Πάμε για (τα) άλλα

Αυτή η σκιά στο βάθος είμαι εγώ

Ωραία πέρασαν κι οι μέρες των γιορτών. Με παραμονή Πρωτοχρονιάς σπίτι με φίλους μέχρι το πρωί και ανήμερα με απόδραση στο γνωστό πλέον Ευβοιώτικο χωριό. Το κρέας των ημερών αντικαταστάθηκε με πολλούς θαλασσινούς μεζέδες, πολύ ούζο/τσίπουρο/κρασί οτιδήποτε αλκοολούχο μπορείτε να φανταστείτε και πολύ καλή παρέα.
Είδα τη βαφτιστήρα μου που μεγαλώνει και άκουσα το βρισίδι της κουμπάρας διότι το καημένο μου μοιάζει σε αρκετές ιδιοτροπίες - τι να κάνω ήταν καλό το λάδι κι όχι δεν το έφτυσα το παιδί όπως λένε οι φήμες - έμεινα στον κολλητό και δέχτηκα την καλύτερη φιλοξενία που μπορεί να μου προσφέρει μια "όχι συγγενική" οικογένεια, ανάψαμε τζάκι, είπαμε κι ήπιαμε πολλά και εν τέλει έζησα τρεις μέρες σε ένα μέρος που με έχει σημαδέψει ανεξίτηλα στην ως τώρα ζωή μου.
Φόρτισα μπαταρίες κι είμαι αποφασισμένος να συνεχίσω έτσι όλη την εβδομάδα στην οποία τυγχάνει να είμαι αδειούχος, εδώ πλέον, σκοπεύοντας να δω άλλα αγαπημένα πρόσωπα και κάνοντας πράγματα για μένα (έχουν μείνει πολλά πίσω ή έχουν αναβληθεί λόγω εργασιακού κι άλλου φόρτου).
Ελπίζω να έχουμε όλοι μια υπέροχη χρονιά, με όσο το δυνατόν λιγότερες δυσκολίες κι ότι πιάνουμε να ανθίζει κατά το δοκούν. Φιλιά σε όλους να περνάτε όμορφα