E p o x i ?

Εποχή περίεργη, μια χειμώνας μια φθινόπωρο, δεν έχει αποφασίσει ακόμη. Πάει να χιονίσει, βοριάς που παίρνει τα πρόσφατα φυτεμένα ανθάκια κι εγώ σκέφτομαι λύσεις προστασίας τους. Και μετά η βροχή κι ο νοτιάς, την επόμενη λιακάδα, και πάλι από την αρχή. Δεν ξέρεις τι να φορέσεις, δεν ξέρεις πως να φερθείς. Γύρω επικρατεί ένα θέατρο παραλόγου, έτσι για να συμβαδίζει με τον καιρό: νεύρα, κούραση, απογοήτευση, αβέβαιο αύριο στην δουλειά, στη υγεία, η αρχική αισιοδοξία γύρω από τα πράγματα μεταλλάσσεται σε σκεπτικισμό, και μόνο η επάνοδος στη βάση, στη σιγουριά και τη ζεστασιά της φωλιάς μας ξεκουράζει.

Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι θα ακολουθήσει ένας "θερμός" χειμώνας σε πολλά επίπεδα. Στην καθημερινότητά μας, στον τρόπο που κινούμαστε, στα πράγματα που φοβόμαστε αλλά αναπόφευκτα θα έρθουν. Γιατί κάποιοι το θέλουν, γιατί έτσι πρέπει να γίνει, μόνο που κάθε φορά που νομίζουμε ότι από τις στάχτες θα αναγεννηθεί ο φοίνικας, αυτός δε λέει να φανερωθεί. Τι να περιμένει άραγε; ποια θα είναι η κατάλληλη εποχή;

Υ.Γ.: δεν έχω σταματήσει να αισιοδοξώ, απλά δεν είμαι σίγουρος τι περιμένουμε και δεν κάνουμε τις ανατροπές που πρέπει να γίνουν σε όλα τα επίπεδα για να έρθει επιτέλους η εποχή που θέλουμε να ζούμε κι όχι σ' αυτή τη μπάσταρδη που μας επιβάλλουν...