Γεμάτο σπίτι...

από ανθρώπους, κατοικίδια και πράγματα. Αυτή την περίοδο ο "πύργος" κατοικείται από 4 ανθρώπους και 2 σκυλιά. Ντιβάνια εκστρατείας, γραφεία, τηλεοράσεις, πάμπολλα κινητά περιφέρονται στο χώρο. Σε σημείο να μπερδεύεσαι που θα κοιμηθείς, να πάρεις σειρά για το μπάνιο και να σηκώνεις όποιο τηλέφωνο βρεις μπροστά σου. Το ημερήσιο μενού είναι μια διαδικασία - ειδικά με τις διαφωνίες που υπάρχουν ως προς το διαιτολόγιο. Τι κι αν έχω αναρτήσει εβδομαδιαίο μενού στο ψυγείο, συνήθως με γράφουν (γενικώς αυτό, αλλά πρόκειται για άλλο θέμα). Όλα αυτά συν το εργασιακό πήξιμο κι ακόμη περισσότερο με τις διάφορες ασθένειες που μαθαίνω για συγγενείς και φίλους δεν έχω και πολλά περιθώρια να ασχοληθώ με τον εαυτό μου όπως γίνεται αντιληπτό. Λες και όλα κι όλοι θέλουν να βρουν τα όριά μου - που παρεμπιπτόντως γενικώς τείνουν στο άπειρο.

Το θέμα όμως που κυριαρχεί τελικά είναι αυτό της υγείας, που όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται χωρίς αυτή τίποτα δεν γίνεται. Τα όρια κάποιων αγαπημένων μου προσώπων προφανώς φτάνουν στο τέλος κι η υγεία τους έχει κλονιστεί σοβαρά, τι θα μπορούσα να προσφέρω σε κάποιες τέτοιες στιγμές άραγε; Ίσως μόνο μια προσευχή αληθινά και συνειδητά ειπωμένη, ίσως πάλι κάτι περισσότερο που δεν μπορώ να βρω ακόμη.

σκεπτική πλην αισιόδοξη η Ταμάρ

Υ.Γ.: Τα υλικά και τα μικρά καθημερινά "θεματάκια" μας είναι πράγματι τίποτα μπροστά σε άλλες δυσκολίες της ζωής, το άσχημο είναι ότι πρέπει να βρίσκεσαι προ των πυλών τέτοιων δυσκολιών για να επανεκτιμήσεις την αξία της ίδιας της ζωής. Γεμάτο σπίτι λοιπόν, μα με γεμάτη καρδιά όλα γίνονται, καλή διάθεση παίδες και πάντα με υγεία να πορεύεστε...