15/4/13

Η Αληθινή ταυτότητα...

της Τζίνα Ντέηβις ή αυτό που εννοώ εγώ Θέατρο...
Αντιγράφω από τα στοιχεία της σελίδας του Θεάτρου Νέου Κόσμου:

Συμπαραγωγή με την εταιρεία Ελένη-Κίρκη Καραλή
Παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα του Richard Flanagan Άγνωστη Τρομοκράτισσα (εκδ. Άγρα). 

«Δεν είμαι άνθρωπος, είμαι δυναμίτης»

Η Βασιλική Τρουφάκου και η Ελένη Ευθυμίου, μετά τη συνεργασία τους στο Φεστιβάλ Μπέργκμαν 2012 στη Σουηδία, μας προτείνουν ένα δυνατό έργο εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα Αγνωστη Τρομοκράτισσα του Richard Flanagan με πρωτότυπη μουσική γραμμένη ειδικά για την παράσταση από τη Λένα Πλάτωνος. Ένα αστυνομικό μυστήριο που δημιουργείται από το τίποτα, μια όμορφη χορεύτρια με ταπεινά όνειρα που σε μια νύχτα βαφτίζεται περιβόητη τρομοκράτισσα, ο ρόλος των μίντια στη δημιουργία μιας είδησης. Με τρόπο άμεσο, κωμικό αλλά και με έντονο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, η παράσταση επιδιώκει να μιλήσει για όλα αυτά που μας συμβαίνουν και προσπαθούμε ν’ αποσιωπήσουμε… Η Τζίνα Ντέηβις είναι χορεύτρια σε στριπτιτζάδικο. Της αρέσει να αγοράζει ακριβά ρούχα για να μοιάζει πλούσια. Όνειρό της είναι με τις οικονομίες της να αποκτήσει ένα καινούριο διαμέρισμα. Ένα βράδυ σε ένα καρναβάλι η Τζίνα γνωρίζει έναν όμορφο, μελαμψό άντρα, τον Ταρίκ, με τον οποίο περνάει τη νύχτα. Το πρωί της επόμενης ημέρας όλα τα μέσα παρουσιάζουν εκείνη και τον Ταρίκ ως τους βασικούς ύποπτους για το τρομοκρατικό χτύπημα που έγινε στην καρδιά του Σύδνεϋ…
 Έχει η Τζίνα Ντέηβις το διπλό αυτό πρόσωπο; Eίναι η τρομοκράτισσα που καταδιώκουν οι αρχές;
H αληθινή ταυτότητα της Τζίνα Ντέηβις αναφέρεται στην κατασκευή της είδησης, όπως προκύπτει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στην κατασκευή μίας διαφορετικής ταυτότητας φαινομενικά τόσο αντικειμενικής, όπου το υποκείμενο χάνει πια τη δυνατότητα να υποστηρίξει τον ίδιο του τον εαυτό.

Δική μου άποψη; Άψογο από όλες τις απόψεις. Οι ηθοποιοί Βασιλική Τρουφάκου, Ελένη Ευθυμίου (που έχουν κάνει και τη σύλληψη και σκηνοθεσία), Γιώργος Μακρής δεν παίζουν απλώς αλλά φλέγονται επί σκηνής. Σε παρασύρουν κάθε δευτερόλεπτο ακόμη και στις μικρές σιωπές, δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια και τη σκέψη σου από πάνω τους. Αρχίζοντας με αναφορές του Νίτσε και του Χριστού και πλέκοντας μια σύγχρονη κι όχι και τόσο φανταστική υπόθεση σε καθηλώνει, σε υποβάλλει και σε προβληματίζει ταυτόχρονα. Το ζητούμενο είναι τελικά η αληθινή ταυτότητα του κάθε ανθρώπου κι όχι η επιβαλλόμενη από το οποιοδήποτε μέσο ή οποιαδήποτε εξουσία. Η μουσική της Πλάτωνος συγκλονιστική, τα χορικά κι η κίνηση απίστευτα, φωτισμοί, βίντεο, σκηνογραφία τα πάντα λειτουργούν όπως πρέπει και τελικά αυτό που σου μένει; Έτσι πρέπει να είναι το σύγχρονο θέατρο, να σε γεμίζει συναισθήματα να νιώθεις μια ψυχική ανάταση και βγαίνοντας από την αίθουσα να λες: αυτό είναι τέχνη...
Και πάλι συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης, τους ευχαριστώ πολύ για αυτό που μου πρόσφεραν.

Υ.Γ.: Σήμερα στην εκπομπή του Λουστράκου στις 9 το βράδυ στο Sin Radio οι ηθοποιοί της παράστασης θα έχουν την ευκαιρία να μας πουν πολλά, μην το χάσετε.

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15/4/13, 12:32 π.μ.

    πολύ ενδιαφέρον θεμα....και ωραία παρουσίαση έκανες.....καλη εβδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, θα πρέπει να στείλεις τα κορίτσια σου, θα το ευχαριστηθούν, καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  2. Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση ακούγεται...
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, φιλιά και καλή σου βδομάδα

      Διαγραφή
  3. Συγκλονιστική παράσταση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ε ναι, είναι εδώ που το "δεν έχω λόγια" εκφράζει την πραγματικότητα...

      Διαγραφή

καλώς ορίσατε