Περί διακοπών

Ξανά εδώ λοιπόν... μετά από αρκετά χρόνια (μια δεκαετία περίπου) έκανα επιτέλους πραγματικές διακοπές. Τουτέστιν νέα μέρη, εικόνες, παραλίες, γεύσεις, ούζα (εμ, στον τόπο τους και αντέχονται περισσότερο κι επιβάλλονται). Για να πω την αλήθεια κυνηγούσα κάπου 15 χρόνια την ευκαιρία να βρεθώ στη Λέσβο και για διάφορους λόγους δεν μου καθόταν. Παρότι μεγάλο νησί κατορθώσαμε να την γυρίσουμε σχεδόν από άκρη σε άκρη (και μέση βέβαια), με καλή παρέα και πάνω απ' όλα με καλή διάθεση, Από τις περιοχές περισσότερο μου έμειναν σαν εντύπωση ο Μόλυβος, η ίδια η πόλη της Μυτιλήνης κι η Αγιάσος τα Βατερά, η Ερεσσός, η Ευφθαλού, η Χαραμίδα, η Κάγια και ο Αγ.Στέφανος σαν παραλίες, το Σύγρι με το απολιθωμένο δάσος (και η διαδρομή προς τα εκεί μέσω του περιπατιτικού μονοπατιού - τύπου far west, ακόμη με βρίζει ο οδηγός που διάλεξα αυτή τη διαδρομή...), η Σκάλα Σκαμνιάς (Συκαμινέα για την ακρίβεια, η μουριά αν δεν το ξέρατε) κι η μουριά στην οποία κάτω από τον ίσκιο της γευτήκαμε τους νοστιμότερους ψαρομεζέδες του νησιού, ο Δήμος με παρόμοιες γεύσεις στην πρωτεύουσα τον οποίο και τιμήσαμε πολλάκις, ο κήπος του Άσπρου Γάτου στον οποίο τελέσαμε και τα γενέθλια (του οδηγού / συνοδοιπόρου μου, που με βρίζει ακόμη για την παραπάνω διαδρομή προς Σύγρι που λέγαμε) μετά δημιουργικής κουζίνας, η θέα από τους Ταξιάρχες που έκανε τους μεζέδες του Παναγιώτη να φαντάζουν ακόμη καλύτεροι, ο καφές και το γλυκό ντοματάκι κάτω από τον πλάτανο και τα τρεχούμενα νερά στο Σκόπελο με την ιδιαίτερη εκκλησία της Μαρίας Μαγδαληνής, η επίσης ιδιαίτερη Παναγιά Γαλατούσα κάτω από το κάστρο, όλες οι τοιχογραφίες των εκκλησιών (Μητρόπολη, Αγ.Θεράποντας, Παναγιά της Αγιάσου) που παρέπεμπαν σε αναγεννησιακούς καλιτέχνες κι όχι σε αγιογραφίες, ο επιβλητικός Ταξιάρχης στο Μανταμάδο, η θέα από το σπίτι των παιδιών που μας φιλοξένησαν, (που μαζί με την καλή τους διάθεση) έκαναν το μάτι και το μυαλό να φεύγει κι αναπόφευκτα να συγκρίνει το που ζούμε και το που θα μπορούσαμε να ζούμε.

Άλλοι ρυθμοί, άλλες εικόνες, άλλες γεύσεις και μυρωδιές, πραγματική ξεκούραση των αισθήσεων (ίσως μόνο στο φαγητό και το ούζο να υπερβάλλαμε, από εκεί και τα 3 παραπανήσια κιλά μου). Είναι βέβαιο ότι πρόκειται για μια αρχή μόνο κι ότι σίγουρα θα ξαναβρεθώ σύντομα σε αυτά τα μέρη.

Όσοι από εσάς συνεχίζετε διακοπές και μπάνια να έχετε καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, για εμάς τους λιγότερο τυχερούς εύχομαι ένα υπέροχο Φθινόπωρο όπως μας αρέσει...