ήρθε η μπροστινή του κυρία. Από κοντά ήταν ακόμη πιο γοητευτική, μεγάλα γαλανά μάτια, ζυγωματικά, τα χαρακτηριστικά μιας πραγματικής σταρ του κινηματογράφου. Τον κοίταξε χαμογελώντας και του προκάλεσε αμηχανία κι ένα αμυδρό κοκκίνισμα.
Are you enjoying the movie? τον ρώτησε με σιγουριά...
Yes, very much, κατόρθωσε να ψελλίσει, και με όση αντοχή βρήκε συνέχισε: it's my third time I'm watching that film.
Η κουβέντα τους συνεχίστηκε για λίγο συνήθως η γυναίκα τον ρωτούσε κι αυτός απαντούσε:
- Την βλέπετε για τον Φελίνι, για τους ηθοποιούς ή κάποιο άλλο λόγο;
- Για όλα τα παραπάνω, αλλά κυρίως για τη σκηνή με την Anita και τον Marcello στη Φοντάντα ντι Τρέβι, τι σκηνή... θα ήθελα να την ζήσω μια φορά στην πραγματικότητα κι όχι σε όνειρο ή σαν σκηνή ταινίας... Αλήθεια μου θυμίζετε πολύ την Anita, πάρα πολύ όμως...
- Ίσως γιατί είμαι Σουηδή κι εγώ;
Γέλασαν κι οι δυο αλλά το καμπανάκι τους επανέφερε στην αίθουσα για τη συνέχεια. Η ώρα πέρασε με τον ίδιο τρόπο για τον φοιτητή μας, λίγο κοιτάζοντας την οθόνη κι όλο και περισσότερο την γυναίκα μπροστά του. Στη σκηνή με τους αγαπημένους του ήρωες στο σιντριβάνι, είχε πλέον κλείσει τα μάτια και ονειρευόταν ότι ζει αυτή τη σκηνή ο ίδιος στη θέση του Marcello.
Βγήκε τελευταίος από την αίθουσα. Στη γωνία τον περίμενε η γυναίκα, στα μάτια του φάνταζε ακόμη ομορφότερη,
Αre you sure you're not Anita? την ρώτησε.
Αυτή γελώντας τον έπιασε από το μπράτσο και τον ρώτησε: is there any fountain round here? 
και συνέχισε: have you seen "The Graduate"(Mrs. Robinson)?  I think Ann was much more beautiful than me in this movie... και γέλασε με ένα δυνατό γέλιο που έσπασε την ησυχία της επαρχιακής μεγαλούπολης...