Iznogoud ή θέλω να γίνω χαλίφης κλπ

Όσοι θυμούνται εκείνο το παλιό κόμικ με τον Ιζνογκούντ (με το ρητό θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη) παλιά στα 80'ς θα καταλάβουν περί τίνος λέω.

Το θέμα μας σήμερα έχει να κάνει με τους κάθε είδους συμβουλάτορες: νομικούς, οικονομικούς, φιλικούς, σχέσεων, κλπ. Συνήθως με μια έκφραση τύπου εγώ τα ξέρω όλα, σχετική υπεροψία και σίγουρη πεποίθηση των λεγομένων τους σου πλασάρουν αυτό που νομίζουν σωστό ως τη μόνη αλήθεια και λύση στα όποια προβλήματά σου. Έχουμε λοιπόν συμβούλους που μας λένε πως και τι θα ξοδέψουμε (λέμε τώρα, υποθετική πρόταση) για να έχουμε καλύτερη απόδοση του αποθεματικού μας (ποιου;). Ο άλλος τύπος συμβούλου έχει να κάνει με την συμπεριφορά μας: σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να κάνεις αυτό, αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις έτσι, κλπ. Δεν είναι σίγουρο ότι όλες αυτές οι συμβουλές δίνονται με κακό σκοπό ή για να κερδίσουν κάτι από τη μεριά τους, απλά: φτάνουν οι συμβουλές κι οι παραινέσεις, αν θέλετε να βοηθήσετε κάντε το με πράξεις κι όχι με λόγια.
Αν στα παραπάνω προσθέσεις τα νεύρα που υπάρχουν παντού (ακόμη και στα ζώα το παρατηρείς πλέον, βρε λες να φταίει ο Άρης στον Λέοντα που κοροϊδεύω;), μια ένταση γενικώς, το Χριστουγεννιάτικο σκουπιδο-ντεκόρ στους δρόμους της Αθήνας, τα ΜΑΤ και τις συγκεντρώσεις ως καθημερινότητα, δεν έχεις και πολλά περιθώρια ως άνθρωπος: αγανακτείς.
Δεν επιθυμώ τη θέση κανενός, δεν μπαίνω στη θέση κανενός, προσπαθώ να διατηρήσω την όποια εναπομένουσα ψυχραιμία μου και να μην με παρασύρουν τα σημεία των καιρών. Ελπίζω να μπορέσουμε να επιβιώσουμε από το κύμα που προσπαθεί να μας παρασύρει σε μια άβυσσο αμφιβολίας, και ας υπάρξουν επιτέλους κάποιοι σύμβουλοι που θα λειτουργήσουν ως σανίδες σωτηρίας κι όχι να προσπαθούν να μας χώσουν βαθύτερα στο τέλμα.
Σας φιλώ γλυκά κι εύχομαι ένα όμορφο και γιορτινό σε όλα τα επίπεδα μήνα.